De 3 beste boeken van Gustavo Rodríguez

In het proza ​​van de Peruaan Gustavo Rodríguez, onlangs bestempeld met de Alfaguara romanprijs 2023, kunnen we een beetje van alles vinden. Een doos van Pandora, een verzamelplaats of zelfs een bazaar van verloren woorden voor tweedehandsliefhebbers. Existentialisme van het allegorische naar het vervreemdende. Realisme waarop de branding van de zee (en degene die niet uit de zee komt) deze overblijfselen achterlaat als overblijfselen van het leven van schipbreukelingen.

Het punt is dat je altijd de karakters van Gustavo Rodríguez onder ogen wilt zien. Omdat het mensen zijn die je door elkaar schudden met hun directe slagen, geladen met moraal voor carpe diem, of die haken onder de kaak die je ko laten door de kracht van hun eerste en tweede hulp-leringen.

En het zal zeker niet de bedoeling zijn van de auteur. Omdat de natuurlijkheid waarmee de gang van zaken gebeurt, of het nu een ramp of nirvana is, laat zien dat deze auteur zijn personages gewoon laat doen en leven. Niemand anders is zo begiftigd met die hondsdolle menselijkheid van iemand die vlees en botten weet te schetsen op een achtergrond van papier. De rest is altijd zo subjectief voorbij de persoon die ons over het leven vertelt, dat we soms zelfs een niveau bereiken tussen het dromerige en het epische op de grens tussen herinneringen en dromen van elk type dat door deze boeken gaat. Een ervaring die van literatuur meer maakt dan vriendelijk amusement.

Top 3 aanbevolen boeken van Gustavo Rodríguez

honderd cavia's

Je moet weten hoe je het punt van de tragedie van het leven kunt begrijpen. Ons laten meeslepen door dat bijbelse tranendal wordt uiteindelijk een beslissing in het aangezicht van het onvermijdelijke. Maar bewustzijn en geheugen bouwen rond onze tijd een zoete melodie op waarin je dat idee kunt ontdekken dat melancholie het geluk is van verdrietig zijn, zoals hij zou zeggen. De reis is kort, wanneer je op het punt staat het einde te bereiken, zijn de momenten die op elk moment plaatsvinden de onsterfelijkheid waarmee je de eindigheid van alles kunt overwinnen.

Als Eufrasia Vela aan de slag gaat als bejaardenverzorgster, vermoedt ze niet dat haar vak haar op een existentieel kruispunt zal brengen. De intieme relatie die ze onderhoudt met Doña Carmen, Dr. Harrison en The Magnificent Seven (innemende personages die haar gedachten en genegenheid overnemen) dwingt haar haar rol als moeder en zus, de wisselvalligheden van een lang leven, de vormen van mededogen en de verrassende waarde die cavia's, die eigenaardige cavia's, verwerven in hun morele budget.

Begeleid door een soundtrack waar huayno, jazz, ballads en pop weerklinken, redt het verhaal van One Hundred Guinea Pigs tegelijkertijd de afdruk van de cinema als contrapunt van het bestaan ​​van zijn personages en een bron van onthullingen over de zin van het leven en dood als het nadert.

honderd cavia's

Vroeg in de ochtend

Het groteske van het leven verhindert me om een ​​tragedie te maken van wat is geleefd en zelfs van de toekomst als je me haast. Er is geen goed toeval, maar eerder de opluchting van een onanist als anticipatie op allerlei rampen. Het gaat erom het gracieus te benaderen met een verhaal tussen het waanvoorstellingen en het sarcastische. Dit is hoe de meest intense sensaties van de mensheid ondanks alles aankomen, merkwaardig genoeg uit vervreemding, zoals vluchtige uitkomsten ook van ervaren onanisten.

Ondanks het feit dat ze hem in 30 jaar niet kende, moet Trinidad Ríos haar vader vinden. Ze is bang om afgewezen te worden, hoewel angst niet ongebruikelijk voor haar is: haar hele leven, vanaf de vroege ochtend was ze wees in de wilde jungle van Madre de Dios, in de zuidelijke jungle van Peru, totdat ze moest vluchten naar de stad. van Lima heeft moeten vechten tegen vrouwenhandelaars, illegale mijnwerkers, seksistische obstakels en een extreem racistische samenleving.

Je zou kunnen zeggen dat ze het tot nu toe met succes heeft overleefd, maar een ziekte veroorzaakt door kwikverontreiniging dwingt haar om op zoek te gaan naar de enige persoon ter wereld die haar kan redden door middel van een transplantatie. Zal haar vader, een bipolaire zanger die zijn brood verdient met het imiteren van de Bee Gees, haar accepteren, niet wetende dat ze bestaat? En als hij het accepteert, zal hij dan bereid zijn zijn enige droom op te geven om het leven van zijn dochter te redden?

Vroege ochtend door Gustavo Rodríguez

dertig kilometer om middernacht

Het lijkt erop dat je dat niet denkt. Elke onheilswaarschuwing doet je achteraf denken dat je gewoon gehandeld hebt. Maar de seconden of minuten die verstrijken tussen het nieuws en de zekerheid gaan voorbij aan alle bedekte films van je leven. Wat je had moeten doen en wat je anders gaat doen, wordt het ergste. Het meisje dat je hand vasthield en met wie je de wereld vergat, verschijnt vanavond weer. En God weet waar die persoon zal zijn, maar nu knijpt hij in je hand zodat je niet wanhoopt of valt.

Een schrijver en zijn partner wonen een feest bij aan de rand van Lima. Ze drinken, eten, dansen en hebben allebei plezier terwijl de nacht langzaam naar de dageraad gaat. Opeens gaat zijn mobiele telefoon. Het telefoontje dat geen enkele ouder wil ontvangen: een vriend van zijn dochter vertelt hem dat ze een ongeluk heeft gehad in een nachtclub en in het ziekenhuis ligt.

Zo begint een roadtrip die het hectische tempo van het verhaal zal markeren. Dertig kilometer om middernacht die een tweede reis in gang zetten: de reis door de herinnering van een zenuwachtige man wiens herinneringen een existentieel transportmiddel worden. Terwijl zijn auto richting de hoofdstad rijdt, stapt de lezer in het leven van een personage dat in zijn verschillende facetten wordt geportretteerd: zoon, vriend, echtgenoot, minnaar, vriend, vader, publicist en schrijver, terwijl hij een repertoire van verhalen oproept die de ontroerende kaart van hun genegenheid.

dertig kilometer om middernacht

Andere aanbevolen boeken van Gustavo Rodríguez

Ik heb je morgen geschreven

God weet wat die toekomstige ik zou zeggen. Dat je hem zonder aarzelen en zo snel mogelijk beklimt met die kleine vriend met wie je te veel dagen hebt gewandeld; dat je de batterijen plaatst en de verdomde carrière uitschakelt; dat je meer sport en dat je niet rookt. Luister nooit naar je toekomstige zelf. Hij is een gefrustreerde, wrokkige en jaloerse man...

Manongo is een tiener uit de jaren tachtig die de ervaringen en conflicten van zijn leeftijd beleeft: eerste liefde, de loyaliteit van vrienden, pesten, de ruzies van zijn ouders. Temidden van de verwarring die hem omringt, verschijnen er vreemde brieven in zijn leven, op mysterieuze wijze verzonden vanuit een andere tijd... geschreven door zijn toekomstige zelf.

Ik heb je morgen geschreven
post beoordelen

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.