De woorden die we aan de wind toevertrouwen, door Laura Imai Messina

De dood wordt gedenatureerd als het niet de juiste manier is om het toneel te verlaten. Omdat het verlaten van deze wereld alle sporen van de herinnering uitwist. Wat nooit helemaal natuurlijk is, is de dood van die geliefde die er altijd was, nog minder in een complete tragedie. De meest onverwachte verliezen kunnen ons leiden tot zoekopdrachten die even onmogelijk als noodzakelijk zijn. Want wat aan de rede, de gewoonte en het hart ontsnapt, behoeft ook enige uitleg of betekenis. En er zijn altijd onuitgesproken woorden die niet passen in de timeshare die het was. Dat zijn de woorden die we aan de wind toevertrouwen, als we ze eindelijk kunnen uiten...

Als de dertigjarige Yui haar moeder en driejarige dochtertje verliest in een tsunami, begint ze het verstrijken van de tijd vanaf dat moment te meten: alles draait om 11 maart 2011, wanneer de vloedgolf Japan verwoestte en de pijn overspoelde haar.

Op een dag hoort hij over een man die een verlaten telefooncel in zijn tuin heeft, waar mensen uit heel Japan naartoe komen om te praten met degenen die er niet meer zijn en vrede te vinden in verdriet. Al snel maakt Yui haar eigen pelgrimstocht daar, maar wanneer ze de telefoon opneemt, kan ze de kracht niet vinden om een ​​enkel woord te uiten. Dan ontmoet ze Takeshi, een arts wiens vierjarige dochtertje niet meer spreekt na de dood van haar moeder, en haar leven staat op zijn kop.

Je kunt nu de roman "De woorden die we aan de wind toevertrouwen", door Laura Imai Messina, hier kopen:

post beoordelen

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.