juanherranz.com, beste literaire blog 2021

Het is ook geen kwestie van zelfverheerlijking. Maar ik kon niet stoppen met posten. Mijn blog is nu officieel de beste literatuurblog 2021 volgens de 20blogs-wedstrijd van de 20 minuten krant. Zoals opgemerkt door de organisatie zelf, Het is de meest relevante onderscheiding voor blogs in het Spaans. En je hoeft alleen maar de uitmuntendheid van zijn jaarlijkse gala te controleren, met een groot aantal persoonlijkheden en onberispelijke afwerking, om er zeker van te zijn dat dit ongetwijfeld de belangrijkste blogwedstrijd is.

Het gebeurde afgelopen donderdag, 7 oktober, en ik kon er niet persoonlijk bij zijn. Echt jammer volgens het supergala en het feest dat erna was opgezet. Vooral het feest. Want bij elk cultureel evenement dat de moeite waard is, met prijzen door, stroomt alles beter na de zenuwen van de laatste verkiezingen. Op dat moment kunnen zeker relaties worden aangegaan die in nieuwe projecten overvloedig kunnen zijn. Amen om te genieten van het delen met andere bloggers van welke aard dan ook. Maar kom op, ik ga mezelf niet meer voor de kop slaan, mijn blog is geselecteerd als de beste literaire blog 2021 En dat is waar het om gaat.

Hier is de video waarin de beslissing van de jury over mijn categorie openbaar wordt gemaakt:

Hoe krijg je een blog die de aandacht trekt van de jury van deze prestigieuze prijs? Nou, eerlijk gezegd, ik weet het niet. De vraag is om voor niemand te bloggen, maar voor jou. Blogs zijn een hobby, hobby, vrije tijd vinden om te genieten van het maken van inhoud en vervolgens te leren over nieuwe trends in SEO, op zoek naar de beste sjablonen, de beste hosting ..., al die kleine dingen die in eerste instantie zware complementaire elementen lijken, maar eindigen consubstantieel zijn voor de meest vruchtbare hobby van de blogger.

In mijn specifieke geval heb ik het altijd leuk gevonden om dingen te beginnen zonder echt te weten waarom of hoe. Het punt is om op avontuur te gaan. En om met een blog te beginnen is juist in een jungle belanden met een mes tussen je tanden maar met veel verlangen de geheime mijnen te vinden die niemand heeft kunnen lokaliseren.

Onderweg vind je alles, inclusief enige frustratie die nooit kan met dat "het gewoon doen omdat" dat alles in stand houdt met het meest duidelijke gevoel van kwetsbaarheid maar met de meest intense wil.

Ik veronderstel dat het ook te maken zal hebben, in termen van levensduur en het uiteindelijke succes van deze blog, het feit dat men altijd heeft overwogen schrijver. Behalve dat ik een paar boeken had gepubliceerd, was ik een schrijver sinds ik ging zitten om mijn eerste verhaal op 12-jarige leeftijd te schrijven. Alleen dan kan het beginnen, met de overtuiging dat je altijd bent wat je doet.

En natuurlijk wordt een blog in wezen gevoed door inhoud. En een schrijver zal niets anders doen dan schrijven, nieuwe inhoud creëren zonder te stoppen. Elke recensie of elke criticus is voor mij een oefening in literatuur. Elke auteur die wordt beoordeeld, is een personage dat ik met bedoelingen en wil bespreek in zijn verteloefening, een soort eindeloze lus waarin literatuur zichzelf zoekt. Niets meer te vertellen, buitengewoon gelukkig en altijd in de voorhoede van deze ruimte over literatuur voor degenen die een wandeling willen maken ...