De 3 beste Tom Hanks-films

Een van de vriendelijke gezichten van het populairste Hollywood. Tom Hanks is in die onvergankelijke verschijning een soort Jordi Hurtado van Amerikaanse stijl die met diverse kameleonische interpretaties het grote publiek weet te bereiken. Maar naast zijn strakke uiterlijk bewaart het ook zijn verzameling Oscars die getuigen van een meer academische erkenning. Een dubbel prestige dat wordt verdiend door het goed te doen in de platen en in de selectie van producties waarin hij als hoofd- of bijrolacteur optreedt.

Jongens zoals Tom Hanks zijn het tegenwicht voor de huidige hunk van de man Brad Pitt of Johnny Deep (als het "gallants"-ding in deze tijden niet al achterhaald is). Omdat het gemakkelijker is om dichter bij het gemeenschappelijke gezicht te komen om op te gaan in het avontuur van het moment. Het is goed om de hoofdpersoon te idealiseren op zoek naar verre reflecties van de toeschouwer. Geniet van de vage sensatie, de verre gelijkenis met die blik van onze celluloid-idolen. Dan zorgen ze er al voor dat we proberen mee te doen aan hun interpretatie naar het legendarische of om ons onder te dompelen in contrasten tussen het beeld en de achtergrond van de ziel.

Tom Hanks zorgt ervoor dat alles vanaf het eerste gebaar geloofwaardig is. En zo begint die geloofwaardige reis voor ons, gewone burgers, inclusief Tom Hanks. Hiermee kunnen we dichter bij dat complot komen om het in de schoenen van een ander te beleven. Voordelen van het niet hebben van de perfecte fysionomie om realisme te combineren met andere fictieve componenten. Natuurlijkheid, uitstekende interpretatie tot het bereiken van dat gevoel van spontaniteit. Een prestatie die als acteur het belangrijkst is. En trouwens, tussen haakjes: Tom Hanks zet ook zijn eerste stappen als schrijver, je snapt het hier.

Top 3 aanbevolen Tom Hanks-films

Forrest Gump

BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:

Metaforisch, hyperbolisch, symbolisch... Forrest Gump is een film die handicap vanuit een allegorisch oogpunt aanpakt. En fantasie dient soms de oorzaak van emotie meer dan meer gewetensvol realisme. Omdat we allemaal weten dat het wonderkind van Forrest Gump een luchtkasteel is. Maar alleen al het feit dat we die titanische toekomst van Forrest over de hele wereld stellen, doet ons ook onze ogen opkijken als we iemand observeren die zijn meest epische dagelijkse leven onder ogen ziet vanuit verschil of beperking.

Een acteur als Tom Hanks was nodig om alles over te brengen wat Forrest overbrengt. Alleen Tom Hanks kon het personage net zo theatraal als herkenbaar maken. Zonder meer schrilheid dan de overdrijvingen die als allegorische ondersteuning van het complot worden gepresenteerd, neemt Forrest ons mee door de Verenigde Staten in kokend water tussen oorlogen, sociale eisen, tegenculturele ontwakingen, inclusief de hippiebeweging, om als overwinnaar uit elke nieuwe uitdaging te komen die het leven hem biedt.

Dan is er nog het aspect van onmogelijke liefde, van idealisering waar ieder mens doorheen kan gaan als dat cruciale moment van verliefdheid, wat in het geval van Forrest een beheersing van emoties is tussen zelfverloochening, een punt van idealisering, zelfs in het gevoel van trouw. als de enige manier om liefde te begrijpen. Idyllisch, utopisch misschien. Maar het is nog steeds een leer over aspecten van jezelf geven aan de geliefde, die geheel wordt verwaarloosd door meer individualistische opleggingen.

Het is ook een leuke film, vol humor, precies het perfecte tegenwicht om ons vatbaar te maken voor onoverwinnelijke tranen in de beste scènes. En het zal voor scènes vol emotioneel geladen humor zijn... want van de legendarische chocolaatjes tot de vriendschap met Bubba Gump of het joggen van kust tot kust van de Verenigde Staten. Unieke filmmomenten.

Ik herinner me de dag dat ik op Times Square mijn Bubba Gump T-shirt kocht. En het is dat het een film is die mythen maakt van elk van zijn personages die draaien om het goede oude Forrest.

Wegdoen

BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:

Het zou niet gemakkelijk moeten zijn om een ​​rol te spelen zoals die Tom Hanks speelde voor die schipbreukeling genaamd Chuck Nolan. Een ondernemer van een bezorgbedrijf die van de dood op zee wordt gered door naar een afgelegen eiland te worden gesleept. Hij, die leeft door de tijd te beschouwen als het essentiële instrument om zijn doelen te bereiken, heeft nu een hele oceaan van water en tijd. De vraag is, als je opstaat en nadenkt over de eenzaamheid om je heen, wat te doen met de tijd die op je pad komt. Optimaliseren is overleven. Het is nooit zo essentieel om seconden, minuten, uren, dagen, maanden en jaren te verslaan tot je weer thuis bent.

Paradoxaal genoeg arriveren pakketten met verschillende zendingen die in behandeling zijn van uw bedrijf aan de kust van uw eiland. Ze zullen nooit hun ontvanger bereiken, ontevreden klanten, zaken in verval. Dat maakt nu weinig uit... Of veel, daarom houdt hij een van de pakjes ongeopend, wachtend en hopend het zelf op de plaats van bestemming af te leveren. Het is om die optie te overwegen of om flauw te vallen bij het idee dat hij nooit meer in zijn oude wereld van leveringen "op tijd", van zijn vrouw en zijn familieproject zal kunnen terugkeren.

Het ergste is merkwaardig enigszins triviaal. Een kiespijn die hem die onherstelbare pijn doet lijden zonder zijn goede tandarts die in zijn echte leven al maanden op hem wacht. En erger nog, naarmate de tijd verstrijkt en de pijn toeneemt, stapelt het zich allemaal op. Omdat er nieuwe pijnen verschijnen in de afgronden op het hoogste punt van het strand, waar een tak hangt alsof hij hem uitnodigt om de vlag te worden van die plek die door de hand van God is achtergelaten.

Zonder enige dialoog, behalve het afwijkende gesprek met Wilson, de bal die zijn vertrouweling wordt, brengt het avontuur om te overleven ons dichter bij atavistische angsten omringd door de uitbundige schoonheid van het eiland, van de nachten vol sterren. Het berijden van de golven die op het eiland breken, vereist vaardigheid en een geest die Chuck op het punt staat te verliezen in opeenvolgende pogingen om daar weg te komen zeilend op een rudimentaire boot.

Tot het hem lukt en doelloos begint af te drijven, terwijl hij stormen ontwijkt midden in een prachtig vijandige oceaan. Hij ontmoet een walvis die hem met medelijden aankijkt. Aan het begin van zijn fortuin passeert een groot schip hem en pikt hem op op de rand van de dood. Wat hem te wachten staat in zijn vorige wereld nadat hij jarenlang voor dood is achtergelaten, is een eenzaamheid die nog groter is dan die hij leed in dat stukje land dat hem verwelkomde om hem te veranderen in een gemiste Ulysses die terugkeert uit zijn Ithaca wetende dat er geen utopieën op dit gebied bestaan. Aarde.

De groene mijl

BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:

In een gedeelde rol speelt Tom Hanks een Paul Engecomb aan wie een zwaard van Damocles rond gerechtigheid hangt. Het verhaal van Stephen King vond een geweldige replica in deze film die ons doet fantaseren over ideeën over goed en kwaad, over vreemde toevalligheden die redding brengen in de handen van degenen die het minst van mensen houden. Zoiets als een nieuwe Jezus Christus die de zonden van allen draagt, die de slechte gewetens boet van de ware monsters waartegen de mens ook zijn meest monsterlijke en wraakzuchtige kant naar voren brengt.

Omdat de zwarte John Coffey het ergste kwaad belichaamt, het onheilspellende wezen in wiens handen de twee gemene vermoorde meisjes verschenen. Voor hem is er geen verlossing mogelijk. Hij zal een van degenen zijn die op de bliksem rijden nadat hij de groene mijl heeft afgelegd. En toch compenseert de reus John Coffey de haat die zich in hem concentreert met een ongeëvenaarde genezende kracht. Alleen kan niemand, zoals met Jezus Christus gebeurde, geloven dat hij geen monster is. En met zijn dood zal alles eindigen.

Tot de dag van zijn executie weten we van zijn capaciteiten, van zijn magie, van gevoelens van hondsdolle menselijkheid achter de tralies, waar de slechteriken buiten kunnen zijn, terwijl de zielen op wie de meest summiere gerechtigheid is gericht alleen berouw bieden voor werken die misschien Dat hebben ze nooit gedaan.

Een film waarin we dol zijn op John Coffey, in de hoop dat gerechtigheid zijn laatste straf kan vernietigen. Omdat in zijn handen alle kwaad verdwijnt, herstelt alle aangetaste geest. In zijn antagonistische rol vinden we Percy Wetmore, een deftige jongen die als gevangenisbewaarder is geplaatst om te proberen een baan te krijgen in het licht van zijn duidelijke handicap en zijn frustraties die hem in een hatelijk personage kunnen veranderen. Gewoon straf vindt uiteindelijk de kleine man in kwestie...

Zoals vaak gebeurt met de verhalen verteld door Stephen King, of ze nu vol angst of fantasie zijn, de eindes bieden ons dat specifieke punt van meditatie over onvermoede aspecten die het tragische, het morele, het magische aanvallen als onderdeel van een populaire verbeelding die grenst aan overtuigingen of angsten.

5 / 5 - (11 stemmen)

2 reacties op “De 3 beste Tom Hanks-films”

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.