Wat overblijft voor degenen onder ons die zijn geboren na de dictatuur van na de burgeroorlog: de getuigenissen van degenen die het hebben meegemaakt.
Geschiedenis is wat het is, een optelsom van officiële of niet-officiële rekeningen. Maar altijd met een tendentieus punt, soms noodzakelijk wraakzuchtig en soms absoluut interpreteerbaar. We zijn mensen en ons vermogen om te getuigen van de feiten is meer beperkt tot het subjectieve.
De getuigenissen hebben, paradoxaal genoeg, dat ik niet weet wat van de absolute realiteit. De perceptie van het verstrijken van de tijd bepaalt in hoge mate wat er werd ervaren, maar het specifieke verhaal, de manier van vertellen, zelfs de uitdrukking en de blik geven perfect weer wat het was.
In dit geval kunnen we de auteur niet zien, Jorge M. Revert ons te vertellen wat er is gebeurd. Maar wat is geschreven, wetende hoe de juiste woorden te vinden, kan ook hetzelfde emotionele effect hebben om een zeer persoonlijke indruk te krijgen. Het is gemakkelijker om daaruit te kunnen halen wat er echt is gebeurd. Er is misschien versiering, maar er is altijd waarheid. Het geleefde is wat het is...
Alle naoorlogse delen hebben twee aspecten: ellende en verbeelding. De noodzaak om te overleven verdrijft andere soorten volledig kunstmatige existentiële geesten zodra de mens wordt blootgesteld aan de hardheid van honger en kou. Je moet vinden wat je moet eten en wat je moet doen. Het is alsof je van de mens een dier maakt. En in die terugkeer naar het atavistische vinden we het beste en het slechtste, de felheid en het geluk van het kleine.
Een kind had toen niets en had soms alles om gelukkig te zijn. Leven is tegenstrijdigheden berijden...
Synopsis: Een heel persoonlijk en intiem boek met herinneringen, van herinneringen, van het Spanje van de jaren vijftig.
Aan de hand van zijn eigen herinneringen en die van familieleden reconstrueert Jorge M. Reverte het dagelijkse leven van een kind in het naoorlogse Madrid.
Het enorme gewicht van de katholieke ideologie en van het Franco-regime dat slechts een paar jaar eerder in een uiterst wrede oorlog had gezegevierd, loopt door elk van deze pagina's om ons een sociologisch portret van het leven in Spanje te bieden.
De oorlog werd gevolgd door angst, honger en ellende, maar de jeugd van Reverte en zijn broers was gelukkig, zoals alleen een kind kan zijn in het aangezicht van tegenspoed. Een stoer en ontroerend portret dat ons een tijd doet herbeleven die even ver weg is als nu.
Je kunt nu het boek Een gelukkige jeugd in een woest Spanje, de nieuwste door Jorge Martínez Reverte, hier kopen: