De 3 beste boeken van Theodor Kallifatides

Kalifatiden Hij wijt het aan zijn leeftijd. Creative writer's block kan altijd worden geïnterpreteerd als een extern teken, exogeen, als iets dat elke wil verplettert. Maar een Griekse schrijver zijn is moeilijk. Omdat alles in Griekenland wordt geboren, vooral welsprekendheid en literatuur, die sublimatie van taal als communicatiemiddel, als manier om de wereld over te dragen aan de volgende generaties. Of ook als argument om een ​​tegenstander zonder wapens te vernietigen, alleen met maieutiek en wat sofisterij.

Dat zwaard van Damocles is niet makkelijk mee te nemen want het moet zelfs wakker blijven met zijn hangende rand op het bed. Een gecompliceerde erfenis die een andere Griekse verhalenverteller illustreert Petros markaris past heerlijk door mee te schommelen in moderne stromingen, in misdaadromans maakte huidige literatuur zonder veel wortels in tradities van zo'n stam. Maar Kallifatides gaat nog steeds door met zijn eigen dilemma's als schrijver in de bakermat van de westerse literatuur.

Het resultaat is een diepe, intense, intieme en existentialistische Kallifatides die besluit zijn verhaal te laten draaien rond zijn eigen ervaringen als universele Griek, even groots als nederig. Want uiteindelijk schrijven we allemaal onze universele boeken, althans dat is wat we doen alsof.

Top 3 aanbevolen romans van Theodor Kallifatides

Nog een leven om te leven

Als nederige schrijver heb ik ooit nagedacht over de voordelen van deze hobby waaraan men zijn hele leven kan wijden. Maar zelfs dat is niet mogelijk in het licht van het bewijs van een Kallifatides die in staat is ons de fysieke pijn en uitputting over te brengen die ons op hoge leeftijd bereiken, waar elk verhaal met bloedinkt wegglijdt. Maar ja, Kallifatides, toch, of misschien juist vanwege dat gevoel van melancholische decadentie, is de moeite om te schrijven toch logischer.

'Niemand mag schrijven na de leeftijd van vijfenzeventig,' had een vriend tegen hem gezegd. Op zijn zevenenzeventigste, een writer's block, neemt Theodor Kallifatides de moeilijke beslissing om de studio in Stockholm, waar hij tientallen jaren ijverig heeft gewerkt, te verkopen en met pensioen te gaan.

Niet in staat om te schrijven, en toch niet in staat om niet te schrijven, reist hij naar zijn geboorteland Griekenland in de hoop de verloren beheersing van de taal te herontdekken. In deze prachtige tekst onderzoekt Kallifatides de relatie tussen een zinvol leven en een zinvolle baan, en hoe om te gaan met ouder worden.

Maar hij houdt zich ook bezig met verontrustende trends in het hedendaagse Europa, van religieuze intolerantie en anti-immigrantenvooroordelen tot de huisvestingscrisis en zijn verdriet over de gehavende staat van zijn geliefde Griekenland. Kallifatides biedt een diepgaande, gevoelige en boeiende meditatie over schrijven en de plaats van ieder van ons in een veranderende wereld.

Nog een leven om te leven

het beleg van troje

De tekst van de veldslagen van de antieke wereld. Het epos van mannen maakte halfgoden door hun heldhaftigheid te demonstreren. Slechte zaken toen de schaduwen van de wereld in de oude mythen moesten kijken om enige hoop te vinden...

In deze verhelderende hervertelling van De Ilias maakt een jonge Griekse lerares gebruik van de blijvende kracht van de mythe om haar leerlingen te helpen omgaan met de verschrikkingen van de nazi-bezetting. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vallen er bommen op een Grieks dorp en een lerares neemt haar leerlingen mee naar een grot om te schuilen.

Daar vertelt hij hen over een andere oorlog, toen de Grieken Troje belegerden. Dag in dag uit vertelt hij hoe de Grieken last hebben van dorst, hitte en nostalgie, en hoe de tegenstanders tegenover elkaar staan: leger tegen leger, man tegen man. Hoeven worden gesneden, koppen vliegen, bloed vloeit.

Nu vallen anderen Griekenland binnen, het leger van nazi-Duitsland. Maar de verschrikkingen zijn duizenden jaren later hetzelfde. Theodor Kallifatides geeft opmerkelijk psychologisch inzicht in zijn moderne versie van De Ilias, waarbij hij de rol van de goden bagatelliseert en zich verdiept in de denkwijze van zijn sterfelijke helden.

Het epos van Homerus komt tot leven met een hernieuwde urgentie die ons in staat stelt de gebeurtenissen te ervaren alsof ze uit de eerste hand waren, en onthult tijdloze waarheden over de zinloosheid van oorlog en wat het betekent om mens te zijn.

het beleg van troje

Moeders en zonen

Op achtenzestigjarige leeftijd bezoekt Theodor Kallifatides, die al meer dan vier decennia in ballingschap in Zweden leeft, zijn tweeënnegentigjarige moeder, die nog steeds in Athene woont. Beiden weten dat het een van hun laatste ontmoetingen kan zijn.

Tijdens de week die ze samen doorbrengen, herinneren ze zich wat het belangrijkste in hun leven is geweest met een beslissende aanwezigheid van hun vader, van wie Theodor het schriftelijke verslag leest dat hij hem heeft nagelaten van wat zijn moeilijke bestaan ​​is geweest, van zijn als Griekse balling in Turkije, zijn maanden in een nazi-gevangenis en zijn passie voor het beroep van leraar. Zo wordt de oorsprong onthuld van een familie die door de XNUMXe eeuw gaat.

Maar bovenal is het boek een prachtig eerbetoon aan de liefde van een moeder, die Kallifatides op deze pagina's op een onvergetelijke manier weet te belichamen, terwijl hij erin slaagt een universele waarheid over het belang van die figuur in ons leven over te brengen.

Moeders en zonen
5 / 5 - (12 stemmen)

1 reactie op “De 3 beste boeken van Theodor Kallifatides”

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.