Er zijn mensen die de roman opvatten als een verlengstuk van het biografische. EN mitch albom, misschien (met toestemming van een ander briljant voorbeeld zoals dat van) Karl Ove Knausgard) de meest succesvolle auteur in dit hybride genre tussen verzonnen aannames en zijn eigen essentiële referenties.
In zekere zin is het slechts een kwestie van uiteindelijk het beste te sanctioneren tussen de idealisering van het verstrijken van de tijd en de weinige of vele zekerheden die overblijven aan het einde van een reeds gevorderd bestaan. De versiering van de literatuur dient voor die lezing met een laatste morele smaak of juist tot totale ontgoocheling.
Natuurlijk, om het nodige sap te vinden om in staat te zijn om zoveel verhalen te persen die als churros over de hele wereld worden verkocht, moet het leven van de auteur zelf verlopen onder de omstandigheden van experiment, vindingrijkheid, een reizende geest en een ziel verzwolgen in voortdurende uitdagingen en ontdekkingen.
Mitch Albom voldoet aan al die eisen in zijn gevarieerde optredens gedurende zijn hele leven. Maar hij heeft ook die verdienste om de fundamentele analogie met een van de lezers te zoeken, dat empathische begrip dat de verbinding met een van zijn boeken veroorzaakt.
Top 3 aanbevolen boeken van Mitch Albom
Dinsdag met mijn oude leraar
Heruitgaven rechtvaardigen alleen de betekenis van een werk. En dit verhaal, hondsdol van menselijke vorm maar ook essentieel, krijgt het residu van een terugkerende klassieker in elke boekhandel.
Het verhaal van Mitch's ontmoetingen met zijn universiteitsprofessor Morrie Schwartz neemt ons mee naar een soort aparte plek waar het geweten van de twee personages ons uit hun dialoog, hun stiltes en hun langdurige gedachten na elke ontmoeting duwt, naar een plek waar het op afstemt. met elk van onze vitale processen overwogen in die evolutie van de jaren die voortkwam uit de successen of de mislukkingen, altijd met het bijna theatrale perspectief dat veronderstelt alles te beschouwen als de acteurs van ons eigen script.
De hardheid van de ziekte wijst altijd op die herziening van de tijd die ons wordt gegeven in de sleutel van het toeval, van de goddelijke erfenis of van straf buiten het paradijs. En dit alles sinds een dinsdag waarin Mitch met toewijding naar zijn ontmoeting met Morrie gaat. Want alleen Morrie weet op dit moment, in zijn hoedanigheid van leraar van het leven, al de betekenis van dingen die hem gaandeweg lijken te verliezen...
De vijf mensen die je in de hemel zult ontmoeten
Onder deze pretentieuze titel vinden we een essay, een lange dissertatie in de sleutel van fictieve fictie. Het existentiële, dat transcendentale punt dat zich in het vorige werk openlijk manifesteerde, is bij deze gelegenheid vermomd als een bron die volledig aan fictie is gewijd.
Het allegorische uit de fantasie baant zich een weg om de existentiële kanten aan te pakken die als zwaarden van Damocles over ons leven hangen. Eddie komt in de hemel aan met dat gevoel van een toevallige, van de overhaaste aankomst, misschien zelfs onvoorzien door God zelf. Maar natuurlijk moest hij zijn eigen leven op de eerste plaats stellen om een ​​fatale afloop te voorkomen die zou eindigen met dat meisje dat zou worden blootgesteld in het pretpark waar hij altijd werkte.
Misschien was het dat, de beroemde overmoed die, onder onze vrije wil, ons naar het einde kan leiden. Eddie is verbaasd over wat hem te wachten staat in de hemel. Vijf sleutelfiguren in hun reis door de wereld en een soort presentatie waarvan de basis voor hun aanwezigheid het goede van Eddie niet eens kan voorstellen.
Nog een dag
Wederom een ​​roman om die randen van het leven aan te pakken waar we soms doorheen gaan zonder het te beseffen. Deze keer lijden we met Chick aan die misplaatsing die een slecht moment is, het ergste van alles voor hem.
Niemand kan hetzelfde gewicht van zijn gekwelde ziel dragen als alles wat hij wilde hem aan het lot overliet. In de somberheid van zijn dagen is Chick bereid te verdwijnen uit een wereld die hem wreed verwerpt. Het ongeval tijdens het rijden lijkt slechts een voorproefje van zijn wil die alleen de dood zoekt.
Maar in die weergave van zijn mogelijke laatste seconden op aarde is alles beter voorbereid. Na de intense lichten van het leven, op die sombere plek die het podium observeert, betreedt Chick een nieuwe dimensie waar zijn moeder, die al jaren verdwenen is, hem door een tijd leidt die hem niet toebehoort en hem leert dat niets verloren kan gaan dat kan als je met andere ogen leert zien hoe lang je nog hebt. Maar natuurlijk moet hij eerst kunnen herstellen van het ongeluk dat hem voor het einde op die magische reis van bewusteloosheid heeft gebracht.
