Een vrouw begiftigd met de wijsheid van haar lange jaren doorgebracht tussen reizen en boeken, Elena Pniatowska levens toegewijd aan de zaak van vrouwen in de samenleving. Schrijver en chroniqueur van de realiteit die ze over de hele wereld heeft waargenomen, brengt ons hier het essay dat de vitale strijd van grote vrouwen vertegenwoordigt. Gewetensvolle en gewetensvolle verteller. Essentieel om de noodzakelijkerwijs opkomende figuur van een vrouw sinds de XNUMXe eeuw te begrijpen.
De huidige samenleving voert verschillende vormen van strijd, waaronder die van vrouwen, degenen die hun stem verheffen vanuit hun loopgraven en zich niet bewust zijn van het idee van overgave. Te midden van de menigte zijn degenen te onderscheiden die tegen de stroom ingaan: moeders, strijders, schrijvers, huishoudelijk personeel; vrouwen ervoor en erna.
de ongetemde brengt hulde aan het anonieme gezicht van de vrouwen die vochten in de revolutie, aan de onmiskenbare Jesusa Palancares en aan het stilzwijgen van de vrouwen in de dienst. Het herbergt de essentie van Nellie Campobello, Josefina Vicens en Rosario Castellanos, die hun weg vonden in een door mannen gedomineerd literair tijdperk. Terwijl de verdwijning van Alaíde Foppa de harde realiteit van Latijns-Amerika vertegenwoordigt, geeft de aanhoudende strijd van Rosario Ibarra de Piedra een stem aan de moeders van de verdwenenen, en heroverweegt de feministische zaak van Marta Lamas wat het betekent om een vrouw te zijn in de XNUMXe eeuw. eeuw.
Door middel van deze verzameling essays wordt de lezer ondergedompeld in het leven van het ontembare, vaak vergeten, maar nooit tot zwijgen gebracht: «Elena Poniatowska heeft als weinig andere schrijvers bijgedragen aan het geven van een centrale, maar niet sacramentele rol aan vrouwen in onze samenleving " , Carlos Fuentes.