Ik herinner me de impact van de interventie van Noam Chomsky in het huidige conflict met de regio Catalonië. Meer dan wat dan ook, omdat je van intellectuelen altijd een afgemeten, rustige interventie verwacht, waarbij de feiten en de inhoud worden geanalyseerd. Maar het is tegenwoordig natuurlijk zo verleidelijk om een zogenaamde libertaire warmte te omarmen, zelfs als die een enkel egoïstisch verlangen verhult...
Omdat een Catalaanse separatist worden verkocht als een gemakkelijke zaak in de beschaafde wereld. Het kan een verzoening voor zoveel zonden in het licht van echte schendingen van fundamentele rechten; chronische sociologische en politieke verwaarlozing in andere delen van de wereld; Geïnteresseerde ontslagnemingen voor onmisbare saldi…. Salon activisme.
En natuurlijk, wie anders die minder (van de pleiade van zogenaamd linkse persoonlijkheden, maar echt welgesteld in deze soms cynische wereld), hun wonden van onwaarheid likken door zich vastberaden te tonen met de minst echte en meest gênante reden van alle pseudo-revolutionaire oorzaken die er zijn.
En dan komt er een man als José Mújica, voormalig president van Uruguay, werkelijk los van alles wat met eigengerechtigheid en lauwheid te maken heeft. valse revolutionaire linksen. Ja, José Mújica laat de journalist van dienst bij de bekendste Catalaanse pro-separatisme-zender sprakeloos achter en vertelt hem dat de Catalaanse onafhankelijkheidsbeweging eenvoudigweg egoïsme is. En dat de beweging niets democratisch is.
Maar kom op, kritiek terzijde, het kan niet worden genegeerd dat Chomsky's morele standpunt over deze kwestie slechts een opportunistisch rooster is dat we allemaal op elk moment kunnen gebruiken, bij gebrek aan bepaalde echte oorzaken om onze ethische principes bij te betrekken.
Afgezien daarvan is er zijn werk, een zeer uitgebreide bibliografie die ons in veel gevallen een verrijkende visie geeft op de toekomst van onze tijd. En ja, hij blijkt in zijn ogen een absoluut aan te bevelen auteur trials dicht bij een kritische en zelfs filosofische visie.
Top 3 aanbevolen boeken van Noam Chomsky
Hedendaags (on)onderwijs
Ik benaderde dit boek naar aanleiding van soortgelijke lezingen die erop wezen dat het onderwijssysteem een kankergezwel is voor juist veel van de meest begaafde en creatieve studenten. Het is waar dat anderen arriveren, studeren, een diploma behalen en nuttige mensen worden.
De vraag is degenen die buiten de boot vallen. Als ik zonder diploma IQ-statistieken zou kunnen doen, vooral in de vroege niveaus waar ze jonger zijn, zouden we zeker verbaasd zijn. Het gaat over de manie van organiseren tot het punt van extase, van structureren tot het punt van orgiasticiteit. En dan blijven degenen die het systeem hebben opgezet heel kalm, zoals wanneer ze naar het toilet gaan, zonder rekening te houden met veel andere, meer relevante aspecten om het leren te bevorderen, wat ongetwijfeld de essentiële wil om te leren is en motivatie als de drijvende kracht die het activeert.
Zonder op deze geschetste aspecten in te gaan, onderstreept Chomsky een ander essentieel aspect: de bevordering van het kritische, de introductie van het intellectuele idee van het jonge individu dat bereid is alles te heroverwegen. Er is geen dogma dat een rusteloze jongen wil aannemen alleen maar omdat. En dat is een enorme last. Noam Chomsky wordt wereldwijd erkend als een van de grote intellectuelen en docenten van de 20e eeuw. En toch waren zijn geschriften over de opvoeding en de slechte opvoeding van burgers tot nu toe in geen enkel boek verzameld. Hierin levert de grote Amerikaanse taalkundige scherpe kritiek op ons huidige onderwijssysteem.
Geconfronteerd met het idee dat democratische waarden op onze scholen worden onderwezen, bestaat er werkelijk een koloniaal onderwijsmodel dat in de eerste plaats is ontworpen om leraren op te leiden wiens intellectuele dimensie wordt gedevalueerd en wordt vervangen door een complex van procedures en technieken; een model dat kritisch en onafhankelijk denken verhindert, dat niet toelaat te redeneren over wat er achter de verklaringen schuilgaat en dat om deze reden deze verklaringen als de enig mogelijke vaststelt. Leraren vragen leerlingen zelden om de politieke en sociale structuren te analyseren die hun leven bepalen. Studenten worden zelden aangespoord om de waarheid zelf te ontdekken.
In dit boek geeft Chomsky ons uitstekende instrumenten om dit soort onderwijs te ontmantelen dat bedoeld is voor de domesticatie van burgers: als opvoeders de technocratische training afwijzen die hen de-intellectualiseert om authentieke intellectuelen te worden die hypocrisie, sociale onrechtvaardigheden en menselijke ellende aan de kaak stellen, zullen ze laat leerlingen de uitdaging aangaan om de horizon van democratie en burgerschap te verbreden en samen met hen te werken aan een minder discriminerende, meer democratische, minder ontmenselijkte en meer rechtvaardige wereld.
Wie regeert de wereld?
Het lijkt ongelooflijk dat zovelen van ons weten, intuïtief of op zijn minst twijfelen, en integendeel, de kleine speelruimte die we hebben. Het is een beetje zoals Big Brother, van Orwell of de gelukkige wereld van Huxley, de nieuwe wereld, de nieuwe waarheid, of momenteel de post-waarheid genoemd. Hoezeer Chomsky ook op meesterlijke wijze in de kern van de zaak duikt, ontwaken lijkt een onmogelijke missie.
Het angstaanjagende idee dat een heel wereldvolk, verenigd door de mondialisering, zou kunnen opstaan en sociale rechtvaardigheid zou eisen, moet zo beangstigend zijn geweest voor de machtigen dat zij het op zich namen om de stem het zwijgen op te leggen. In een scherpe en gewetensvolle analyse van de huidige internationale situatie stelt Chomsky dat de Verenigde Staten, door hun overwegend militaristische beleid en hun grenzeloze toewijding aan het in stand houden van een mondiaal imperium, een catastrofe riskeren die de gemeenschappelijke goederen van de planeet zou vernietigen.
Op basis van een breed scala aan voorbeelden, van het zich uitbreidende drone-moordprogramma tot de dreiging van een nucleaire oorlog, tot de hotspots die worden vertegenwoordigd door de conflicten in Irak, Iran, Afghanistan en Israël-Palestina, biedt Chomsky onverwachte inzichten en boordevol nuances over de operatie van keizerlijke macht op een steeds chaotischer wordende planeet.
Terloops geeft de auteur een briljante studie van hoe de Amerikaanse elites steeds meer geïsoleerd zijn geraakt van de beperkingen die de democratie aan hun macht probeert op te leggen. Nu het grootste deel van de bevolking tot apathie wordt gedreven - omgeleid naar consumentisme of haat tegen de kwetsbaren - mogen bedrijven en de rijken steeds meer doen wat ze willen.
De architectuur van taal
Gereedschap, wapen, communicatiekanaal en ook geluid. Onze essentiële manier om ideeën, emoties, concepten, benaderingen, verhalen en andere intellectuele composities die in werkwoorden zijn omgezet, over te brengen, kent ook zijn metafysische overweging vanuit metalinguïstisch perspectief. Want wat we willen communiceren, kunnen we vermomd weergeven onder wat we zeggen. Of, in tegendeel, we kunnen de ware bedoeling onthullen die nooit expliciet bedoeld was. Het essentiële is grammatica.
Maar zelfs vanuit het eenvoudige onderwerp dat woorden en de manier van zinsopbouw bestudeert, biedt het al inzichten in de intentionaliteit van taal, zelfs in haar geografische visie. Talen worden gemaakt op basis van de eigenaardigheden van hun mensen. En Chomsky geeft dit alles goed weer in een meesterlijk boek over onze communicatiemiddelen in essentie.
Zijn benadering van de studie van talen wordt "generatieve grammatica" genoemd en heeft een revolutie teweeggebracht in ons begrip van menselijke talen en andere cognitieve systemen. In dit boek reflecteert Chomsky op de geschiedenis van deze 'grammatica' en integreert filosofische en conceptuele vragen met empirisch onderzoek.
De levendige en verleidelijke stijl waarvoor Chomsky wordt bewonderd, wordt versterkt in een zeer boeiende slotdiscussie met vooraanstaande universiteitsprofessoren, over taalkunde, taalverwerving, taaltheorie en de geest. In zijn genereuze antwoorden op een breed scala aan vragen worstelt Chomsky met fundamentele vragen over de menselijke conditie. Het boek zal dus zowel professionele taalkundigen als het grote publiek interesseren.
4 reacties op "De 3 beste boeken van Noam Chomsky"