Er was een tijd dat het leven in een kazerne van de Guardia Civil al een zekere rusteloosheid, onrust of regelrechte angst met zich meebracht. Niet zo lang geleden. Vanuit mijn perspectief krijgt de eenvoudige herinnering aan de transformatie van een kazerne, met zijn omringende landschap, tot een ommuurd paviljoen nu de betekenis van wat het betekende om jarenlang in een kazerne te wonen.
Ik spreek vanuit mijn perspectief omdat het mij nieuwsgierig maakt hoe ik het nu zie en hoe ik het destijds begreep. De burgerwachtkazerne in mijn stad was een plaats die ik bezocht vanwege mijn vriendschap met een zoon van de burgerwacht. We gingen naar de arcade tussen de huizen en daar speelden we met het uitzicht op de straat achter de plantenbakken. En plotseling, de duisternis, sloot een muur alle zicht op de straat af ... Als kind hecht je geen belang aan de dingen die de volwassenen doen. Ze hadden het net gesloten.
Leven in die spanning die zich met bijzondere wreedheid uitstrekte op een lichaam als dit moet buitengewoon zwaar zijn geweest. De strijd, zo veel van een tijdschrift als je wilt, was enigszins ongelijk. Degenen die wapens hebben en ze gebruiken en doden, onderwerpen zich niet aan morele of wettelijke voorschriften. En daarvoor is de strijd altijd ongelijk. De Guardia Civil vocht tegen dat alles, stond op uit duizend-en-een aanvallen en werd uiteindelijk de hoeksteen om het ETA-terrorisme het zwijgen op te leggen.
In dit boek wordt ons verteld hoe die strijd door het lichaam werd gevoerd en door de families werd doorstaan. Meer dan 200 doden en nog veel meer gewonden zijn de schandelijke bagage op weg naar vrede, een prijs zonder mogelijke compensatie, maar met de trots het leven te hebben verdedigd boven alle ideologie die uiteindelijk de wapens opneemt om zijn criteria op te leggen.
Getuigenissen over wat er zoveel jaren is gebeurd, pijn en sociale spanningen als de enige sociale verovering van de vijanden van het volk, van alle mensen, van welk volk dan ook. Omdat degenen die zich bewapenden om hun gerechtigheid te zoeken uiteindelijk alle rechtvaardiging verloren vanaf het moment dat ze het eerste wapen oppakten.
U kunt nu kopen Bloed, zweet en vrede, het nieuwe boek van Lorenzo Silva, in samenwerking met Gonzalo Araluce en Manuel Sánchez, hier: