Van de muzen van de muziek tot de muzen van het literaire veld. Als het gaat om inspiratie en transpiratie (of het nu op het podium is of in de eenzaamheid van het bureau), wordt elke kunstenaar door de muzen geautoriseerd voor die creatieve promiscuïteit.
Omdat de muzen vrije entiteiten zijn die hun grillige liefde verspreiden in de vorm van uitbarstingen van inspiratie of ook als anthologische creatieve blokkades, afhankelijk van hoe je ze opvangt.
Het punt is dat Mikel Izal (ja, een van de Izals van geweldige liedjes als «Pausa» «Copacabana» of «El pozo») zijn muzikale rijmpjes heeft uitgebreid tot proza om ons een uniek verhaal te vertellen dat zich beweegt tussen mysterie, melancholie en een bepaald existentieel verlof. Een reeks sensaties die de plot verrijken van een introspectief verhaal over een duistere weerspiegeling van het geheugen... Laat me het uitleggen:
Eric staat op het punt te genieten van een van die noodzakelijke haakjes in het leven. Hij heeft een bekend eiland uit zijn kindertijd gekozen, waar de tijd zeker weer langzaam verstrijkt zoals voorheen, alleen begeleid door meer melancholie dan tijdens die dagen van onblusbaar licht die kinderspelletjes en eerste liefdes beloofden.
Er is bijna niemand op het eiland. Het is een heel laagseizoen en de vakantiegangers hebben alleen maar echo's of vooruitzichten voor toekomstige zaken. In hetzelfde flatgebouw waar Eric zijn kamer huurt, zit Julio, een oude man die er rommelig uitziet, net als zijn schurende herinnering. Eric zou er niet veel aandacht aan hebben besteed als dat schoonmaakmeisje hem niet om zijn hulp had gevraagd...
Totdat Eric plotseling verwikkeld raakt in het mysterie van Julio's geest. Bepaalde sprankjes redelijkheid wijzen op een mysterieuze Julio uit vervlogen tijden. En twijfel leidt Eric dieper en dieper, naar die ruimte die elke menselijke ziel deelt, die plek waar de wanorde van wat we zijn wordt geboren en waar de oude herinneringen die uiteindelijk onze angsten, verlangens en hoop vormgeven, zijn verpakt. Laten we onszelf Julio of Eric noemen...
En al te lezen, niets beters dan dit onderwerp voor dit boek:
Je kunt nu de roman Pescar en las nubes, het debuutwerk van muzikant Mikel Iza, hier kopen met korting voor toegang tot deze blog: