Dat kleine meisje uit de serie "El internado" had charme. Maar in andere gevallen is het al gebeurd dat de goede ontvangst van een serie de succesvolle dood kan betekenen van veel van zijn hoofdrolspelers die al gescheiden zijn van de gewone cinematografische verbeelding. Dat de zaak van Ana de Armas wist te ontsnappen aan dit domino-effect, dat zoveel acteurs en actrices op voorsprong houdt, zou van geluk afhangen en dat Ana de Armas beslist veel meer had dan charme.
De gebruikelijke legende die bij succes hoort. Ana de Armas beschrijft ook achter haar het kielzog van de grote sterren die worden gehesen dankzij doorzettingsvermogen vanuit het niets. En in jouw geval zal het epos zeker zijn punt van realisme hebben. Maar Ana de Armas had in haar voordeel haar onvergelijkbare kameraadschap, een neologisme dat ik zojuist heb uitgevonden als een verlengstuk van fotogeniek. Want er is geen camera die niet alleen bestand is tegen het beeld van Ana, maar ook tegen haar transit door de scène. Deze Cubaanse actrice beweegt met de lichtheid van een muze, terwijl ze, paradoxaal genoeg, de zwaarte van gebaren draagt die ons kunnen onderdompelen in een melancholie die ons kruist met haar blik.
Ik weet niet of het een kwestie is van opleiding in dramatische kunsten. Ik ken alleen de eindresultaten. En Ana de Armas vat alles samen wat van een actrice kan worden gevraagd. Het kan wegrukken uit je glimlach of je tranen. Alles wat hij doet heeft dat residu van absolute waarheidsgetrouwheid. Zijn enige maar is wat in het begin een deugd zou kunnen zijn om zich aan te passen aan meer "jeugdige" rollen. Ik bedoel die schijn van eeuwige jeugd. Vreemd dat je alleen een maar uit het puur fysionomische kunt zetten. Schoonheid die in de loop van de tijd wordt onderhouden, kan er soms tegen spelen.
Trouwens, in de links van elk van de geselecteerde banden kun je dat doen bekijk gratis enkele Ana de Armas-films, op volledig legale platforms zal ik je niet meer vertellen...
Top 3 aanbevolen films van Ana de Armas
Rubia
BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:Als je in de rol van Marilyn Monroe komt, verwacht je gemakkelijke kritiek. De regisseur van de film, Andrew Dominik, wist het en kondigt aan dat er iets in zit dat iedereen zal beledigen. Ongetwijfeld zal hij gelijk hebben, want het legioen van beledigden is vermenigvuldigd onder de mythomen.
Maar als je deze biopic van de noodlottige Marilyn met een bevrijde visie kunt zien, veranderen de dingen. In de eerste plaats omdat de zaak voortkomt uit een eerdere fictie, uit een roman van Joyce Carol Oates niets minder. En zo ontdoe je je van de fervente tegenstanders die uit de eerste scène zullen springen.
Daarna gebeurt alles met een spectaculaire mimiek zoals maar weinigen hebben gezien bij een minimaal biografische representatie. Een performance-gebaar-interpretatie op het hoogtepunt van Rami Said Malek die Freddie Mercury speelt. Een spectaculaire klus van Ana de Armas, vol risico's maar eindelijk die status van actrice met hoofdletters bereiken die Armas de afgelopen jaren al regelmatig demonstreerde.
Soms lijkt Marilyn van Ana de Armas op dezelfde Joker van Joaquin Phoenix. In feite is er iets van een gekweld karakter dat we allemaal in Monroe voelden dat past bij dezelfde emotionele tekortkomingen van die gedenkwaardige sinistere Joker uit waanzin of bipolariteit.
Dan is er de verderfelijke geur van het wreedste machismo, het meest fysieke, degene die misbruik veroorzaakte met het onmenselijke dagelijkse leven dat toch het ongelukkige bestaan van Monroe alleen maar vult. En Ana de Armas zorgt voor het hoogste drama, zodat niets anders dat de film binnendringt, dat getraumatiseerde meisje blijft met wie de film van start gaat.
De rest is drama in een geweldige reis waar op elk moment een tragedie opduikt. Verschijningen tot hun meest verscheurende gevolgen. De vreemde deugd van schoonheid als compensatie met de zin. Alleen dat er bij deze gelegenheid weinig concessies meer zijn aan de verlichting. Monroe's ficties voor de bioscoop waren kluchten, terwijl haar meest furieuze interpretaties in een spiraal eindigden op de volledig vervreemde mens die in haar ingewanden leefde.
Vainglories strekten zich uit als bruggen over afgronden. Een gevoel van angst hangt op elk moment. Geen compromissen voor populaire schittering. In tegendeel. Deze film is schaduwen en nog meer schaduwen in een afdaling naar de hel als het lot van een Dante die niet uit de ringen van de hel kan komen. Omdat niemand Monroe vergezelt in haar specifieke toekomst. Noch Vergilius, noch God.
Dolken achterin
BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:U kunt ook bekijk deze film van Ana de Armas helemaal gratis in deze link: RTVE SPEEL.
Het karakter van Ana de Armas ondersteunt de plot van deze sappige mix tussen komedie en spanning. Omdat de overleden patriarch Harlan Thrombey iedereen ambieert om die laatste vriendelijke knuffel te veranderen in miljoenen of eigendommen. Zonen en schoondochters, zonen en schoonzonen. Iedereen wacht op de bijbehorende beloning waarmee ze hun leven nieuw leven kunnen inblazen.
Maar de oude Harlan lijkt de geïnteresseerde liefde beu en concentreert zich op zijn verpleegster Marta, gespeeld door Ana de Armas, zijn laatste hoop dat zijn nalatenschap in de beste handen terechtkomt. Alles gebeurt in een razend tempo. Soms lijkt het erop dat het bruin van de grootvaders dood zal worden opgegeten door arme Marta. Sommige lijken goed en zijn erg slecht, terwijl andere de plot lijken te verdoezelen om eindelijk te schitteren. Typische rolwisseling maar niet magisch verrassend.
Wanneer de beroemde mysterieschrijver Harlan Thrombey (Christopher Plummer) dood wordt aangetroffen in zijn landhuis, net na de 85e verjaardag van zijn familie, wordt de nieuwsgierige en hoffelijke detective Benoit Blanc (Daniel Craig) op mysterieuze wijze gerekruteerd om de zaak te onderzoeken. Hij zal zich verplaatsen tussen een netwerk van valse aanwijzingen en geïnteresseerde leugens om te proberen de waarheid achter de dood van de schrijver te ontdekken.
bladgeleider 2049
BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:Ana is in staat om vanuit haar verontrustende schoonheid een koud gevoel van vervreemdende perfectie over te brengen. Daarom was haar rol in deze film als een replicant genaamd Joy boeiend. In wezen geprogrammeerd om te behagen, maar uiteindelijk omgezet in een bondgenoot van de hoofdrolspeler, geeft Ana de Armas de film een lading van magnetisme, van fascinatie voor wat de toekomst voor ons zou kunnen brengen in termen van oude mythen over robotica en kunstmatige intelligentie.
De film werd ontvangen met de typische teleurstelling van de liefhebbers van de oorspronkelijke dertig jaar voor deze bewerking. Maar het is zeker een film met verbeterde effecten, een dynamischer plot, en zelfs als het existentialistische punt van de oorspronkelijke film verloren gaat, is het ongetwijfeld een maatstaf voor de huidige sciencefiction.
De mens die menselijke replica's kan genereren, niet door klonen maar door technologie. Laten we de ouderen vertellen over leven en dood en de paradox dat het werk de maker overleeft als een mislukte God. Bovendien, zoals ik al zei, een zeer sappig plot en een factuur als een kaskraker die dat speciale plezier gaf om het in de bioscoop te zien.
Andere aanbevolen films van Ana de Armas
Diep water
BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS:Erotiek en spanning, erotische thriller zoals specialisten dit soort films al noemen. Een film waarin Ana de Armas volledig overtuigt als een femme fatale, geladen met al haar veroveringswapens tot de nederlaag van de minnaar door complete waanzin. Ana de Armas (Melinda) is de bidsprinkhaan die haar partner, Ben Aflet (Vic), verslindt na elke gepassioneerde bevalling in bed of waar hij ook aanraakt.
Voor haar is er geen passie zonder grenzen te overschrijden. Melinda weet dat Vic volledig toegewijd is ondanks zijn grillen, zijn uitbarstingen en zijn zoektocht naar seks in andere armen. Maar er is geen ongebreidelde passie zonder excessen die kan leiden tot misdaad, tot wraakzucht van de afgewezenen.
De wateren kunnen altijd de donkerste geheimen verzamelen. En zolang er geen definitief bewijs is, kan Vic zijn hartstochtelijke haat blijven richten op steeds verraderlijke misdaden. Want als de gepassioneerde moordenaar eenmaal klaar is, doet nog een slachtoffer er niet meer toe.
Volledig begrijpelijke spanning in overvloed voor een overtuigende vrouwelijke hoofdrol op die weg naar de waanzin. de zeer Patricia highsmith Ik zou trots zijn op deze bewerking waarin Melinda een gekmakende zoetheid biedt, sensueel maar verdorven.
4 reacties op "De 3 beste films van Ana de Armas"