als een journalist zoiets is John Ramon Lucas, met een lange carrière en ook laureaten voor zijn prestaties in verschillende radio- en televisiemedia, in de literaire wereld lanceert, wordt er altijd een overgang naar een verhaal verwacht dat wordt gekenmerkt door de roeping van communicatie, van overdracht tussen verhalen en van interesse in de kroniek. Iets dergelijks gebeurt bij anderen, zoals Argentinië Joseph Paul Feinman of zelfs met de voormalige minister Maximale Huerta, onder vele anderen.
De komst van dit eerste werk van Juan Ramón Lucas komt dus voort uit de intentie om ons open te stellen voor bepaalde gebeurtenissen, voor levens die het nieuws vormen over de sociale en politieke toekomst, maar ook over de innerlijke aspecten van het leven, dat aspect dat de journalistiek niet kent. Het kan reiken tot presentaties aan toeschouwers, luisteraars of lezers van de pers.
De verdieping van een personage tussen de XNUMXe en XNUMXe eeuw, zoals Miguel Zapata Sáez, is overvloedig aanwezig in de journalistieke interesse die het verhaal zich kan ontwikkelen met evocaties van de mythe, van het personage dat overstijgt maar ook van details, van de mensheid in essentie die straalt ambities en passies, meningsverschillen en confrontaties uit.
El Tío Lobo, zoals Miguel Zapata bekend werd door zijn confrontatie met de wolven die het vee belegerden dat hij zelf bewaakte, was een rancher die wist hoe hij zichzelf moest recyclen in een tijd waarin dit proces alleen binnen het bereik lag van de bevoorrechten die de wieg of de wieg hadden. de meest gedurfde van alle anderen.
Van boer tot drankverkoper en van daaruit verwierf hij met zijn eerste spaargeld zijn plaats in de mijnbouw, die aan het einde van de XNUMXe eeuw floreerde in de regio Murcia. Miguel Zapata, een visionair als weinig anderen, paste de mijnbouw in het gebied aan de grootste vooruitgang in Europa aan en slaagde erin een imperium te vestigen op het gebied van de winning, maar ook op het gebied van de distributie en levering van allerlei soorten mijnbouwelementen.
Maar buiten de bekende, officiële feiten, zoals ik zeg, duikt Juan Ramón Lucas in het personage, in Tío Lobo, en ook in de omstandigheden van een uitgebuite mijngemeenschap, waar vrouwen te vaak het voorwerp van misbruik werden, waar de besmetting zich verspreidde zonder enige controle.
De vrouwenstem van María Adra verbindt de details van een nieuw leven met twee heel verschillende gezichten en een context van ellende en zelfs geweld. Het ontslag en de slapeloosheid van Tio Lobo, evenals zijn passies en tragedies (die die de titel aankondigt over de vloek van het grote huis). Een intens leven in alle aspecten dat uiteindelijk de geschiedenis van een heel land bespikkelt met spannende en tragische kronieken.
Je kunt nu de roman The Curse of the Big House, een interessant boek van Juan Ramón Lucas, met korting kopen via deze blog, hier: