Leeg Spanje, het vorige boek van Sergio del Molino, presenteerde ons een verwoest, in plaats van verwoestend, perspectief op de evolutie van een land dat van economische ellende naar een soort morele ellende ging. En ik benadruk het verwoeste perspectief omdat de uittocht van de mensen uit de steden naar de stad plaatsvond met blinde traagheid, zoals die van de ezel en de wortel ...
En plotseling, uit die modder, komt deze modder aan. Het lege Spanje presenteerde ons de figuur van Antonio Aramayona, een professor in de filosofie die ontgoocheld was door de tegenstellingen van het leven en op het punt stond het forum van deze wereld te verlaten. Van hem vertakt dat nu mythische essay dat vorig jaar uitkwam.
Nou, dat plotseling, in deze nieuwe boek Het uiterlijk van de vis, Antonio Aramayona keert terug naar het literaire leven met een grotere bekendheid. De leringen van de leraar over integriteit, vooruitgang, de noodzaak om altijd het onrecht te claimen en respect voor jezelf, passen perfect in een praktisch autobiografische ruimte van de auteur.
De jeugd is wat ze hebben, geïmpregneerd met al die goede principes die door de juiste persoon zijn overgedragen, gedreven door weinig meer dan gezond verstand, respect en hun eigen waarheid, wordt uiteindelijk gestempeld met een realiteit die wacht op een volwassenheid die al is omgeleid naar het conventionele en zijn opportunisme .
Uiteindelijk is er een punt van herkenning van het verraad dat moet groeien en rijpen. Alles wat in de jeugd in bloed is overeengekomen, belandt als natte inkt op de pagina's van onze eigen boeken. Er is altijd woede en het idee dat we op elk moment, als het geluk wedt, weer gedeeltelijk zullen worden zoals we waren.
Je kunt het boek kopen Het uiterlijk van de vis, Sergio del Molino's nieuwe roman, hier:
2 reacties op "Het uiterlijk van de vissen, door Sergio del Molino"