Ik was nooit gestopt om een schaamteloos dierlijk werk te lezen. Maar toen ik wikipedia controleerde om meer te weten te komen over deze auteur, Ana Paula Maya, dacht ik dat ik in ieder geval iets anders zou vinden. Invloeden zoals Dostojevski, Tarantino of Sergio Leone, aldus vermengd beschouwd, kondigden een plot aan, op zijn minst anders.
En zo is het. We beginnen met een ontmoeting met Babelia Edgar Wilson, slager van beroep en veroordeeld tot de onoverkomelijke tegenstelling tussen zijn werk en zijn medelevende karakter, vooral met betrekking tot dieren. In dit vreemde terrein van menselijke tegenstrijdigheid bewegen we ons en ontdekken we de goede oude Edgar die worstelt tussen vreemde rechtvaardigingen om door te gaan met het executeren van vee en het verre idee om op een dag alles te veranderen.
En plotseling breekt die dag aan. We weten niet zeker wat er gebeurt. Het slachthuis bruist van de waanzinnige activiteit. Er zijn meerdere delen onder spanning uit de productieketen verdwenen. De oude dierensteiger heeft geen levens meer om te rennen.
Natuurlijk voelen we duidelijk aan dat Edgar veel te maken heeft met deze verdwijning, hij heeft misschien eindelijk actie ondernomen. De rest van de arbeiders zijn toegewijd aan het zoeken naar het verloren vee, zonder goed uit te leggen wat er had kunnen gebeuren.
Het ondoorgrondelijke plan van Edgar wijst op de bevrijding van de dieren, hun verhuizing naar een hemelse weide waar de dieren een waardig leven en een natuurlijke dood zouden kunnen leiden. Maar dat is niet precies wat er gebeurt.
Wanneer we de waarheid ontdekken, uitbundig in details (de Tarantijnse invloeden waren serieus) ontwaakt de meer reflectieve kant in ons (de Dostojevski-invloeden waren ook serieus) En zo overschreden we de grenzen van de menselijke ziel om een ruimte van samenvloeiing met de ziel te bereiken van dieren. De vleesproductieketen, waarmee zoveel monden in de wereld gevoed moeten worden, ontbeert enige menselijkheid, dat is waar. En misschien zouden de animalisten hun krachten moeten concentreren op dit soort gezamenlijke uitroeiing, verondersteld en op hun beurt noodzakelijk.
Een verhaal van diepgewortelde gevoeligheid, van emoties tussen het eschatologische en het macabere. Zonder twijfel een ander literair werk.
Je kunt het boek kopen Van vee en mannen, de nieuwste roman van Ana Paula Maia, hier:
1 reactie op «Van vee en mensen, door Ana Paula Maia»