Carlos Cuauhtemoc geeft zijn romans een interessante empathische impuls naar zelfverbetering. Lichte maar rijke verhalen, een interessante balans van waaruit een bijzondere smaak voor elke lezer zeer bevredigend is. Het gaat er niet om moraal vast te stellen, maar veeleer om de motieven van de personages te zoeken om op hun eigen specifieke manier te reageren op verschillende ongunstige omstandigheden. Na het lezen een van de romans van Carlos Cuauhtémoc vanuit die fictie kan een interessante introspectieoefening worden gedaan naar de eigen wereld van de lezer.
Maar ik sta erop dat het fictie is (tenminste in de boeken die ik hier ga selecteren). En het beste van fictie is dat het geen indoctrinatie biedt, maar eerder alternatieven, nieuwe opties en perspectieven die in zijn personages worden ervaren, bijna altijd voor indirecte afgronden geplaatst. Als dit alles wordt gedaan als een interessant verhalend voorstel voor agile lezen, des te beter.
Top 3 aanbevolen boeken van Carlos Cuauhtémoc
De ogen van mijn prinses
Een lezing om dichter bij de puberwereld te komen of zelfs op te roepen. De schoonheid van de jeugd en de risico's van dat gevoel van volheid of absolute onzekerheid. José Carlos, een jonge student, vindt in de figuur van Sheccid de reden om zijn eigen beperkingen te overwinnen en zijn volwassenheid te bevestigen.
Rond deze twee personages vinden gebeurtenissen plaats die ons een glimp laten opvangen van het idealisme, het verlangen naar perfectie, maar ook de innerlijke drama's en martelingen van de adolescente wereld.
Sheccid is een meisje-vrouw vol mysteries, een fascinerend personage wiens vernietigende schoonheid een verschrikkelijk geheim verbergt; maar José Carlos, die haar ziet als een muze en voorbestemde vrouw, doet een onophoudelijke poging om haar te ontcijferen en te veroveren.
Het verhaal groeit in intensiteit in een krachtig heen en weer dat de interesse in het boek vasthoudt, totdat het een overweldigend drama bereikt.
Het virus
Soms lijkt het alsof de ziekte ons altijd achtervolgt. Hypochondrie, in elke graad, is een beetje angst om op kleine schaal te sterven. De grootste deugd van dit boek is het vermogen om een aantrekkelijke fictie te creëren in een mysterieuze sleutel die echt ingaat op de aandrang van onze geest om ons te leiden naar het lijden van wat nog niet is.
Overmatig zorgen maken is een beetje minder leven. Een man sterft op een mysterieuze manier; de persoon die hem ziet sterven, krijgt onmiddellijk een nieuw, zeer agressief virus dat zijn zenuwstelsel aanvalt en onvoorstelbare pijn veroorzaakt. De zieke man, wanhopig en verlangend naar genezing, probeert te ontcijferen wie die man was en welke verschrikkelijke geheimen hij bewaarde.
Dit is een kort verhaal, intens, behendig, het leest snel; Het kan iedereen overkomen; Het is gebaseerd op echte gebeurtenissen, met als centraal thema: menselijk lijden en hoe ermee om te gaan.
Zolang ik adem
Beslissen om te sterven is een nederlaag, een veronderstelling van frustratie als iets dat je volledig heeft gedomineerd. Het is niet minder waar dat het huidige gebrek aan waarde voldoende steun lijkt te zijn voor de gewichtige beslissing om alles op te schorten. Drie vrouwen besluiten samen de wereld te verlaten. Zijn motieven zijn veel intenser dan de hierboven genoemde.
Wanhoop wanneer je eigen wereld naar je ongeluk lijkt te worden getoverd, lijkt geen andere optie te laten ... Wat gebeurt er als drie vrouwen, neerslachtig door verraad en eenzaamheid, besluiten samen zelfmoord te plegen? Ze zijn gekwetst 'in naam van de liefde'. Ze kunnen niet meer vechten. Ze bedenken een ingewikkeld plan om een einde aan hun leven te maken. Als ze begrijpen dat ze nog een kans hebben om te overleven, is het te laat.
TIJDENS HET ADEMEN Het is een duizelingwekkende, schokkende, rauwe roman, onmogelijk om los te laten; geladen met intense emoties; geschreven vanuit het diepst van de ziel. Met verrassend ritme en onberispelijke stijl. Het bevat ook een impliciete boodschap om psychologisch misbruik, seksueel geweld en emotioneel misbruik te voorkomen.
