Tijd van stormen, door Boris Izaguirre

Tijd van stormen, door Boris Izaguirre
klik op boek

Hoe zit het met Boris Izaguirre Naakt zijn voor het publiek is niet zo nieuw. Wie anders of wie herinnert zich het minst dat hij zichzelf uit zijn broek bevrijdde met dat punt van overtreding waar deze auteur altijd mee heeft gepronkt.

Maar naakt worden als metafoor is nog nooit zo compleet geweest als tot nu toe, met de uitgave van dit boek met meer dan alleen autobiografische ondertoon.

Want wat Boris in dit boek vertelt, bestrijkt vanaf het begin van zijn tijd tot aan zijn huidige tijd, strikt chronologisch maar ook emotioneel en professioneel.

Het karakter van Boris Izaguirre zelf bestaat uit die verscheidenheid van het authentieke, het schaamteloze, het humoristische en het diepzinnige als het erop aankomt.

In dit boek vinden we de redenen voor de vermenging, voor de configuratie van de persoon en het karakter, die op zo’n bijzondere manier een geheel vormen zonder plooien, zelfs in de natuurlijke tegenstellingen van de mens.

Diep van binnen weet Boris dat hij het geluk had om geboren te worden in de wieg waarmee hij werd geboren. Vooral omdat, in vergelijking met wat vele anderen destijds misschien dachten, zijn homoseksualiteit standaard was, niets te maken met het stompzinnige idee dat bevrijde ouders kunnen leiden tot een kind van minderheidsseksualiteit (of zoiets, God weet wat dat soort denkende geesten zullen koesteren over de natuur en het lot van anderen ...)

Boris vertelt over hen, over hun ouders. Belén, de beroemde danser en Rodolfo, filmmaker. Dankzij hen bestaat zijn leven uit die helderheid van celluloid en de schijnwerpers op het podium... Hoe kan hij de wereld niet zien als die tragikomedie waarin leven een rol is die geïnterpreteerd en waardig is?

Maar in het licht van de stompe geesten die hierboven zijn genoemd, is de waarheid dat vooral zijn moeder Belén moest optreden als dat eerste verdedigingsbolwerk tegen een wereld die vastbesloten was om verschillen aan te wijzen om ze te behandelen als verfoeilijke anomalieën in haar ziekelijke ideraries.

Naast zijn ervaringen die zo nauw verbonden zijn met zijn ouders, vertelt Boris ons ook over zijn eerste stappen in alles, in liefde en seks, inclusief ongelukkige herinneringen; van zijn toneel als redacteur en van zijn aankomst in Spanje; van zijn geweldige tijd op televisie terwijl hij zijn aanval op literatuur schetste; van vele ervaringen en indrukken over die gepassioneerde wereld die Boris herbergt in zijn eenvoudige blik.

Een interessante roman, omdat, zoals ons allemaal overkomt, onze herinneringen de roman vormen van de subjectieve wereld waarin we leven.

Je kunt de roman nu kopen Stormachtig weer, het nieuwe boek van Boris Izaguirre, hier:

Tijd van stormen, door Boris Izaguirre
post beoordelen