Een van de meest gewaardeerde Engelse schrijvers van de XNUMXe eeuw is Joseph Conrad. Hoewel ik moet zeggen dat ik hem een interessante schrijver vind, lijkt het me naar mijn mening soms Hij zondigde vanuit een zeker obscurantisme in zijn manier om ons zijn verhalen te vertellen.
Misschien is deze oefening in diepe beschrijvende introspectie in zijn personages een genot voor zijn trouwe lezers, en ik vind het geweldig. Maar de voortgang van de plots vertraagt met een zekere leegte. Als je het geslacht van schrijft Aventuras goed laten we er naar toe gaan. Als je een meer psychologische roman wilt schrijven, ga je gang, maar de mix is in dit geval niet helemaal bevredigend voor mij.
Gezien dat kleine vasthouden aan deze auteur, is het ook legaal om te erkennen dat de combinatie zelf buitengewoon moeilijk is en dat het juist daarom voor sommige lezers buitengewoon interessant kan zijn. Het gevoel van de avonturier, de betekenis van de reis, het bereiken van de diepten van elk personage is iets dat voor degenen die van exotische combinaties houden, ik begrijp dat het boeiend kan zijn. Het is hetzelfde als nadenken over waarom sommigen de voorkeur geven aan droge gin, anderen aan citroen en weer anderen aan tonic...
Ondanks alles wil ik erop wijzen dat, door toegeeflijk te zijn en hem het voordeel van de mythe van de auteur boven zijn werk te gunnen, zijn romans uiteindelijk, zoals ik al zei, interessant kunnen zijn, wanneer je bepaalde leesfasen hebt doorlopen en het geheel observeren.
Top 3 beste romans van Joseph Conrad
Een zwerver op de eilanden
Laten we zeggen dat Conrads wereld, die negentiende eeuw die ontwaakte voor de moderniteit, zijn meest intense evolutionaire antithese vond toen mensen de verborgen natuur binnengingen die zich nog steeds verzette tegen verovering.
Vanuit dat idee vinden we in deze roman, die zich nu meer op het avonturengenre richt, een allegorie van de mens. Dat we een eiland zijn, met onze wilde delen, waar wilde dieren en exotische soorten zich schuilhouden die zelfs wij zelf niet zouden herkennen.
Ik mis hem, zelfs in het zijn, als een ruimte voor twijfel en angst. Al deze mysteries ontrafelen zich parallel aan de actie zelf.
Het eiland heeft ook zijn geheimen, de vreemde spiegel waarin de geëvolueerde mens tegenover de inheemse bevolking staat, wordt uiteindelijk een essentiële botsing tussen de waarde van het materiële en de ware mate van het essentiële.
Lord Jim
Jim, de jonge man, reisde in een boot op zee. Op die reis naar Mekka belandt de boot op een slechte nacht in het water. Jim slaagt erin zijn leven te redden, samen met vele andere bemanningsleden.
Van de meer dan honderden emigranten deed de zee een goed verslag... Die gebeurtenis bereikt het diepste deel van Jim, waar schuld en wroeging bezinken.
Geen enkele actie kan deze daad van lafheid en gebrek aan solidariteit herstellen, maar Jim besluit zijn eigen straf te betalen of op zijn minst een nieuwe bestemming aan te nemen waarin hij de redder van een Maleis volk zal worden.
Een nieuw avonturenboek dat erin slaagt een levendig ritme te behouden dat soms de notie van het Macbethiaanse personage, van wie de auteur al zijn gevoelens moet overbrengen, verzwaart.
Het hart van de duisternis
Ik begon deze roman met veel enthousiasme, misschien denkend aan een versie van Jules Verne dat, van wat ze me aankondigden, ook een absolute mimiek bereikte met de gevoelens van de personages.
En de waarheid is dat ik al op de eerste pagina's dacht dat Marlow heel goed op de boot zou kunnen zeilen of gewoon op een bank zou kunnen liggen met zijn psychoanalyticus. Ik sta erop dat denken en dat voelen met een grotere synthese misschien meer succes zouden hebben om het avontuur zelf te begeleiden.
Voor de rest vond ik het plot interessant: Kurtz' zoektocht in het turbulente water van een Congolese rivier, de ontdekking van een duister mens tussen de nieuwe kolonisatieavonturen van die mens uit de 19e eeuw, dat verontrustende punt over de botsing van perspectieven tussen wezens van dezelfde toestand die op zulke verschillende manieren leven, duisternis en angst, de redenen om bepaalde reizen te ondernemen en de hartstochtelijke overgave aan fundamentele drijfveren...
