Uit dit boek kan worden gezegd dat het op alle niveaus als een thriller is opgebouwd. De spanning van angst is iets dat alles overspoelt, van het perspectief van het personage van Elia, die de fragmenten van haar leven in haar harde zestien jaar vertelt, tot het perspectief van de lezer die al snel wordt onderworpen aan twijfel en intriges, tot de kou van wat er wel of niet is gebeurd.
Als titel van deze roman begrijp ik het als een telefoontje van Elia, de puberende jongen, aan zijn vader. Maar het is een vraag die zich uitstrekt tot de huidige stem van Elia, degene die ons het verhaal vele jaren later vertelt.
Elia wil dat haar vader antwoord geeft. Zo een eerste gesprekspoging kunnen doen. De puber Elia zou zijn vader vertellen over zijn emoties, zijn gevoelens, zijn intuïties of voortekenen dat hij, zijn vader, koppig is op een duister pad naar de ondergang.
Want wat er gebeurt in Ponte, de stad waar het verhaal wordt verteld, of liever wat er gebeurde als we rekening houden met de stem van de hoofdpersoon die vanaf vandaag tot ons spreekt, lijkt ons een enorme bitterheid, met de ijzeren nasmaak van de dood rond de stad, rond de vader en vliegend over de jonge Elia.
En ondanks alles is er ook ruimte voor liefde. Elia is tenslotte op de leeftijd dat ze liefde begint te voelen als iets heel ver van haar familie, als een galopperend gevoel dat zoveel warmte, voldoening en begrip zoekt. Haar, Elia's eerste grote liefde, is Anna Trabuio, een vrouw met meer dan een volledige adolescentie weg.
Een gedesoriënteerde vader die tot alles in staat is op zijn reis naar de hel, een moeder die niet voelt of lijdt, een onmogelijke liefde en een meisje dat uiteindelijk verdwijnt.
Allemaal schaduwen van een verleden dat Elia ons nu voorschotelt, met het minste voordeel door de jaren heen. En wat we ontdekken, duikt in die sensatie van de thriller, van Elia's leven als een totale thriller, van liefde als de enige ruimte om te genieten van een voorbijgaand, vluchtig geluk ...
Een bezoek aan Elia's verleden is een reis naar een verlaten omgeving, ommuurd door herinneringen en door de muren van de noodzakelijke verdedigingswerken tegen wat er is gebeurd. Maar bij deze gelegenheid, en na een bekentenis, is Elia bereid om met ons over de muur te springen, zodat we die tijd kunnen zien die in angst wordt geschraagd door wat er is gebeurd.
Je kunt de roman nu kopen Kan je me horen?, het nieuwe boek van Elena Varvello, hier: