Japanse literatuur, momenteel geleid door a Murakami volledig open voor de avant-garde, het zal altijd erfgenaam zijn van grootheden als Kawabata o Kenzaburo Oe, naast vele andere geïnspireerd door het natuurlijke traditionalisme van een cultuur die zo krachtig is in zijn verbeelding en vormen.
Maar in elke cultuur is er altijd die dissonante noot die meer kleur brengt. Osamu Dazai biedt ons een andere kijk op elkaar. Vertellen op zijn helderste momenten in de eerste persoon en toegewijd aan de oorzaak van het meest obscene strippen van de ziel, zonder hulde te brengen aan het gebruikelijke.
Dazai ontdekken is openstaan voor de schrijver die de leiding heeft over het contrapunt, van de naturalisatie van ontgoocheling, van rebels nihilisme in een oosterse wereld waar alles eromheen wordt geregeerd door regels die alle hoeken en gaten van de ziel proberen te vullen.
Het is waar dat de omstandigheden de overhand hebben en dat het verlaten van de Tweede Wereldoorlog als gestigmatiseerd land de vriendelijke compositie van de verbeelding van de schrijver niet ten goede komt. Maar de houding van de schrijver gaat veel verder dan de context, onder druk gezet door wat hij moest leven, maar zo intens anti-alles, dat hij in de beste tijden waarschijnlijk hetzelfde zou hebben geschreven.
Osamu Dazai's top 3 aanbevolen romans
Onwaardig om mens te zijn
Misschien is wat hier wordt verteld de slechtste kant van de Japanse verbeelding, de slechtste hoek van een morele compositie die zich uitstrekt tot de sociale, de intieme sfeer en zelfs de existentiële. Japanse tradities fascineren en verrassen. Maar van binnenuit veranderen de dingen en een kritische geest zoals die van Dazai maakt natuurlijke uitputting tot een filosofie en bron om de wereld te vertellen wat er nog is.
Unworthy of Being Human, voor het eerst gepubliceerd in 1948, is een van de meest gevierde romans in de hedendaagse Japanse literatuur. De controversiële en briljante auteur, Osamu Dazai, verwerkte talloze afleveringen van zijn turbulente leven in de drie notitieboekjes waaruit deze roman bestaat en die in de eerste persoon en op grimmige wijze de voortschrijdende achteruitgang als mens van Yozo, een jonge student uit de provincies die een losbandig leven leiden in Tokio.
Yozo wordt verstoten door zijn familie na een zelfmoordpoging en kan niet in harmonie leven met zijn hypocriete leeftijdsgenoten. Yozo leeft slecht als cartoonist en leeft dankzij de hulp van vrouwen die verliefd op hem worden ondanks zijn alcoholisme en verslaving aan morfine.
Echter, na Yozo's meedogenloze portret van zijn leven, verandert Dazai plotseling van standpunt en laat ons, door de stem van een van de vrouwen waarmee Yozo leefde, een heel ander beeld zien van de tragische hoofdpersoon van dit verontrustende verhaal.
Het mens-zijn onwaardig is in de loop der jaren een van de meest populaire werken van de Japanse literatuur geworden, met meer dan tien miljoen verkochte exemplaren sinds de eerste publicatie in 1948.
De afwijzing
Parallel verval naar het overlijden van het leven van de auteur. Deze roman voorbode van de ramp opent voor ons met het meedogenloze gevoel van vitale onderdrukking die de auteur tot zijn dood leidde. Onder de argumenten van een roman zijn er bijna altijd de ultieme motieven, zorgen en eigen gevoelens van de auteur.
Kazuko, de jonge verteller van "The Decline", woont met haar moeder in een huis in de welvarende wijk Nishikata in Tokio. De dood van de vader en de nederlaag van Japan in de Tweede Wereldoorlog hebben de middelen van het gezin aanzienlijk verminderd, zodat het huis moet worden verkocht en naar het schiereiland Izu moet verhuizen.
De fragiele harmonie van het leven op het platteland, waar Kazuko het land bewerkt en voor zijn zieke moeder zorgt, zal worden veranderd door de verschijning van een slang, een symbool van de dood in de familie, en Naoji, broer van Kazuko, een voormalige opiumverslaafde die vooraan verdween.
De komst van Naoji, wiens enige belang is om het weinige geld dat ze nog hebben te drinken, zal Kazuko ertoe aanzetten te rebelleren tegen de oude moraal in een laatste poging om te ontsnappen aan een verstikkend bestaan. De oorspronkelijke publicatie van "The Decline" in 1947 maakte van de auteur een beroemdheid onder de naoorlogse Japanse jongeren.
Dazai, ziek van tuberculose en achtervolgd door zijn innerlijke demonen, kon echter niet genieten van het succes van de roman en een jaar later, in 1948, pleegde hij zelfmoord met zijn geliefde.
verworpen
Zoals bij zoveel andere gelegenheden voor meer auteurs, komen we bij de ruimte van de briefing. De tijdige compilatie van de verhalen van deze auteur. Een smeltkroes van het bestaan smolt onder het gevoel van heersende morele uniformiteit, waar alleen de fatalistische veronderstelling of rebellie overblijft die uiteindelijk slijt met de achteruitgang van de jeugd.
Osamu Dazai is tegenwoordig een van de schrijvers die het meest wordt bewonderd door de Japanse jeugd en een cultauteur in het Westen. Zijn korte en gekwelde bestaan is terug te vinden in de twee romans die hij schreef ("Onwaardig om mens te zijn" en "De zonsondergang") en in de meeste verhalen die hij aan tijdschriften en kranten verkocht om de kost te verdienen.
«Repudiados» brengt negen verhalen samen, geschreven tussen 1939 en 1948 en tot nu toe niet gepubliceerd in het Spaans, met het onmiskenbare stempel van het «enfant terrible» van de XNUMXe-eeuwse Japanse brieven.
Daarin lezen we de aseptische beschrijving van de reis die een paar onderneemt naar de plaats waar ze van plan zijn hun ellendige leven te beëindigen ("Verstoten"); Dazai's mislukte pogingen om het respect van zijn landgenoten te verdienen en niet langer een bron van zorg en ongenoegen voor zijn familie te zijn ("In Memory of Zenzō"); de verwoestende effecten van oorlog op het dagelijks leven en de mentaliteit van de Japanners ("Godin"); of Dazai's angst en onvermogen in het licht van zijn toestand als echtgenoot en vader van een gezin ("Cerezas").
