Er zijn auteurs die zich plotseling omdraaien en zich storten op genres die voor hen ondenkbaar leken. En het blijkt dat ze dat heel goed doen.
Het is het geval van een chbosky die grote bekendheid verwierf met zijn eerste boeken voor jongeren (hoewel met een zuurtje waar ouders niet altijd van hielden) en die zich onlangs in het horrorgenre waagde met een geweldige ontvangst van het publiek.
Het is wat controversieel moet zijn. Uiteindelijk vindt nieuwsgierigheid zijn weg en hoe meer er op wordt gewezen, niet altijd ten goede, aan elk type creatieveling, uiteindelijk valt zijn werk op.
Misschien is het iets dat dit niet was wat hij te eten kreeg. Daarvoor zorgde hij al voor het schrijven van scripts en verdiende hij de kost met zijn films. Het punt is dat nu kan worden gezegd dat Chobsky is die schrijver die velen verafgoden als een nieuwe Salinger van onze dagen. Bereid om jonge mensen te storen maar vooral niet zo jonge.
Top 3 aanbevolen Stephen Chobsky-romans
Denkbeeldige vriend: Ongeluk is dat wat aast op degenen die eraan proberen te ontsnappen. In zijn literaire aspect wordt deze onmogelijke ontsnapping een perfect argument voor elke thriller.
Dat is het geval met Denkbeeldige vriend, een roman van Stephen Chbosky met die geur van grote problemen waarvoor Kate en haar kleine Christopher op de vlucht zijn. Problemen die heel goed in staat lijken om dezelfde reis naar Mill Grove te ondernemen, de plek die wordt aangenomen als een nieuwe veilige ruimte. Het wordt steeds duidelijker dat het ongeluk zich op Christopher concentreert. Omdat hij in zijn korte bestaan al door donkere gangen van angst heeft moeten gaan om nu de niet minder sombere en vochtige bossen te betreden die Mill Grove omringen.
En dat is waar het verderfelijke gevoel van gemarkeerde lotsbestemming logisch begint te worden. Het is geen toeval dat de verdwijning van Christopher zoveel jaren geleden doet denken aan een andere vermissing van een kind. Alleen Chris heeft uiteindelijk meer geluk. Een soort beschermengel brengt hem na een week terug van de wereld naar de bewoonde wereld zonder de minste schade op te lopen. Het is onwaarschijnlijk dat het kind het heeft overleefd. Tenzij hij wat hulp kreeg, misschien van dat andere kind dat op de een of andere manier in de schaduwen van de omgeving kan dwalen. En niets zal ooit meer hetzelfde zijn. Maar in de traumatische gebeurtenis vonden we enige hoop.
Alles kan zinvol zijn als goed en kwaad een nieuwe strijd kunnen voeren om de wereld te bezetten. En Christopher wordt een essentieel element. Vanaf het begin verwerft de jongen een fascinerend vermogen om op het tragische te anticiperen. Zijn nieuwe onzichtbare vriend vertelt hem dat. De vreemde vriendschap heeft echter een veel relevantere basis. Christopher was de perfecte jongen voor een gedenkwaardige missie. Van daaruit volgt het kronkelende pad naar Mill Grove.
Hiermee kan zijn onzichtbare vriend een scenario creëren waarin de strijd tussen de echte wereld en de schaduwen die vanuit het bos opdoemen en alles willen verslinden, wordt gevoerd.
De voordelen van een verschoppeling zijn: In Spanje was er een "soortgelijke" zaak met de schrijver Maria Frisa. Het ging over het vervolgen van werken met vermeend advies aan de kinderen.
En natuurlijk de vormen van reactie op situaties die niet in overeenstemming waren met de canons. Voor Chobsky was de zaak nog ernstiger en dat is waarschijnlijk de reden waarom dit boek alsnog hogere verkoopcijfers kreeg. Want de hoofdpersoon, Charlie, klonk niet didactisch, maar eerder lomp. En misschien is het dat het niet kan worden uitgekleed, afhankelijk van de realiteit van de jeugd van vandaag. Het punt is dat Charlie een kind is waarin velen zichzelf weerspiegeld konden zien. Geen ranzige winnaars en genoeg van die zeldzame vogel die we diep van binnen allemaal op die leeftijd zijn. Charlie is een loser die een kans vindt om zijn leven los te laten met Sam en Patrick.
Samen met hen zal hij de echte dingen doen die echte jongens doen. Het Instituut zal niet de gevangenis zijn die hem in zijn rol van freak verwachtte en het verhaal zal een plot worden dat enkele van de uitersten zal aanpakken die de jongens het meest interesseren. Omdat diep van binnen geen van die jeugdige helden die in staat zijn om te integreren in een superbende en een geweldige tijd te hebben vanaf het moment dat ze uit bed komen, tieners van vlees en bloed vertegenwoordigen.
De voordelen van onzichtbaar zijn: Charlie blijft ons vanuit zijn levende stem dichter bij zijn leven brengen. En schrilheid is er zeker niet. Alles wat Charlie zegt, past bij de persoonlijkheid van een man in de richting van die geloofwaardigheid en waarheidsgetrouwheid van het personage.
Dan komt het wanneer we, beetje bij beetje, een jongen van vandaag of de jongens die we waren, ontdekken hoeveel parallel er is tussen die wereld die we ontdekten en wat er werkelijk geleefd wordt op 16-jarige leeftijd. Soms raakt Charlie de weg kwijt, maar het is die op de leeftijd is om het te verliezen, gelukkig of helaas. In andere scènes benadert hij dat gebied van het verbodene als reactie op de verandering die opgroeien met zich meebrengt. De vraag is iemand te vinden die dat noorden kan herpositioneren, niet vanuit het idee van de instituutspsycholoog die in 20 minuten overleg de psyche probeert te ontrafelen.
Het gaat er meer om dat je het geluk hebt een leraar als Bill tegen te komen, vastbesloten om het beste in Charlie naar boven te halen, terwijl misschien maar weinig mensen begrijpen dat er iets beters in hem zou kunnen zijn. Een realistische roman in de vorm van die first-person-stem die van scène naar scène springt en altijd een totale verbinding oproept met zoveel zorgen van die tijd...
