De laatste tijd vind ik hele goede verhalenboeken. Of het nu toeval is of niet, voor mij betekende het een herlancering van deze vertelstijl. Actuele boeken zoals De akoestiek van de iglo's, door Almudena Sánchez, of Nachtmuziek door John Connolly zijn duidelijke exponenten van deze opkomst, althans in mijn bibliotheek, van het korte verhaal.
Maar ook wat betreft het thema hiervan boek Hoe denken stenen?, wordt ook een thematisch afstemmingspunt ontdekt. Het lijkt alsof het verhaal in het existentiële, in het diepe en in een lichte zeef van fantasie een groot vruchtbaar veld heeft gevonden om de creaties van al deze auteurs uit te breiden.
Opmerkelijk is vooral de harmonie tussen Brenda Lozano en de eerder genoemde Almudena Sánchez. Beide omringen de transcendentale kwestie van fatalisme als een bestemming die moeilijk te vermijden is voor de persoon, maar ze versieren het met briljante fantastische of droomtonen die verbeelding en fantasie lijken te bieden, kortom fictie, als een eiland om de ziel te kalmeren . .
How Stones Think, met zijn aanspraak op een grove, inerte lyriek, misschien een wrede metafoor over de mens als een rots, biedt een prisma waarmee echte scenario's kunnen worden gelezen waarin flitsen van fantasie of mysterie verschijnen. mysterie dat meer aansluit bij de vreemdheid van de mens, bij de eigenheid van denken, verbeelding, besef van zijn en bestaan.
Personages met een hecht leven en unieke perspectieven op de wereld waarin ze leven, zoals die afdwalende gedachten die van tijd tot tijd in je opkomen, als je eenmaal je kostuum hebt afgedaan en weer dat kind bent...
Je kunt nu het volume verhalen kopen Hoe denken stenen?, het nieuwe boek van Brenda Lozano, hier: