In de open lucht, door Jesús Carrasco

Het kwam in mijn handen als een geschenk van een goede vriend. Goede vrienden falen nooit in een literaire aanbeveling, ook al is het niet erg in je gebruikelijke lijn ...

Een kind loopt ergens voor weg, waarvan we niet precies weten. Ondanks de angst om naar nergens te ontsnappen, weet hij dat hij het moet doen, hij moet zijn stad verlaten om zich te bevrijden van iets waarvan we voelen dat het hem vernietigt. De moedige beslissing wordt voor onze ogen omgezet in een simpele behoefte om te overleven, zoals het dierlijke instinct van het onbeschermde wezen.

De wereld is een wrede woestenij. Het kind zelf kan een metafoor zijn voor de ziel, voor elke ziel die verdwaald ronddwaalt in een vijandige wereld, op onvermoede wijze teruggekeerd naar die vijandigheid uit de tedere en onschuldige jeugd. In een zogenaamd dubbelzinnige lezing kun je altijd meer interpreteren. Ervoor Jesús Carrasco zorgt voor het vullen van de taal van prozaïsche, eschatologische beelden die een paar regels later overgaan om zachter te worden of te huiveren van rauwheid of vuiligheid.

Waarom loopt een kind weg van zijn oorsprong? Hoe maak je die reis naar nergens? De ontsnapping zelf wordt het leidmotief dat het verhaal beweegt. Een plot dat langzaam vordert, met de traagheid die typisch is voor slechte uren, zodat de lezer kan genieten van de angst, de onschuld, het idee van een onduidelijk schuldgevoel omdat hij zich niet voelt als de plaats waar men vandaan komt. Vooral omdat die plek pijn doet. En de pijn loopt weg, zelfs als ze je vertellen dat het geneest.

Het is te voorzien wat er zal gebeuren, wat er met het kind zal gebeuren, weinig of niets goeds. Maar de schoonheid van een taal die in woestenij is bevrucht, en de hoop dat dat onontkoombare lot het kind niet zal bereiken, zet je ertoe aan verder te lezen. Daar gaat het om, scènes toevoegen die langzaam voorbij gaan, die je een reeks momenten bieden die even eenvoudig als eeuwig zijn, die je verlagen naar een hyperreële ruimte waarvoor je alleen een vleugje magie verwacht. Die verborgen mogelijkheid van alle literatuur om over het smerige te vliegen, zelfs als het in een onmogelijke wending is die zo'n wreedheid met waardigheid en vergetelheid zou kunnen bedekken.

Het zal gebeuren of het zal niet gebeuren. Alleen hoop blijft de sterke en harde hand van een oude herder die weinig te zeggen heeft en weinig weet, buiten zijn uitgestrekte universum dat de werkelijkheid bedekt van zijn voeten tot aan de horizon van de hei. De herder als de enige hoop, een wezen dat zich niet bewust is van alles wat vreemd is aan zijn kudde, en zeker in staat om een ​​kind in de steek te laten alsof het een zwaar gewond lam is. Welke mensheid zal er overblijven bij het sluiten van het boek?

Je kunt nu Out in the open, de eerste roman van Jesús Carrasco, hier kopen: