Er is een ik weet niet wat fataal voorgevoel in elke kalme en vredige scène, weg van de drukte. In een soort woestijn, tussen cactussen en krekels, overleven Elmer en Rose met hun vijf dochters. Het leven klopt in een rustig tempo, de realiteit verstrijkt met de cadans van de tijd gevangen tussen het kale terrein van een uitgestrekte vlakte.
De komst van een vreemdeling genaamd Rick, een verdwaalde toerist die onderdak en rust krijgt aangeboden, wordt een kritisch spanningspunt in het gezin. Misschien is het bezoek van Rick niet zo ongedwongen als het lijkt, misschien heeft de jongen eindelijk gevonden wat hij zocht.
De vijf dochters voelen zich aangetrokken tot de vreemdeling, terwijl hun ouders Elmer en Rose iets anders beginnen te voelen dat Rick daarheen heeft geleid. Het is merkwaardig hoe in een wijde ruimte, met een veelheid aan mogelijke en verre horizonten, het leven versmalt tot het een verstikkende ruimte genereert.
Omdat de waarheid komt naar boven als donker water uit een put die in die woestenij is gegraven. Want het is meer dan waarschijnlijk dat het eigenaardige gezin niet toevallig van de wereld leeft. Het probleem is dat de redenen die hen daarheen leidden voor altijd verborgen leken.
Op dezelfde manier waarop cactussen doornen ontwikkelen in plaats van bladeren om waterverlies te voorkomen, past het gezin in dit afweersysteem. Elk personage toont ons een buitengewone reactie op een aantal ongekende gebeurtenissen die in dat kalme maar toch al sinistere scenario neerslaan.
In de boek Het huis van cactussen We ontdekken dat er geen plaats is om weg te rennen voor jezelf, voor onafgemaakte zaken, voor angsten en voor dramatische beslissingen.
Je kunt nu het boek The House Among the Cacti, de nieuwste roman van Paul Pen, hier kopen: