In de Latijnse wereld van de Verenigde Staten zijn twee referenten bakens van journalistiek, cultureel en zelfs sociologisch. ik bedoel Jaime Bayley reeds Andrew Oppenheimer. Elk vanuit zijn specifieke uitkijkpunt, te midden van dat Miami heroverd voor Latijns-Amerika, is weelderig in de media, in machtskringen en ook in de literatuur.
In het aspect dat ons hier bezighoudt, voor zover het hun bibliografieën betreft, cultiveert elk verschillende genres. Bayly waagt zich aan romans die zijn opgetekend in diverse sociale kringen, met een vleugje trapote wat betreft zijn vastberadenheid om schaamte te tonen.
Oppenheimer gaat meer over essays of andere non-fictievarianten. Werken die niet zozeer de projectie zijn van de meest interessante ideeën, maar hun ingenieuze en ook burleske herinterpretatie. Tel daarbij zijn sappige colleges op over het tijdperk waarin we leven.
Want het is één ding om in je krant te schrijven of een talkshow achter te laten op de televisie van de dag, en iets heel anders is om die visie van het sociologische en het politieke te schrijven waarin alles past. Want schrijven voor iemand die terug is van alles zoals Oppenheimer resulteert in die bevrijding gemaakte komedie, ironie, een zeker nihilisme en een onmiddellijke connectie met elke lezer die zijn manier van schrijven bekijkt, intelligent en suggestief tegelijk.
Top 3 aanbevolen boeken van Andrés Oppenheimer
Ieder voor zich!. De toekomst van werk in het tijdperk van automatisering
Een zelfhulpboek zou beginnen met drastische verandering te beschouwen als de ontluikende behoefte, werkloosheid als de kans om uit de comfortzone te stappen en opnieuw uit te vinden.
Oppenheimer is vastbesloten om geen motorfietsen te verkopen en roept dat ieder voor zich! half komisch en half dramatisch waarschuwen voor wat er kan komen.Wie is voorbereid?… Met een levendig en helder proza, wordt Andrés Oppenheimer geconfronteerd met een fenomeen dat de samenleving ingrijpend zal veranderen: het is waarschijnlijk dat in de komende twee decennia bijna de helft van de banen zal worden vervangen door computers met kunstmatige intelligentie.
Advocaten, accountants, artsen, communicatoren, verkopers, bankiers, leraren, arbeiders, restaurateurs, analisten, chauffeurs, obers, arbeiders en studenten ... trillen of schrap zetten.In zijn nieuwe werk, Oppenheimer -een van de belangrijkste journalisten in Latijns-Amerika, mede-winnaar van de prijs pulitzer- details van wat en hoe het zal gebeuren, in welk tempo en welke landen het meest zullen lijden onder de staatsgreep. En misschien wel het belangrijkste: dankzij zijn onderzoek, uitgevoerd op drie continenten, slaagt hij erin uit te leggen wat ieder van ons vóór hem kan doen. aardbeving nadert en het somt de banen op die, ja, een toekomst hebben.
Creëer of sterf
Niet alles zou zo fatalistisch zijn over wat een digitale transitie met grotere intensiteit kan veronderstellen, aangezien een of ander bastaardvirus erop heeft aangedrongen ons op te sluiten in een kleine sociale pop.
Het is duidelijk dat er altijd meer kans is om een moedige draai aan het stuur te geven in een land of regio, wanneer zeilers al gewend zijn aan stormen en weten dat de enige blog om te schrijven die van overleven is. De meest uitgesproken creativiteit komt voort uit de meest dringende behoefte, nooit uit de navel van tevreden samenlevingen. Met verrassend optimisme over de toekomst van Latijns-Amerika onthult Andrés Oppenheimer in dit boek de sleutels tot succes in de XNUMXe eeuw, waarin innovatie en creativiteit zullen de pijlers van de vooruitgang zijn.
Wat moeten we als individuen en landen doen om de innovatie-economie vooruit te helpen? Wat moeten we doen om vernieuwers van wereldklasse zoals Steve Jobs voort te brengen?Om erachter te komen, verkent Oppenheimer, de meest internationaal bekroonde Latijns-Amerikaanse journalist, de geheimen van de briljante carrières van verschillende innovatieve Op dit moment
Het analyseert onder andere gevallen zoals: chef-kok Gastón Acurio, die Peruaans voedsel veranderde in een motor van economische groei; de Amerikaan Bre Pettis, een voormalig professor die een revolutie teweegbrengt in de 3D-printerindustrie, of Sir Richard Branson, de Britse magnaat die een ruimtetoerisme-industrie creëert. Uit deze verhalen trekt Oppenheimer met zijn gebruikelijke helderheid en humor concrete conclusies om ons te helpen het grote creatieve potentieel van Latijns-Amerika te ontketenen.
Genoeg verhalen
Een geweldige stelregel. Een van die gebouwen die het midden van het doelwit raken. Elk land heeft die last van de geschiedenis die gewoonlijk wordt gebruikt om andere landen of regio's te kwalijk te nemen of voor een vreemdelingenhaat die uiteindelijk alleen de onfatsoenlijke aporofobie verbergt.
Het punt is dat er in die Spaanse wereld van Mexico tot Argentinië veel wrok en lasten zijn, van stereotypen en defaitisme. Voor Andrés Openheimer is onderwijs, wetenschap, technologie en innovatie in de Latijns-Amerikaanse regio dringend, en de reden is simpel : de XNUMXe eeuw wordt die van de kenniseconomie. In tegenstelling tot wat Latijns-Amerikaanse presidenten en populistische leiders beweren, zijn de landen die vooruitgaan niet die landen die grondstoffen of basisproducten verkopen, maar die goederen en diensten produceren met een grotere toegevoegde waarde.
Genoeg verhalen! komt aan het licht in een tijd waarin een groot deel van Latijns-Amerika de tweehonderdste verjaardag van zijn onafhankelijkheid viert. De obsessie met het verleden is een kenmerkend fenomeen van de regio, iets dat vreemd genoeg niet voorkomt in China, India en andere Aziatische en Oost-Europese landen, ondanks hun eeuwenoude geschiedenis. Het is dus de moeite waard om ons af te vragen: is deze obsessie met geschiedenis gezond? Helpt het ons voor te bereiden op de toekomst? Of leidt het ons juist af van de steeds dringender wordende taak om ons voor te bereiden om beter te kunnen concurreren in de kenniseconomie van de XNUMXe eeuw?
EXCELLENT.
DANKJE, DANKJE, DANKJE