Dromen en poëzie worden geboren uit dezelfde lyriek die met haar transformerende intentie boven de werkelijkheid zweeft. In beide ruimtes omzeilen we datzelfde onbewuste vol betekenis over ons intiemste bestaan. Onze vitale bagage voert het verloop van onze tijd naar die utopie die ons lot zal bepalen.
In wezen vertelt dit boek ons over dit alles vanuit een ontwrichtend personage, op het hoogtepunt van een Gregorio Samsa die werd binnengevallen door zijn droom van "Metamorfose" alleen met een uitgebreidere vertelling en, voor mij, met een grotere existentiële diepgang.
Gilbert vindt in het excuus van een droom zijn laatste reden om die draai aan het roer aan te pakken die hij verlangt op gelegenheden dat de routine je verslindt.
Doordrenkt met die wazige staat van pas ontwaken uit een diepe droom, neemt Gilbert het vliegtuig en vertrekt naar Japan. In een soort inwijdingsreis naar de diepste antwoorden ontmoet hij al in Japan Yosa, een zelfmoordenaar die zijn plan schetst om het toneel te verlaten.
Alleen dat het verhaal, zoals het wordt aangekondigd, voor iedere lezer die aangepaste lectuur biedt die vertolkt kan worden in de korte compositie van een haiku. Sterker nog, ik weet zeker dat ieder van ons bij het lezen een andere betekenis vindt en dieper wil ingaan op een voorbeeld als dit:
«Regen van bloemen
Een raaf zoekt tevergeefs
hun nest»
Het punt is dat we, met het excuus van de ontsnapping van elke man in een westerse wereld, in wiens vreemde vastberadenheid we ons magnetisch inleven, een heel bijzondere reis maken door de pagina's van dit boek. Het idee van mislukking vertegenwoordigd in Gilbert, zijn hatelijke vergelijkingen met een omgeving waar iedereen gelukkig en capabel lijkt...
En plotseling vindt Yosa, met zijn zelfmoordplan, in hem de wanhopige man voor wie hij boete moet doen voor zijn fouten, zijn mislukkingen. Samen gaan ze door plaatsen in dat raadselachtige Japan, als een constante haiku, veredeld door steeds opwindender dromen voor een Gilbert die voelt waarom hij daar in godsnaam naartoe is gereisd.
Een andere roman die op de een of andere manier in zijn precieze taal, maar toch vol uitbundige impliciete aspecten, verwijst naar het leven als een optelsom van haiku's die we nooit begrijpen, maar waaruit we altijd het sap van de eeuwigheid kunnen halen voor elk van onze handelingen.
Je kunt nu de roman The Isles of the Pines, een interessant boek van Marion Poschmann, hier kopen: