We kunnen auteurs vinden die literatuur willen maken met hun interesse in het verspreiden van coachingsystemen, bestudeerde methoden van zelfhulp met x percentage succes of wat het ook is dat kan leiden tot de status van bestseller. En misschien hebben ze zelfs een basis...
Maar dan zijn er jongens als eloy moreno o Albert Espinosa die romans schrijven met zoveel ziel dat ze uiteindelijk die wonderbaarlijke placebo worden voor lezers die hulp zoeken zonder het nauwelijks te weten.
En het is niet hetzelfde, natuurlijk niet. Want wat genaturaliseerd is, is een veel waardevoller leren dan wat wordt gezocht, voorgewend, pretentieus of gedwongen. Literatuur is dat leren dat, naar het min of meer gefictionaliseerde voorbeeld van anderen, nog meer dient om onszelf te herontdekken met het nieuwe prisma van de hoofdpersoon van dienst.
In dit nieuwe boek van Eloy Moreno duiken we in die gebruikelijke getransformeerde nabije wereld vol onthullende lyriek.
«En we kwamen op een plek die ik, zelfs vandaag de dag, niet zo goed zou weten te definiëren. Misschien is het die plek waar je beweegt als de bel gaat, of waar we heen gaan als we onze ogen sluiten net voordat we de kaarsen uitblazen, of de wind waarin we zweven als we een van die knuffels ontvangen die ons lichaam ondersteunen, de twijfels en angsten...
Wie weet? Of misschien was het gewoon de achterkant van de kast die mijn leven was geworden: daar waar kleren liggen die je nooit meer zult dragen, maar waarvan je spijt hebt om ze weg te gooien.»
Je kunt nu "The gift", door Eloy Moreno, hier kopen: