Het klinkt misschien paradoxaal, maar er wordt steeds meer literatuur gehoord. Hoewel goed doordacht... Misschien is het een terugkeer naar de oorsprong, toen de troubadours door de dorpen trokken om verhalen voor te dragen als de enige vorm van meer populaire literatuur. Pas nu, zoveel eeuwen later, wijst de zaak op iets heel anders. Want momenteel kunnen degenen die in je oor reciteren bijvoorbeeld José Coronado zelf of Clara Lago zijn. Acteurs leenden allebei aan de ervaring, om uiteindelijk het effect van sommige audioboeken te vermenigvuldigen. Stel je voor dat ze de huidige roman in je oor lezen... en het is net zo suggestief als anekdotisch.
Ik zeg anekdotisch, want naast de stem van de dag, gekozen om te meten met het genre en de plot van het boek, is het belangrijkste de paradigmaverschuiving wat betreft literatuur zelf. In de voorhoede van deze trendverandering zijn de Hoorbare audioboeken. Op dit platform vinden we alles en voor elk wat wils. Vooral omdat ieder van ons heel verschillende boeken naar onze oren brengt.
Fictie of non-fictie; als louter vermaak of om te profiteren van eventuele downtime; voor aanvullende training op elk gebied of voor pure ontspanning tijdens het wandelen. Wat zeker is, is dat audioboeken blijvend zijn en zich steeds beter ontwikkelen dankzij de duidelijke steun van die miljoenen audiolezers over de hele wereld.
Het lijkt me zelfs bijna ongelooflijk dat deze transcendente revolutie van het alledaagse dat audioboeken zijn, niet eerder heeft plaatsgevonden. Omdat er al een algemeen gevoel was dat we genoeg hadden van zoveel sociale netwerken, met zoveel overinformatie die leidt tot verkeerde informatie, met zoveel schermen om onze tijd slecht mee te vullen. Uiteindelijk kan er een rebound-effect plaatsvinden. Een verandering die ons kan leiden tot het beste gebruik van die tijd dat de netwerken elke dag meer van ons proberen te stelen, om niet alleen advertenties te segmenteren, maar ook onze manier om de stand van zaken te zien.
Opnieuw landend op basis van deze inzending, zoiets als de huidige uitbreiding van audioboeken (soms krijg ik een oncontroleerbare wraakzuchtige ader), is het opmerkelijk hoe alle soorten lezers al worden bereikt. Kinderen dichter bij literatuur brengen door middel van audioboeken is een geweldige kans om ze terug te krijgen voor de verspreiding van cultuur en kennis. Hoewel in een nog belangrijker zin, zou ik zeggen dat we ze zelfs kunnen versterken door ze te vullen met een empathie die we alleen vanuit het verhaal en het mutatieve vermogen ervan in de huid van andere mensen kunnen versterken.
Bovendien kan het zijn dat we te maken hebben met dat soort magische formule, de alchemie waar zo vaak naar wordt gezocht... Ik verwijs naar een manier zodat de kinderen het lezen niet afwijzen; zeker uit de vage herinnering aan verplichte schoollectuur die zo vaak ongelegen komt. Dat is waar de audioboeken voor kinderen van Audible als een verademing binnenkomen. In de uitgebreide catalogus kunnen we gemakkelijk de beste selectie vinden, zodat het idee van «literatuur» dichter bij plezier staat dan bij academische oplegging.
Als je nog niet enthousiast bent geworden over audioboeken, denk dan dat dit een verandering ten goede is in vergelijking met zoveel andere aanbiedingen waarmee we onze vrije tijd kunnen doden, niet alleen in metaforische zin, maar ook letterlijk. Laat ze ons lezen om weer van literatuur te genieten.
1 reactie op “Audiolezers? De literatuur van de XNUMXe eeuw»