Verhaal van een slak die het belang van traagheid ontdekte, door Luis Sepúlveda

De fabel is een geweldig literair hulpmiddel waarmee de schrijver fictie kan maken terwijl hij een existentialistische, ethische, sociale of zelfs politieke ideologie verspreidt. Het vleugje abstractie dat de personalisatie van de dieren met zich meebrengt, de oefening om de plot vanuit een transformatief perspectief te bekijken, zoals dat van een verondersteld dier geladen met menselijk gedrag, neemt ons mee en vergemakkelijkt een bredere en meer genuanceerde kijk op de plot.

Het resultaat is altijd een dubbele lezing, een avontuur in de strikte zin van het woord (zoals het recente geval van Stoere honden dansen niet, door Pérez Reverte) en een metaforische interpretatie van elk menselijk aspect, gezien zonder de mogelijkheid van vooroordelen of labels. Een slak die praat, zijn werkelijkheid mediteert en zijn meest beredeneerde beslissingen neemt, maakt ons niet gemakkelijk tot empathie, dus we lezen en zien gewoon hoe een psychoanalyticus zou doen met een giraf die op zijn bank ligt.

En toch wordt uit de vreemdheid van dit soort lezing magie geboren, is de verzonden boodschap krachtiger, de gebruikelijke moraal bij de ontdekking van de meest diepgaande menselijke getransmuteerd in het dier schudt ons geweten op een helderziende manier.

Het meest emblematische geval van volwassen fabels was dat geweldige boek Opstand op de boerderijdoor George Orwell. Waardoor het mogelijk was om met een ander prisma de drift van het communisme te zien die in die boerderij vol leuzen vertegenwoordigd was. Nu is het de beurt aan Luis Sepúlveda met zijn "Verhaal van een slak die het belang van traagheid ontdekte"

De belangrijkste slak in dit verhaal is precies dat, gewoon een anonieme slak in een land vol slakken. Op de meest onverwachte manier wordt in onze slakkenvriend die vonk van bewustzijn gewekt, van een bepaalde identiteit boven het verstikkende gevoel van erbij horen, van de geaccepteerde toestand van normaliteit (klinkt het als jij?). Wat onze slakkenvriend in eerste instantie het meest opvalt, is het ontbreken van een naam, evenals dat soort veroordeling, de vitale last van het huis op hun rug waardoor ze extreem langzaam bewegen. Onder deze omstandigheden is de eerste naam die we onze slak kunnen geven "Rebel". En zoals vaak gebeurt in andere gevallen van illustere rebellen, zijn het meestal personages die aanzetten tot revolutie, opstand en een heroverweging van de status-quo.

Niets beter dan reizen om de wereld te zien, ervaringen te koesteren en andere werkelijkheden op te snuiven. Voorbij het land van de slakken, zal Rebelde vele andere wezens ontmoeten met hun verschillende manieren om de wereld te zien.

Een kritiek op het tenietdoen van etnocentrisme, een fantasievolle reis naar de ontdekking van de meest specifieke identiteit als basis om de beste van je te worden en elk type conflict als rebel het hoofd te bieden.

Je kunt nu de roman Het verhaal van een slak die het belang van traagheid ontdekte, het boek van . kopen Luis Sepulveda, hier: