Venezolaanse literatuur vindt in de stemmen van de onstuimige Karina Sainz of de al veteraan Juan Carlos Mendez dat nieuwe blok vertellers in hun specifieke exodus om allerlei thuislanden te bespreken (praten over ballingschap heeft een politieke component waar ik geen zin in heb). Omdat schrijven is altijd een projectie van wat men is en vooral van wat men achterlaat. Omdat je alleen schrijft over wat je leeft of waarneemt. Verbeelding doet de rest.
Het punt is dat van buiten het terroir beide schrijven met die dakloosheid waar ze naar verlangen en missen (het zal zijn vanwege eñes) en in de oefening om de verlaten of linkse zowel Sainz als Méndez hierheen te brengen die intensiteit uitstralen die alleen wordt bereikt door traagheid die kan niet gevolgd worden in het comfort of de inspanning om te gaan zitten en iets te vertellen.
Staatloos om welke reden dan ook..., in andere tijden waren zij de grote schrijvers van de twintigste eeuw. Over een tijdje zal hetzelfde gebeuren met veren zoals die van deze twee schrijvers die hun plot verdiepen of vervormen als een variabel discours dat kan variëren van het dromerige tot het realisme dat de meeste behoefte heeft aan satire, inclusief het noir-genre.
Top 3 aanbevolen romans van Juan Carlos Méndez Guédez
De dans van Madame KalalĂş
De eerste persoon is wat je hebt. Goede verhalenvertellers nemen hun toevlucht tot die bekentenis, dat gefluister van jou en mij tussen hoofdpersoon en lezer om schaamteloos die lezershuid aan te vallen die de plots bewoont. Dan is er de wil om alles te verstoren, de schaamteloze poging om een ​​thriller te vertellen die de spanning van het verontrustende verhoogt.
Emma leidt een riskant bestaan ​​als hoofd van een organisatie die zich inzet voor de diefstal van sieraden en kunstwerken. Verliefd op een man die ze op een nacht in Madrid heeft ontmoet en die alles wil doen om hem terug te vinden, wordt haar gretigheid onderbroken door een buitengewone omstandigheid: de politie arresteert haar in Portugal en beschuldigt haar van drie moorden.
Emma moet dan de sleutels ontrafelen van de misdaad waarbij ze betrokken is, terwijl ze terugkijkt op de meest fascinerende momenten van haar leven, een opeenvolging van hilarische overvallen, identiteitsspelletjes en af ​​en toe erotische situaties.
Een zwarte roman met flitsen van romantische komedie, avonturenverhalen, liefdesverhalen en humor, Madame KalalĂş's dans presenteert ons een vertederend karakter, een moderne vrouw die in staat is de wereld op zijn kop te zetten om haar wensen te vervullen.
Aktetassen
Soms dragen we aktetassen van hier naar daar, we voeren de missies die ons zijn toevertrouwd zonder aarzeling uit. Het is gewoon een kwestie van het invullen van de compensatieroutines die salarissen worden genoemd. In ruil daarvoor is het gewoon een kwestie van onze tijd geven. De paradox van werken uit noodzaak voor degenen die alleen werken om hun omstandigheden te overleven. Totdat we besluiten dat nee, dat we het niet hoeven te doen zonder diepgaand alle redenen te kennen en, waarom niet, de inhoud van de koffers.
Donizetti leeft op de grens van zijn mogelijkheden: twee kinderen, een vrouw, een ex-vrouw en twee huizen om te onderhouden met zijn verminderde inkomen. Daarom aanvaardt hij een raadselachtige missie: aktetassen verplaatsen van het onrustige Caracas naar steden als Rome, Genève, Parijs of Madrid, op voorwaarde dat hij nooit vragen stelt over de betekenis van die reizen of de inhoud van de aktetassen.
Maar de liefdevolle hereniging met Manuel, zijn jeugdvriend, wekt in hem de vastberadenheid om zijn bestaan ​​de wending te geven die hem in staat stelt zijn gezin te redden van een realiteit die wordt gekenmerkt door geweld. Midden in een persoonlijk universum bevolkt door gewone criminelen, paramilitairen, wapenhandelaars, spionnen en huurmoordenaars, begint Donizetti aan een riskant plan om een ​​grote som geld te verkrijgen en de grote staatsgreep uit te voeren die zijn leven en dat van zijn kinderen voor altijd zal veranderen. .
De golf stopte
Het meest flagrante zwarte werk van Méndez Guédez. Een van die noir-romans die ons laat kennismaken met een wereld die op zijn kop staat, waar de buitenwijken kantoren bezetten, waar de onderwereld zwerft tussen politiebureaus en ministeries ...
Caracas is de gevaarlijkste stad ter wereld en daar is het spoor van de Spanjaard Begoña de la Serna, de eigenzinnige dochter van een invloedrijke conservatieve politicus, verloren gegaan. Om haar verblijfplaats te achterhalen, huurt de familie van het meisje Magdalena Yaracuy in, een originele detective die, om haar zaken op te lossen, hekserij, vechtsporten en een nauwkeurig doel combineert met vuurwapens.
Maar de verdwijning van Begoña is ingewikkeld. Bloedige misdaden, paramilitaire groepen, ontvoerders, drugshandelaren en corrupte militairen omringen de wereld van dit meisje dat misschien de fout heeft gemaakt gevaarlijke geheimen te leren in een land dat verpletterd wordt door schaarste, angst en geweld.
Magdalena Yaracuy moet haar verstand, haar intuïtie en in een felle race tegen de klok gebruiken om haar cliënt te redden voordat ze wordt gevangengenomen door de vele vijanden die haar willen uitroeien. Een gepassioneerde thriller, met een innemend, lief en grappig karakter dat de lezers niet zullen kunnen vergeten.
