De nieuwe aforismen groeien als paddenstoelen op twitter, naar de vochtige hitte van de vurige haters; of uit de bestudeerde notities van de meest verlichte van de plaats.
Aan de andere kant van dit sociale netwerk vinden we eervolle digitale bezoekers zoals Arturo Perez Reverte. Misschien soms niet op zijn plaats, zoals een overdreven geduldige Dante die zijn weg probeert te vinden uit de kringen van de hel. Hellen waarin Pérez-Reverte, uit strijdlust tegen de demonen die over ons heersen, zich met krijgerstrots waagt aan de domheid van zoveel aanbidders van Satan.
Ze zijn allemaal lelijk van binnen, als Cyclopen met hun ene oog gericht op de waarheid dat ze goed verkopen, afgevuurd met het vuur van boze demonische wil. Maar uiteindelijk kun je zelfs dol op ze worden.
Omdat het is wat het is. In deze nieuwe wereld informeert iedereen zich met wat zijn versie bekrachtigt, dooft de sintels van alle kritische wil en trekt naar de afgrond.
Misschien is het daarom beter om terug te gaan naar de sociale netwerken zoals iemand die naar de bar gaat voor een drankje. De bravoure-parochie vergetend die de wereld fixeert en focussen op boeken, literatuur, zielen van een ander soort, op trillende maar tastbare geesten tenslotte, zoals mensen gecultiveerd in hun waarheid en in het naast elkaar bestaan van hun tegendeel.
Want literatuur en haar empathisch vermogen is dat vaak, verantwoording afleggen aan nieuwe bewijzen en argumenten, dingen herontdekken en nederlagen koesteren met het geluk van iemand die een grote slok neemt alsof het voor de eerste keer is.
«Praten over boeken op Twitter is als praten met vrienden aan een toog -zei Arturo Pérez-Reverte-. Als praten over boeken altijd een blijk van geluk is, maakt het feit dat een sociaal netwerk daarvoor dient het bijzonder waardevol. Daar gooi ik natuurlijk een heel leesleven omver en daar deel ik met dezelfde vanzelfsprekendheid het leesleven van mijn lezers. En de lezer is een vriend."
Arturo Pérez-Reverte wordt tien op Twitter. Er zijn veel onderwerpen waarover hij in deze periode in dit netwerk heeft gesproken, maar boeken nemen een leidende plaats in. Tussen februari 2010 en maart 2020 heeft hij meer dan 45.000 berichten geschreven, veel van hen over literatuur, zowel zijn eigen literatuur als degene die hij aan het lezen was of degene die hem door de jaren heen als schrijver heeft gekenmerkt.
Deze berichten vormen de virtuele ontmoetingen met zijn volgelingen in Lola's mythische bar en hebben periodiek plaatsgevonden sinds die verre dag toen hij deze 'grot van de cyclops' betrad, zoals hij zelf het sociale netwerk noemde.
Onder de vele aspecten die verband houden met literatuur, hebben tweeters hem gevraagd naar zijn volgende roman of zijn schrijfproces, en ze hebben hem om leesaanbevelingen gevraagd.
Dit boek brengt, dankzij het samenstellende werk van Rogorn Moradan, al deze directe gesprekken zonder tussenpersonen samen die Arturo Pérez-Reverte met zijn lezers heeft gehad. Gezien de onmiddellijke en kortstondige aard van de commentaren op dit netwerk, zijn er enkele verslagen die, zoals Rogorn zegt, 'goudklompjes bevatten die het waard zijn om bewaard te blijven'. Arturo Pérez-Reverte is er een van.
Je kunt nu het boek «The Cyclops Cave», door Arturo Pérez Reverte, hier kopen: