Si Tim Burton hij vindt zijn fetisjacteur in Johnny Deep, Scorsese hij heeft Leonardo DiCaprio als zijn oogappel om de contrasten van zijn ambivalente karakters als geen ander te ensceneren. EEN tandem Scorsese DiCaprio dat belooft altijd onvergetelijke films.
De Scorsese touch, het meest onderscheidende aspect van deze regisseur, is die snelle afdaling in de onderwereld van het immorele. Een duikvlucht van de schijn, waar zelfs religie de dekmantel is, naar de onpeilbare hellen van onze tijd. De diepte van de personages van Scorsese neemt ons mee in de structurele essenties van de onderwereld of waanzin, in ontketende obsessies.
Geweld dat zich kan vestigen als een vitale basis, maar vakkundig wordt gecamoufleerd in het dagelijks leven. Maximale spanning vanuit de intuïtie dat alles op elk moment als een orkaan kan uitbreken. Decadentie corrumpeert waarden, maar kan worden geïnternaliseerd als het kleinere kwaad of de machiavellistische rechtvaardigheid. Soms is het eindresultaat een positieve lezing, in de zin dat dit verlangen naar verderf nooit een oplossing is voor welk probleem dan ook dat zulke uiteenlopende karakters en zulke wisselende omstandigheden met zich meebrengt.
The Wolf of Wall Street
BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:Er is een scène die kippenvel bezorgt. Aan de ene kant lacht je, aan de andere kant vang je een onheilspellende visie op van de grote kantoren waar ze beslissen waar het geld naartoe gaat en dus hoe de wereld beweegt. Dit is het moment waarop de algemeen directeur en de rest van de hoge functionarissen van de investeringsmaatschappij in een plenaire sessie debatteren over hoe we de dwergen moeten aanpakken die op het volgende doel zullen schieten bij het volgende feest van allerlei soorten excessen.
Een vreemde aanstellerij waarmee ieder zijn plan blootlegt om dwergen tegen het doelwit te laten werpen. Een waanvoorstelling die ons dichterbij brengt, van de vervormende spiegel van de scène, tot het idee van een bende krankzinnige gokkers en speculanten die met hun investeringen en hun weddenschappen over de sociale toekomst beslissen ...
Het is maar een detail. De rest van de film is een razendsnel avontuur naar de top van Wall Street. Naarmate het geld binnenkomt, worden DiCaprio en zijn metgezellen donkerder en geven ze zich over aan allerlei ondeugden. Chemische en seksuele uitspattingen en natuurlijk de vlek die zich verspreidt om hun leven leeg te maken onder hun voeten die plotseling de val lijkt te veroorzaken.
Shutter Island
BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:Opnieuw een fascinerende film waarin DiCaprio niveaus van tragikomische interpretatie bereikt met seismische gevolgen voor de ziel. Het aan Edward Daniels (DiCaprio) toevertrouwde onderzoek brengt hem naar een psychiatrisch ziekenhuis waar een vrouw onder vreemde omstandigheden is verdwenen. Onder de laatste scènes wijst Edward op een ongelooflijk verontrustende visie van waanzin. Realiteit en fictie als ruimtes waarin we kunnen leven op de manier die het gemakkelijkst is om de tegenslagen die zich kunnen voordoen te overleven. Alleen al het feit dat we onze wereld bewonen die afhankelijk is van volledige subjectiviteit, doordrenkt ons met de intentie om te onthullen dat niets méér waar is dan wat we ons uiteindelijk voorstellen.
Een angstaanjagend decor met de ligging van het psychiatrisch ziekenhuis tussen kloven en kliffen die wijzen op de steile situaties die de hoofdrolspelers van dit verhaal moeten doorstaan. Een magnetisch onderzoek rond de verloren vrouw dat ons naar een droomachtig idee leidt dat op zoek is naar een soort psychische zuivering. Meer een donkere setting, stormachtig qua klimaat en tegelijkertijd schrijnend omdat de weinige lichtgaten zich openen om naar de waarheid te wijzen waar nooit naar werd gezocht in het onderzoek.
taxichauffeur
BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:Er was een tijd dat Robert De Niro die dualiteit karakteriseerde waar Scorsese zo van geniet om in ons een bijna existentiële spanning op te wekken. Een vriendelijk gezicht dat donker werd zonder dat er andere effecten nodig waren dan de blik van de goede oude Niro.
Er is een gekmakende spanning in empathie met de dienstdoende psychopaat. Omdat Scorsese's idee in deze film misschien is om op krankzinnigen te lijken. Maar er is ook een idee dat wijst op mogelijke verzoening met de wereld wanneer er een doel kan worden gesteld om te redden van verbranding.
Iris, een geprostitueerd meisje, is Travis Bickle's (De Niro) enige anker omdat ze zich niet volledig heeft overgegeven aan de nadering van een wereld die hem alles te danken heeft. Als oorlogsveteraan probeert Travis zijn trauma's te boven te komen, die alleen maar tot zelfvernietiging kunnen leiden, terwijl hij vanuit zijn taxi in de schaduw van New York leeft. Alleen zij verschijnt als een doelwit voor gestolen zuiverheid en onschuld. Travis weet dat hij verloren is, maar Iris' jeugd overtuigt hem ervan dat ze misschien een kans maakt.
Het antiheldengedeelte van Travis wordt gemakkelijk aangenomen als een populaire confrontatie met de politiek. Het heldengedeelte verschijnt ondanks zijn misdaden ter verdediging van Iris. De som is dat personage op het slappe koord van moraliteit, in staat om zich op tijd te fixeren als een embleem tussen het anti-systeem en de rechtvaardigen.
2 reacties op "De 3 beste films van Martin Scorsese"