Gisteren is voorbij. Op dezelfde manier dat elk decennium van de XNUMXe eeuw, hoe dichtbij het ook mag zijn, al deel uitmaakt van een geschiedenis die degenen onder ons die een deel van deze eeuw doormaken nog steeds voelen als onderdeel van ons leven.
En in die dubbele ruimte tussen herinnering en historische gebeurtenissen, Tijdelijke afbeelding voor Eduardo Mendoza biedt ons een verhaal dat profiteert van de afwisseling tussen het doel en een subjectiviteit die nog steeds springlevend is in generaties en generaties van mensen die tot de XNUMXe eeuw door het kattenluik gaan en ons daarbij flarden jeugd achterlaten.
We begonnen in 1968, misschien te ver weg voor sommigen van ons in termen van dat punt van subjectiviteit dat eigen is aan de geschiedenis. Maar zonder twijfel de geur van de Spaanse dictatuur die de opmars van het land in verschillende opzichten vertraagde, duurde tot ver na de dood van de dictator ...
Rufo Batalla is een jonge man die ernaar streeft een groot journalist te worden en bij zijn eerste grote kans besluit hij al het vlees op de grill te leggen om die categorie te verdienen. De plot wekt al snel sympathie voor dit personage, erfgenaam van de schelmen, gevuld met het onoverkomelijke stempel van ambitieuze jeugd.
In die optelsom van gelukkige toevalligheden die gelukzoekers slechts af en toe vergezellen, sluit Rufo uiteindelijk vriendschap met een prins die hem het verhaal van zijn leven toevertrouwt.
En zo weet Rufo Batalla te ontsnappen aan het onderdrukte Spanje van de jaren '60 en bereikt iets zo vijandig als New York.
Alleen, een plaats als de Verenigde Staten, vrij van autoritaire politieke achterdocht, wordt niet de idyllische plek die de Spaanse onderdrukten zich konden voorstellen.
Kortom, Eduardo Mendoza maakt een interessant overzicht van de problemen hier en daar, in zeer ongelijksoortige samenlevingen, maar die immers tot dezelfde tijd behoren die geplaagd wordt door verschillende omstandigheden. Het punt is dat Eduardo Mendoza het allemaal met humor aan elkaar weet te rijgen, met dat briljante creatieve vermogen dat realiteit en een vleugje fantasie vermengt.
Een werk dat werd geboren met de intentie van continuïteit in een trilogie die The Three Laws of Movement zal gaan heten en dat een wijs en sappig overzicht van fundamentele momenten uit ons meest recente verleden, die tweede helft van de XNUMXe eeuw vol magie, voorspelt, angst en de noodzakelijke subjectiviteit van een genie als Mendoza.
Je kunt het boek De koning ontvangt, de nieuwe roman van Eduardo Mendoza, nu hier kopen:
Vreselijk boek van mijn bewonderde Eduardo Mendoza. Een puinhoop geschreven met tegenzin en met de bedoeling om rekeningen te vereffenen met zijn jeugdige linkse verleden. een bekeerling