De gevolgen van raar zijn, de grens tussen genialiteit en waanzin of tussen excentriciteit en grilligheid. De gekwelde definitieve realiteit die al was aangekondigd door de bliksemschichten van de waanzin.
Before the orkaan vertelt ons het verhaal van Curro, momenteel opgenomen in een psychiatrisch centrum, maar vastbesloten om de teugels van zijn leven weer in handen te nemen. Onder de nieuwe en spectrale helderheid die uiteindelijk de geest van werk beheerst, is ontsnappen de enige oplossing om te hervatten wat je bestemming ook was.
En terwijl Curro zijn ontsnapping beraamt, geïnspireerd door zijn meest fantasierijke en uitzinnige creaties, beginnen we te ontdekken wie Curro werkelijk was.
We gaan meer dan 30 jaar terug naar het jaar van de kleine sinaasappel en het wereldkampioenschap voetbal in Spanje. We leren het bizarre huis kennen dat hem tijdens zijn eerste levensjaren verwelkomde, een nederige woning die op het punt staat te worden overspoeld door de buitenwijken van een onverzadigbaar Barcelona voor nieuwe ruimte.
Curro had een beste vriend, Priu, in wiens relatie ieder van ons zichzelf kan weerspiegelen, met dat nostalgische vleugje kindertijd, van de wereld om te ontdekken. Curro's eigenaardigheden, vergezeld van de niet minder eigenaardige Priu, zijn sympathiek, de unieke flits van eigenaardigheden identificeert ons ook in het licht van de manie voor normaliteit...
Maar we weten dat Curro en zijn wereld gericht zijn op een catastrofe. Misschien had de arme Curro onder andere omstandigheden min of meer vooruit kunnen komen, ondanks dat hij door zijn leeftijdsgenoten als de mafkees werd gezien... Curro's familiekern is echter precies dat, een kern die op het punt staat definitief te exploderen.
Zo gaan we van de grappige penseelstreken van de kindertijd, van het zachte verdriet dat het buurtleven soms uitstraalt, snel naar het contrast van de fataliteit. Curro is te jong, amper twaalf jaar oud, om zo'n tragisch getekend lot op zich te nemen, maar het is wat het is...
Een punt van bittere berusting komt naar voren in de plot. En in de setting van de jaren tachtig biedt dat ons nog steeds een decadente glimp van een samenleving die in de toekomst lijkt te kijken zonder ze allemaal mee te hebben.
Kansen in de buitenwijken van elke stad worden drastisch verminderd. De kans dat de onzekere Curro midden in de orkaan van zijn familie terechtkomt, is absoluut nul.
Curro's groteske familie wekt ons soms met een zure glimlach, met die verontrustende schaduw van zwarte humor die uiteindelijk een snaar raakt wanneer empathie wordt bereikt, het echte lijden van het personage.
De orkaan wordt uiteindelijk gegenereerd, wat tegenwoordig perfecte cyclogenese wordt genoemd, komt dichterbij rond Curro. En ondanks het lezen met een sprankje hoop, is het vreemde dat er iets anders was gebeurd. Want... als we teruggaan naar het begin, blijft de Curro van vandaag in het ziekenhuis, terwijl hij een groteske ontsnapping plant.
Je kunt nu de roman Before the Hurricane kopen, het nieuwe boek van Kiko ama, hier: