Het criminele verhaal in Spanje is al een feit cosa nostra verdeeld onder schrijvers. Dat zijn ze sinds Alicia Gimenez Bartlett omhoog Dolores Redondo, en Eva Garcia Saenzo of bezit Susana Rodriguez Lezaun die onze verbeelding besprenkelen met het bloed van lopende zaken. Verontrustende onderzoeken vol spanning of de meest gruwelijke onopgeloste kwesties. Het hangt allemaal af van de liefde voor de meest klassieke noir of voor de meer actuele bloederige drift. Het gaat erom te genieten van een zwart genre dat dat van 'femme fatal' transformeert en het ombuigt naar een ruimte van literaire creatie.
In het geval van Susana RodrĂguez LezaĂșn kan worden gezegd dat deze Navarrese schrijfster de handschoen heeft opgepakt Dolores Redondo en zijn BaztĂĄn-trilogie (als gevolg van geografische toevalligheden) om uiteindelijk met kracht uit te breken, als een onverwachte replica, met een verrassende "No Return"-trilogie".
Zo ontdekken we vandaag de dag in zijn trilogie als geheel een van die boekdelen boordevol vakmanschap die alleen kunnen worden gematerialiseerd met de kennis van lezingen en meer lezingen waaruit we kunnen leren en bronnen kunnen halen. Alleen op deze manier kunnen de eigen creaties voldoende en vastberaden worden gekruid, overgeleverd aan de genade van de eigen verbeeldingskracht. Susana's is een nieuwe verhalende cocktail die zeer overtuigend is, die op het scherm kan springen en die volgens mij al in veel andere talen wordt vertaald.
Maar de "No Return"-trilogie was nog maar het begin... Dan vinden we nieuwe verhalen besprenkeld met die psychologische spanning die ons meeneemt naar de langste schaduwen van de mensheid, waar passies en ambities tot alles of niets in staat zijn.
Top 3 aanbevolen romans van Susana RodrĂguez LezaĂșn
Onder de huid
Het verleden is een achteruitkijkspiegel waar we bijna nooit naar willen kijken, maar die nodig is om veilig vooruit te komen en die risicovolle manoeuvres te maken die sommige beslissingen kunnen zijn. Alleen bepaalde stormachtige verledens worden in al hun zwartheid weerspiegeld. En dan willen we gewoon snel wegrennen, wat er ook gebeurt.
Het is niet gemakkelijk om met Marcela Piedelobo om te gaan. Ze is geboren in Biescas, een klein stadje in de Aragonese Pyreneeën, en is al tien jaar inspecteur bij het Korps Nationale Politie in Pamplona. Een vrouw die buitensporig is in haar gewoonten en genegenheid, en ook in de originele tatoeage die om haar lichaam krult en waar bijna niemand iets van weet. Ze is ervan overtuigd dat bevelen voor interpretatie vatbaar zijn, dat er dingen zijn die je voor jezelf moet houden en dat gesloten deuren niet meer gesloten kunnen worden als je weet hoe je ze moet openen. Ook als u geen gerechtelijk bevel heeft.
Nu klopt het verleden, in de vorm van een gewelddadige vader die na de dood van haar moeder weer opduikt, boos aan haar deur, maar Marcela heeft urgentere zaken aan haar hoofd, zoals het geval van een baby die achtergelaten is op een eenzame parkeerplaats en een auto, een kapotte verhuur zonder spoor van de bestuurder, maar met bloedvlekken en bandensporen... Wanneer de aanwijzingen leiden naar een bekend bedrijf dat eigendom is van een van de meest traditionele en invloedrijke lokale families, besluiten haar superieuren haar te verwijderen van de zaak... Maar Marcela, trouw aan haar principes en zijn instinct, staat erop verder te gaan, zelfs ten koste van zijn eigen leven.
Een kogel met mijn naam
Verlies magnetiseert. Het is iets vreemds dat niet te ontkennen valt. Verloren zaken en onmogelijke liefdes roepen ons toe als sirenenliederen. En door toe te geven aan iets waar we ons nooit door moeten laten meeslepen, worden we geconfronteerd met drempels van rede en waanzin, van hartstocht en geweld...
Zoe Bennett leidt een saai en routinematig leven. Op veertigjarige leeftijd is ze een serieuze, eenzame vrouw met een verdrietig verleden, die haar toevlucht zoekt in haar baan als restaurateur bij het prestigieuze Museum of Fine Arts in Boston. Op een saai feestje om donaties te krijgen ontmoet ze Noah, een heel jonge en aantrekkelijke ober met wie ze, bijna zonder het te beseffen, een gekke en verzengende relatie begint. Te goed om waar te zijn? Het lijkt.
Op een avond overtuigt Noah haar om de restauratiewerkplaats te bezoeken terwijl het museum zijn deuren al heeft gesloten. Uren later explodeert de rust van haar leven in duizend stukken en verandert in een gevaarlijke wervelwind van hebzucht en geweld waarin ze niets of niemand zal kunnen vertrouwen en die zal ontwaken in haar tot dan toe onbekende instincten en wilskracht.
Ik zie je vanavond
Het is niet acceptabel om bij het einde te beginnen. Maar in de "No Return"-trilogie geeft de tijd consistentie, stremsel en nieuwe aroma's aan zowel hoofdrolspelers als die van VĂĄzquez, maar ook aan het tempo van de plots zelf. Je moet bij het begin beginnen. Weet natuurlijk dat het altijd beter zal worden tot dit overweldigende laatste deel.
Raquel Gimeno reist met haar gezin met de auto. Haar twee kinderen en haar moeder rusten achter terwijl haar man naast haar rijdt. Uitgeput door de voorbereidingen voor de overplaatsing sluit ze haar ogen en valt diep in slaap. Als hij wakker wordt, bevindt hij zich in een open veld. Nog steeds in het voertuig. Maar alleen. Zijn familie is spoorloos verdwenen.
De zaak wordt toegewezen aan inspecteur VĂĄzquez. David beleeft echter niet zijn beste moment. Zijn verloofde, Irene Ochoa, is ook verdwenen, beschuldigd van moord. Hij weigert het te geloven, maar waar is ze dan? Waarom is hij gevlucht? Welke waarheid heeft de vrouw van wie hij houdt voor hem verborgen? Omringd door vragen, geteisterd door de druk van een zaak die is geweven met de donkerste draden waartoe de menselijke geest in staat is, zal inspecteur VĂĄzquez worden geconfronteerd met de grootste uitdaging uit zijn carriĂšre en zijn leven.
