In elk ander beroep of toewijding worden degenen die onverwachts arriveren bestempeld als parvenu of beschuldigd van verboden terrein. Het is bewezen dat literatuur verwelkomt iedereen die iets interessants te vertellen heeft altijd met open armen wanneer hij het doet met die noodzakelijke levering van een goede schrijver.
Prototypische voorbeelden van deze aankomst op brieven van heel verschillende plaatsen, die uiteindelijk gemeenschappelijke ruimtes worden, zijn bijvoorbeeld artsen met typen als Robin Cook, of pleiten voor het onmetelijke John Grisham. In een ruimte die dicht bij die van de advocatuur ligt, vinden we de rechterlijke macht. En onder de rechters zijn er maar weinig overgegaan op een fictief verhaal met de betekenis van: Bernhard schlink.
De kenners van deze auteur konden zich in zijn praktijk als jurist niet voorstellen dat hij verhalen zou kunnen aanbieden met zo'n humanistische achtergrond, met een boeiende gevoeligheid en met benaderingen die verontrustend zijn vanwege het natuurlijke tegenwicht tussen het existentiële en een actie geschetst met een soort verhalende efficiëntie.
Auto's van levens en summiere zinnen over de aard van de ziel die in wezen alleen probeert zijn dagen door te brengen met zijn eigen tegenstrijdigheden. Tegenstrijdigheden die, als deskundig bewijs of getuigenissen, alleen die ultieme waarheid proberen te ontdekken die ons beweegt.
Schlink schetst altijd zeer gedetailleerde karakters in het diepste deel, waar onuitsprekelijke geheimen wonen, zelfs niet onder ede. De plot van elk van zijn romans draait altijd om die genialiteit van de hoofdrolspelers die in een fundament zijn veranderd, tentoongesteld voor de jury van lezers die aandachtig luisteren om een ​​oordeel te vellen als leken in de kwestie van het leven die zoveel gekoesterde raadsels moeten begrijpen dat ze pas op de laatste pagina die ultieme motivatie vinden om hun hele leven aan hun verdediging te geven.
Bernhard Schlinks top 3 aanbevolen romans
De lezer
Het is alweer een paar jaar geleden verfilming van deze roman bestormde de kassa van bioscopen over de hele wereld dankzij een melancholische Kate Winslet die wist hoe ze het gewicht van een onvergetelijk personage op zich moest nemen.
Voor de rest hou ik, zoals bijna altijd, het boek. Want tussen de pagina's van dit verhaal is er meer een vreemde intentie tot reparatie die de hoofdpersoon, Hanna, toepast op de jonge literatuurliefhebber Michael Berg.
De jongen wordt amper zestien en zijn onverwachte ontmoeting met Hanna als een simpele daad van hulp, ontvouwt zich als dat nieuwe vitale universum van ongelukken die ons leven veranderen. In de armen van die rijpe vrouw versmelt Michael zijn eerste orgasmes met het verwarde gevoel dat daarin liefde ligt.
En ineens krijgt alles in Hanna's schoot een betekenis die nog niet bij haar leeftijd past. De middagen verstrijken tussen lezingen door grote schrijvers die seks voorafgaan.
Michael begrijpt dit ritueel niet, maar ze volgt het met een diepe religiositeit en geeft ons het idee door dat in de ongepaste relatie een verzoening ligt voor een geest beladen met hindernissen die elke hint van geluk in Hanna onmogelijk maakt na de dode tijden met Michael.
Wat daarna komt, we herinneren ons alles al uit de film. Ze verdwijnt, gaat weg van dat haakje van haar leven, ondergedompeld in de oceaan van het diepste geheim.
Jaren gaan voorbij en Michael, al een gerenommeerd advocaat, wordt geconfronteerd met een spraakmakende zaak waarin nazi-oorlogsmisdadigers worden berecht, onder de beklaagden die hij vindt Hanna.
We kunnen ons het gewicht van de tegenstrijdigheid voorstellen, de relevantie van de teleurstelling voor een advocaat die die verre liefde moet beschuldigen die zijn leven heeft veranderd. Natuurlijk herkent hij haar meteen terwijl ze het beeld van die man nauwelijks kan associëren met dat van het kind aan wie ze haar ziel van haar sekse heeft gegeven.
De kleindochter
Met het ongeëvenaarde vermogen van Schlink om metaforen te tekenen als constanten tussen het subjectieve bestaansbegrip en de scenario's waarin we leven, krijgt de zaak bij deze gelegenheid een nog grotere dimensie door verbinding te maken met het historische; met dat humanistische tintje dat we al bespeurden in De lezer; met het verstrijken van de tijd uit de kronieken die de transcendentale gebeurtenissen en de kleine fragmenten van gevolgen, van ervaringen, van intra-verhalen tussen het glorieuze en het dramatische op weg naar overleving vertellen.
In de jaren zestig van de vorige eeuw ontvluchtte Birgit Oost-Berlijn uit liefde en verlangen naar vrijheid om zich bij Kaspar in het Westen te voegen. Nu, na de dood van Birgit, ontdekt Kaspar dat zijn vrouw een prijs heeft betaald voor die beslissing. Ze liet haar baby achter, een meisje, wier bestaan ​​ze haar hele leven voor haar verborgen hield. Kaspar, die een boekwinkel heeft in Berlijn, besluit naar het voormalige Oost-Duitsland te vertrekken, op zoek naar dat meisje dat nu een vrouw is.
Zo onderneemt hij een reis naar het heden en verleden van Duitsland, en wanneer hij eindelijk Svenja, zijn verloren dochter, vindt, ontdekt hij dat ze in een plattelandsgemeenschap woont, getrouwd is met een neonazi en een dochter heeft, Sigrun. Kaspar zou graag een nieuwe familie in hen zien, maar een heel ideologisch universum scheidt hen, ondanks welke hij zal proberen dichter bij wie hij als zijn kleindochter beschouwt te komen en haar een andere visie op de wereld te geven...
Bernhard Schlink keert hier terug naar de enorme ambitie van zijn meest gevierde werk, The Reader. Opnieuw presenteert hij ons een complex politiek portret van Duitsland, verre van enig manicheïsme. Het resultaat is een diepgaand en oogverblindend boek, waarin in hoofdletters over de geschiedenis wordt gesproken en hoe deze individuen beïnvloedt, de nog open wonden van de hereniging en de uitdagingen van het heden. Maar het is ook een prachtige roman over liefde, verlies, begrip en verlossing.
de kleuren van vaarwel
Kleuren als filters die op het leven worden toegepast om wat ons omringt te transformeren volgens de indrukken of emoties die ons overvallen. Een chromatische toonladder is van Schlink die overweldigt in een reeks visioenen terwijl we de zielen van personages bezetten die ons meenemen naar die momenten bezaaid met het licht dat nodig is om de volledige ommekeer in het bestaan ​​te veroorzaken.
Dit boek brengt negen oogverblindende verhalen samen die een gedetailleerde catalogus van menselijke houdingen en emoties presenteren. Het begint met enkele baanbrekende wetenschappers op het gebied van kunstmatige intelligentie in het communistische Duitsland, met de Stasi en het wroeging op de achtergrond, en andere verhalen volgen: dat van de man die onbewogen getuige is van de evolutie van de romance van een jonge buurman die hij lessen als kind, voelend dat het niet goed kan aflopen; die van de zoon die tijdens een zomervakantie op een eiland het ware gezicht van zijn moeder ontdekt en daarmee ook zichzelf ontdekt; die van de muziekleraar die een toevallige ontmoeting heeft met een vrouw op wie hij verliefd was, waaruit een geheim naar voren komt en misschien de mogelijkheid om terug te gaan naar het verleden; die van de stiefvader die geconfronteerd wordt met de wens van zijn lesbische dochter om kinderen te krijgen; die van de man die de dood van zijn broer moet verwerken, die bijna een vreemde voor hem is geweest...
Bernhard Schlink, zoals hij deed in zijn internationale bestseller De lezer en in zijn latere boeken vervolgt hij hier de gedetailleerde en subtiele verkenning van de zwakheden en verlangens van mensen: liefde, angst voor het verstrijken van de tijd, schuldgevoelens, zelfbedrog, dromen die verdampen, de pijn van verlies, de emotionele banden die ons overeind houden...
In dit geval doet hij dat door middel van verhalen die wonderbaarlijke kamerstukken zijn, geconstrueerd met elegantie, precisie en oneindige nuances, waarin zijn psychologische diepgang, zijn wonderbaarlijke omgang met emoties, zijn inzicht om morele dilemma's te stellen, kunnen worden gewaardeerd... Het resultaat is een rond boek, dat ons de schrijver in al zijn vermogens laat zien als een van de grote actieve Europese vertellers.
Andere aanbevolen boeken van Bernhard Schlink...
zomer leugens
Zomer, vakanties, essentiële haakjes. Een goede titel om een ​​bundel met zeer interessante aaneengeregen verhalen aan te pakken die een mozaïek vormen over de tegenstellingen, de leugens, de verdedigingen die elk opwerpt om hun wereld te ondersteunen en de muren die uiteindelijk deze verdedigingswerken worden.
Excuses maakten interne versterkingen die voorkomen dat we elke nieuwe situatie in de open lucht het hoofd kunnen bieden, net zoals we zijn zonder de belemmeringen die door de jaren heen zijn opgebouwd.
Het kan worden geraden dat een dergelijke opvatting van de persoonlijkheid steen voor steen gebouwd, in staat om leugens en ellende te verdoezelen, alleen kan leiden tot verhalen over frustratie, onrealisatie, verdriet.
En in zekere zin gaat het daarover, de melancholie van het onmogelijke wanneer het onmogelijke wordt bepaald door beperkingen en zelfopgelegd.
De materie krijgt gigantische dimensies wanneer deze verhalen worden geïntroduceerd in zeer specifieke gebieden die worden beheerst door emoties: liefdesrelaties, familierelaties, onverwachte ziektes.
In elk verhaal verschijnt uiteindelijk een existentialistische moraal die misschien een ontwaken van ons geweten zoekt of gewoon een veronderstelling van onze nederlaag.
Selb's gerechtigheid
Hoewel de komst van het Duitse zwarte genre in Spanje de laatste tijd lijkt te zijn gekapitaliseerd door Charlotte Link, er valt nog veel meer te genieten van Germaanse noir. En deze roman waarin een opmerkelijk personage als detective Gerhard Selb werd geboren, verdient en veel om van te genieten, evenals de andere twee in de serie die beetje bij beetje naar ons land komt.
Vanaf het begin ontsnapt de zaak waarmee Gerhard te maken krijgt uit zijn gebruikelijke optreden. Als zeventiger, ondanks dat hij zich in topvorm voelt, lijkt het onderzoeken van een hacker niet zijn specialiteit.
Maar Gerhard kan een zaak van een grote farmaceutische klant niet afwijzen. Met een zeer vloeiende taal verloopt de actie op een unieke manier tussen de toegewezen zaak en een verre tijd geleefd door Gerhard, toen hij optrad voor het nazi-regime bij het vervolgen van dissidenten.
En juist in die vreemde spiegel tussen iets dat razend actueel is en de geesten van de oude onderzoeker, wordt een overgang gemaakt naar een intrige waarin je voelt dat alles zomaar magisch met elkaar verbonden kan worden.
