De meeste van de grote verhalen, episch en transformerend, transcendentaal en revolutionair maar altijd heel menselijk, beginnen uit noodzaak in het licht van oplegging, rebellie of ballingschap ter verdediging van idealen. Bijna alles wat de moeite waard is om te vertellen, gebeurt wanneer de mens die sprong over de afgrond maakt om duidelijk te zien dat alles relevanter aanvoelt met de ondersteuning van de mogelijke verovering. Je kunt niet meer dan één leven leiden, zoals ik al aangaf kennis in zijn manier om ons bestaan te beschrijven als een schets voor een leeg werk. Maar een beetje in tegenspraak met het Tsjechische genie, blijft er het getuigenis van de grote avonturiers in het aangezicht van oplegging, en zelfs tragedie, als de manier van leven met zo'n intensiteit dat het lijkt alsof je minstens twee keer leeft.
En hier heeft hij niets meer en niets minder op gezet dan... Isabel Allende, het terugvinden van zijn landgenoot Neruda, die bij het zien van de baai van Valparaíso met de duizenden Spaanse ballingen in de buurt van hun nieuw te bouwen bestemmingen, het visioen omschreef als: "dat lange bloemblad van zee en sneeuw."
Het is wat het epos van overleven heeft. De aankomst in Valparaiso in 1939, vanuit Spanje praktisch verslagen door Franco, was een voltooide missie voor de dichter. Meer dan 2.000 Spanjaarden sloten daar een reis naar hoop af, bevrijd van de angst voor autoritarisme die begon te ontstaan tussen de kusten van de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee.
Degenen die gekozen zijn voor Allende's vertelling zijn Victor Dalamu en Roser Bruguera. Met wie we het vertrek beginnen vanuit het kleine Franse stadje Pauillac aan boord van de mythische boot Winnipeg.
Maar niet alles is gemakkelijk, de noodzakelijke ontsnapping aan je oorsprong levert overal ontworteling op. En ondanks de goede ontvangst in Chili (met hun terughoudendheid in bepaalde sectoren natuurlijk), voelen Victor en Roser dat onbehagen van het leven duizenden kilometers verderop verdwenen. Het leven van de hoofdrolspelers en de toekomst van een Chili dat ook zijn spanningen ervoer in een wereld die veroordeeld was tot de Tweede Wereldoorlog, een conflict waarin Chili onder druk van de Verenigde Staten nat zou worden. Het Chili dat in de Eerste Wereldoorlog al te lijden had, is nog steeds verwoest door de aardbeving van diezelfde 1939.
De rol van de ballingen was van korte duur en ze moesten al snel een nieuw leven voor zichzelf vinden. De belemmering van het verlies van herkomst weegt altijd zwaar. Maar zodra de nieuwe site is gevonden, begint hetzelfde te worden gezien met een vreemdheid die naar beide kanten kan breken.
Je kunt nu de roman Largo Pétalo de mar kopen, het nieuwe boek van Isabel Allende hier: