Het lijdt geen twijfel dat het Spaanse noir-genre van alle kanten wordt benaderd door goede schrijvers zoals Dolores Redondo of María Oruña zelf.
In het geval van María, in wiens pen ik soms een zekere harmonie in haar karakters heb gevonden met Victor van de boom (Vandaag is het ding van vergelijkingen), zijn nieuwe roman Where We Were Invincible duikt in het paranormale als een tellurische ruimte die wortel schiet in oude ruimtes, en ons uitnodigt om te denken of te anticiperen dat een oud en glanzend huis nog steeds bewoond kan worden door voorouderlijke aanwezigheden .
We reizen naar Suances. De plotselinge dood van een tuinman in het Paleis van de Meester, terwijl hij zijn onderhoudstaken uitvoert, lijkt verband te houden met de eenvoudige dood van een vroegtijdige dood veroorzaakt door hartfalen.
De zeer seizoensgebonden setting van een zomer die wijkt voor de melancholie van de herfst, lijkt een extra argument voor dat voornemen om de werkelijkheid om te zetten in een tellurische gril, in een roep van de aarde, in een evocatie van het oude huis, op een eerste avond kilte van de zonsondergang die de nieuwe boezem van de late zomer zoekt.
De eerste en grootste verrast door de trieste gebeurtenis is de eigen bewoner van het huis. De schrijver Carlos Green, volledig erkend in zijn vak daar in Amerika, hoewel oorspronkelijk uit de wieg van dat oude huis, geeft geen krediet voor de dood van de tuinman. Aangedaan en berouwvol vertelt hij luitenant Valentina Redondo dat er de laatste tijd een bepaald voorteken op hem afkomt. Behalve dat het een man van letters is, is het duidelijk dat de verbeelding bij bepaalde gelegenheden kan overlopen.
Voor een empirisch persoon als Valentina klinken de sensaties die Carlos Green op hem heeft overgebracht als het delirium van een Poe opgesloten in zijn cel en non-stop uitzinnige en duistere verhalen schrijft.
En toch is er altijd een moment om in iets meer te geloven dan wat de ogen raden en om de rest van de zintuigen te voltooien. Want ondanks het feit dat de tuinman alleen is overleden omdat zijn hart niet meer klopte, onthullen enkele vreemde sporen een contact vóór het einde van zijn leven ...
Valentina en haar team van technici; Oliver zijn partner en Carlos Green; zelfs de inwoners van Suances, vooral sommigen van hen. Tussen al deze personages beweegt een stroom uit het verleden, een voorouderlijk geheim, een somber gefluister van de wind tussen de takken die het oor van de lezer lijkt te bereiken ...
Je kunt de roman nu kopen Waar we onoverwinnelijk waren, het nieuwe boek van María Oruña, hier: