Noir-romans, thrillers, hebben een soort gemeenschappelijke lijn, een onuitgesproken patroon waarin het verhaal zich ontvouwt met zijn meer of mindere mate van intriges, totdat een wending tegen het einde de lezer sprakeloos maakt. In dit geval boek Onuitsprekelijke stiltes, Michael Hjorth gunt zichzelf de luxe om een beproeving in het genre te lanceren. Je komt niet eens in het verhaal als plotseling de hoofdverdachte in de zaak dood opduikt.
Het punt is dat een gezin volledig vermoord lijkt in hun, tot het moment van de misdaad, vredige huis. Zoals ik al zei, na de fatale afloop, wijst alles op een sinister personage dat de familie achtervolgde met zijn voorspelbare en macabere bedoelingen. Maar wanneer de cirkel rond hem sluit, lijkt de potentiële moordenaar vermoord.
Wanneer een verhaal verontrustend wordt, dan moet het personage opvallen met zijn grote deugden. Sebastiaan Bergman, moet een rechercheur de donkerste paden van de menselijke psyche bewandelen om enig licht te vinden om de zaak te verlichten. Natuurlijk heeft een genie als hij zijn randen, de excentriciteiten van Sebastian Bergman brengen een punt van persoonlijkheid in de plot, met een brutaal gewicht van deze psycholoog die de lezer uiteindelijk fascineert voor zijn methodologie maar ook voor zijn intelligentie.
In ieder geval is Sebastian misschien niet bereid om via Nicole, een meisje, nicht van de vermoorde familie, de oplossing te zoeken. Het peilen van minderjarigen was nooit zijn specialiteit. Wat een kleine taak lijkt, verandert in zwaar werk. Het welbekende risico dat ook maar de geringste aanleiding geeft tot opheldering van het onderzoek. Sebastian zal gedreven zijn om zijn best te doen in een donker doolhof waar alles kan gebeuren.
Je kunt de roman nu kopen Onuitsprekelijke stiltes, de nieuwste roman van Michael Hjorth, hier: