Verschillende stemmen bieden ons zwarte verhalen, politie, kleine scripts uit echte scenario's, de tegenovergestelde benadering van het gebruikelijke ...
Omdat de werkelijkheid de fictie niet overstijgt, vervangt ze deze gewoon. De werkelijkheid is een bedrog, althans dat wat beperkt is tot macht, belangen, politiek, elke dag meer omgezet in een groteske schaduw die lachwekkend zou kunnen zijn als het niet voor het macabere was dat tenslotte ons leven, ons worden, onze bestemming.
Schrijvers die ermee instemmen een boek te publiceren over het zwarte genre dat de samenleving is, overspoeld door die schaduw van post-truth die alles overspoelt, door de leugen die uiteindelijk alles in stand houdt.
Als de macabere fictie van post-truth ons regeert, is alles toegestaan. Er zal geen politie zijn die tegen het kwaad strijdt, want het kwaad zit in de zetel van de macht. Het detectivegenre was strikt literair afgeleid van het zwarte genre, veel smeriger, veel schandelijker. Nu blijkt dat het slechts een aanpassing aan de tijd was.
Sinds de tijden van Sherlock Holmes, beetje bij beetje is het levensonderhoud van de laatste misdaadroman niet langer het vinden van aanwijzingen, maar het onthullen om je bewust te worden van de realiteit buiten de pagina's die in die echte wereld zijn ondergebracht.
De inzet van de schrijver is nu om naar de lezer te knipogen, het bewustzijn op een fictieve manier te vergroten, op te wekken wat er overblijft van waardige individuen in een corrupte samenleving ...
Is het dat, of misschien is het gewoon een kwestie van vermaakt worden door deze monsters van goede veren zoals die van Lorenzo Silva, Alicia Giménez Bartlett onder verschillende anderen. Smaak zit in deze voortreffelijke variëteit.
En uiteindelijk hangt het allemaal af van de lezer, van zijn geweten en van het ontdekken dat elke gelijkenis met de werkelijkheid een eenvoudig toeval is of een wreed sarcasme van kosmische grootheden.
Synopsis: «Als we op enig moment in ons leven stoppen en terugkijken, zullen we zien dat elk van onze stappen ons naar dat precieze moment heeft geleid. We zullen de gevolgen kunnen inschatten van een reeks beslissingen die we, al dan niet bewust, in combinatie met externe factoren die ze hebben geleid of gewijzigd, hebben genomen. Dit geldt, wat geldt voor individuen, niet minder voor samenlevingen.
De politiek heeft laten zien dat ze de gevolgen van haar resoluties niet kan overzien. Het leven laat bij elke stap zien hoe weinig we alles onder controle hebben. Sinds het begin van de mensheid hebben we te maken gehad met conflicten, oorlogen, epidemieën, rampen, economische crises en allerlei soorten tirannieën. Hoewel ze hoge kosten aan levens en lijden hebben gehad, zijn we er tot nu toe in geslaagd te overleven.
Ik ben ervan overtuigd dat een groot deel van dit succes te danken is aan het feit dat we elkaar onze verhalen kunnen vertellen, ervaringen kunnen overbrengen en in de cultuur de nodige middelen kunnen vinden om de meest verschrikkelijke momenten te overwinnen die, als gemeenschap en als individuen moeten we leven. Die momenten noemen we ‘zwarte tijden’.
Je kunt het boek kopen Zwarte tijden, verhalen van zwart genre door verschillende auteurs, hier: