De bedoeling van Murakami Met deze seriële uitgave voor een werk dat zo solide is als een blok, en dat het door zijn publicatiedata in één volume had kunnen sluiten, kan het niet anders dan iets te onderscheiden dat ons ontsnapt.
De waarheid is dat het verhaal een fragmentatie ondergaat door een toename van het ritme, maar het wordt altijd gelezen als een absoluut vervolg dat, om welke reden dan ook, door de auteur werd opgevat als iets dat noodzakelijkerwijs afzonderlijk werd gepresenteerd, als een tweede cursus of als een tweede orgasme. ...
Hoe het ook zij, het punt is dat een eerste deel Geleverd aan die reflectieve lezing en ondanks dat het vol zit met een existentiële spanning, typisch voor Murakami, gaan we nu over naar een meer dynamische ontwikkeling op de achtergrond. Het plot-excuus van het mysterieuze schilderij dat de hoofdpersoon in het eerste deel beweegt en achtervolgt, verandert nu in een verontrustende destabilisatie van de driehoek die bestaat tussen de schilder van het doek, Menshiki, de gepensioneerde buurman van de hoofdpersoon en de hoofdpersoon zelf.
Omdat Menshiki de hoofdpersoon en verteller uitnodigt om een meisje te schilderen dat elke dag van de les langs hun huizen loopt. De jonge vrouw, Marie Akikawa genaamd, begint haar bijzondere alternatieve leven op zich te nemen in de contouren van haar gelaatstrekken die elke dag worden gestolen. Tot Marie verdwijnt en haar vervaging plotseling wordt gekoppeld aan de herinnering aan een fantasie die Menshiki aan de verteller heeft verteld, over een nieuwe Alice die in staat is een andere dimensie te bereiken.
Marie's zoektocht zorgt voor een spanningsveld tussen het echte en het onwerkelijke, tussen rede, waanzin en subjectieve indrukken die van het ene uiterste van het menselijk begrip naar het andere gaan en die de meest natuurlijke verklaringen in het artistieke bereiken.
De ontknoping van het verhaal, dat uitbreekt na een leeservaring van dromerige extase, lijkt ons dichter bij een van die raadsels te brengen waar de schrijvers van grote mysteries altijd naar op zoek zijn.
Alleen gaat het deze keer meer om de verschroeiende sensatie van een sliertje. Een laatste effect dat alle grote antwoorden streelt die een naamloze verteller zoekt. Een verteller in wiens anonimiteit we eindelijk de bedoeling van totale mimiek begrijpen.
Je kunt nu de roman The Death of the Commander (boek 2), de afsluiting van deze specifieke serie door Haruki Murakami, hier kopen: