Actrice die de start begon van de International Goyas opgericht in 2022 (vegen voor thuis) en een van de grootste actrices in het algemeen als we ons houden aan de meest academische erkenningen. De Australische actrice Cate Blanchett Hij heeft het allemaal, imago en gave, om zijn personages die hoofdrol te geven die alleen bereikt wordt wanneer een grote ster zich in de huid van de dag plaatst.
Vreemd genoeg wordt deze actrice de nieuwste toevoeging aan de overvloed aan actrices die Almodóvar Het verleent die bekendheid die actrices niet altijd bereiken zodra ze een bepaalde leeftijd hebben bereikt. In wezen te wijten aan vooroordelen en stigma's die niet volledig zijn geëlimineerd in een filmwereld die het voortouw zou moeten nemen op het gebied van gelijkheid (het zou bijvoorbeeld een uniforme prijs kunnen zijn voor de beste actrice, zonder enige vooringenomenheid, maar ook zonder idee).
Blanchett is strikt interpretatief en valt op door die maakbaarheid die haar in staat stelt tot elke mutatie van de ene film naar de andere. Cate Blanchett plaatst zichzelf niet in een hokje en houdt zich niet vast aan een specifieke rol, want bij elke nieuwe voorstelling wordt ze herboren als een nieuwe actrice die volledig in haar rol is gecast. Een prijzenswaardige deugd als een leeg canvas waarop je kunt weergeven wat je maar wilt...
Top 3 aanbevolen Cate Blanchett-films
Carol
BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:Zelfs in zijn stoutste dromen kon hij niet denken Patricia highsmith voor haar Carol om vorm te krijgen onder de gracieuze aanwezigheid van Cate Blanchett. Dat neemt niet weg dat de roman van deze asociale maar briljante schrijver niet voldoende inhoud heeft. Maar het is dat de goed getransmuteerde cinema erin slaagt de omgeving van het ingebeelde te overtreffen om een andere relevantie te krijgen.
In deze film herstellen we de oude twijfels die destijds werden gewekt door de liefde tussen vrouwen. Behalve dat Blanchetts Carol ons in haar rol als lesbienne, beperkt door de omstandigheden, in sterkere mate de sensatie doet voelen van wat verboden is door de heersende moraal die het sociale denkbeeldig doordringt met de kracht van afwijzing.
Er is maar een vonk nodig om alle emotionele inperking door de lucht te laten springen. Van Patricia Highsmith die haar ziel opende met haar eigen ervaring als uitgangspunt voor de roman, tot Cate Blanchett die de ontmoeting met Therese dat point of no return maakt, die versluierde bekentenis die eindigt in een schreeuw.
Een verlangen dat vreemd wordt voor de verliefde vrouw. Een verlangen dat tegelijkertijd vervreemding is, alles in de context van de sociale situatie van een tijd. Een geweldige film waarin Cate Blanchett schittert en de juiste toewijding aan elke vorm van liefde overbrengt.
Het merkwaardige geval van Benjamin Button
BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:De vreemde tijd van Benjamin Button is niet alleen zijn tijd. Want aan de andere kant van zijn omgekeerde pad door de wereld staat een zekere Daisy Fuller, gespeeld door Blanchett, die de betovering van Benjamin misschien kan laten intrekken. Al was het maar voor zijn vermogen om het moment eeuwig te maken. Precies wat de interpretatie van zijn danspartner nodig had, Brad Pitt, in dit drama over wat geleefd is, in het melancholische idee van de vergankelijkheid van alles.
De klok stopt op de momenten waarop beide hoofdrolspelers samenvallen om hun pracht onder ogen te zien als een botsing van sterren. En zo is de film gevuld met die nuances die alleen grote acteurs achterlaten als een bijzondere afdruk buiten de richtingsrichtlijnen.
Natuurlijk wordt de metafoor, de allegorie van de jeugd als een tijd die niet terugkeert, of deze nu wordt gezien in zijn natuurlijke evolutie of als een enkel ontmoetingspunt, relevanter bij twee iconische acteurs. Zonder twijfel had de film deze twee acteurs nodig om de schoonheid van het kortstondige volledig over te brengen. Dat was de bedoeling en dat is de essentie van de film. Een carpe diem-versie van onmogelijke liefde als de treinen een enkele reis heen en een terugreis maken...
Het steegje van verloren zielen
BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:Elke remake vindt zijn hater. Het is normaal omdat iedereen zijn favoriete films idealiseert, ondanks het bewijs dat de zevende kunst altijd wint met meer en betere middelen. Maar de schrijver heeft de originele film nooit gezien en dus wordt het genot door niets bepaald.
Een film waarin we een Blanchett ontdekken met een zeker komisch aspect dat misschien wat extra inspanning betekende voor haar fysionomie en haar gebaren die meer neigden naar aspecten van diep drama. Maar met haar kameleonachtige gave belandt alles in haar interpretatie van 10. Na het vertegenwoordigen van echte persoonlijkheden in hun juiste filmaanpassingen, was alles mogelijk voor haar.
Vergezeld worden door Bradley Cooper, met zijn picareske rictus van gemakkelijke mimiek met al het papier met een modern schurkenstaten, helpt bij een karakterisering die is aangepast aan de behoefte. Tussen de twee rekenen ze een perfecte rekening voor de remake die je niet uitnodigt om originelen te ontdekken omdat er geen gaten of gaten achterblijven.
In datgene wat we eerder aangaven als Blanchetts grote deugd, haar onbegrijpelijke vermogen tot mutatie, pronkt ze in deze film op verschillende tijdstippen. Verfijning of histrionics. De Fatale vrouw of de vrouw die op de rand van een zenuwinzinking staat, die zich misschien voorbereidt op Almodóvar 😉 Variaties tot in de perfectie uitgevoerd door deze extreem hoogvliegende actrice.