De zomer voor de oorlog, door Helen Simonson

De chicha rust voor de Grote Oorlog. Het maatschappelijk middenveld is de laatste die begrijpt dat deze toestand van opgelegde normaliteit deel uitmaakt van de latente tijd van een oorlog die zich gaat manifesteren. Des te meer toen de oorlog op hen wachtte, dat eerste conflict waarmee alle grote wereldmachten van die tijd werden geconfronteerd. De onwetendheid over wat komen ging, nodigde uit dat het leven doorging alsof er niets was, maar met het aspect van een speciale theatraliteit voor de externe waarnemer die dit magische verhaal van Helen Simonson leest.

Want als lezers kijken naar dat verhaal is het intuïtief aanvoelen van vreemde sensaties van de eerste en laatste liefde, in een enkele handeling, of het idee van een laatste wandeling die als de eenvoudigste routine wordt gezien.

We verhuisden naar de charmante stad Rye, in een vredig gebied van Zuid-Engeland, tegenover de Franse kusten waar enkele van de grootste conflicten van de dagen die nog zouden komen, zouden plaatsvinden, zoals de Slag aan de Somme.

En daar brachten we de laatste dagen van de zomer van 1914 door, vóór de aankondiging van de oorlog die op 28 juli zou uitbreken en dat beetje bij beetje dat gevoel van onwerkelijkheid naar alle uithoeken van het oude Europa zou spatten.

De hoofdpersoon van het verhaal, Beatrice Nash, vertegenwoordigt de bevrijde vrouw, omringd door haar boeken en boordevol ideeën om elke plek waar ze passeert te transformeren. in wezen vijandig tegenover oorlog.

Op elk ander moment zou de ontmoeting tussen Beatrice en Hugh Grange, de student geneeskunde, zijn gesmaakt als een hartstochtelijke romantische ontmoeting met de boventonen van de eeuwigheid die typisch zijn voor de dagen van voorspoed. Maar we weten allemaal dat nee, dat misschien het beste voor hen is dat ze elkaar niet hadden ontmoet om aan de naderende oorlog te ontsnappen.

Beatrice en Hugh genieten van een paar dagen kennismaken en gissen. Ze voelen zich twee jonge en vrije wezens, nog meer in tegenstelling tot een kleine samenleving die bepaalde twijfels lijkt te koesteren aan die moderniteit die beide met zich meebrengt.

Het einde van de zomer is altijd een traumatisch moment in de dagen van wijn en rozen waarin het licht en de vakantie de basis lijken voor een leven lang, met de intelligentie van een jongere die al voelt dat er geen andere betere dagen zullen zijn.

Maar afscheid nemen is niet hetzelfde als een afscheid voelen dat wordt geduwd door de erbarmelijke omstandigheden van de tijd dat Europa voor het eerst grijs werd geverfd.

Je kunt de roman The Summer Before the War, het nieuwe boek van Helen Simonson, nu hier kopen met korting voor toegangen vanaf deze blog: