De 3 beste boeken van Marta Sanz

Met een eigen bibliografie die voortdurend groeit en waarin we een beetje van alles vinden tussen genres van fictie en non-fictie, Marta Sanz Ze is een van de essentiële auteurs van het huidige Spaanse verhaal. Niet te missen samen met andere literaire pennen met karaat zoals Bethlehem Gopegui o Edurne Portela.

De vraag om elk verhalend voorstel met de solvabiliteit van Marta Sanz aan te pakken, is die beheersing van de tools naar toereikendheid, plus de vindingrijkheid en creativiteit om alles in evenwicht te brengen in de richting van die altijd verrassende set.

Elk nieuw boek van Marta Sanz heeft dat ik weet niet wat een verrassing. Het geschenk van schrijver met veel vakmanschap die ons het meest onverwachte verhaal durft te vertellen, van een recensie van het noir-genre tot het essay, via hedendaagse plots.

Maar als er één kenmerk is dat alles verbindt in deze auteur, dan is het dat gevoel van frisheid, van durf in vorm en inhoud. Door rekening te houden met haar manier van kijken naar de wereld door middel van haar personages, wedt Marta Sanz omdat juist zij, de hoofdrolspelers van haar scènes, met een overweldigende waarheid bewegen, met het gevoel dat wanneer het plot begint, de algemene maskerade eindigt. Dankbaar zijn in tijden na de waarheid.

Top 3 aanbevolen boeken van Marta Sanz

Metalen luiken gaan naar beneden

Mijn voorliefde voor de dystopie heeft iets weg van een voorspelling van het einde van de wereld. Of in ieder geval dat gevoel dat de mensheid op weg is naar een fataliteit als een zichzelf vervullende profetie tussen ideeën over overbevolking in de wereld. Ideeën waarbij de macht altijd bereid lijkt zichzelf koste wat het kost en tegen elke prijs in stand te houden. Vandaar dat verhalen als deze krachtig mijn aandacht trekken vanuit nieuwe benaderingen in scenario's die al zijn bezocht door een groot aantal auteurs van Orwell of Huxley.

Deze roman plaatst ons in de toekomstige wereld van Land in Blue (Rhapsody). Daar woont een volwassen vrouw met Flor Azul, een drone waarmee ze gesprekken voert met haar vriendin Bibi, die eigenlijk de stem is van een actrice. De vrouw, eenzaam en vergeetachtig, leeft gescheiden van haar dochters, Selva en Tina, elk beschermd en bewaakt door een andere drone: de ontgoochelde Obsolescence en de puber Cucú.

De vrouw leeft in een wereld die wordt beheerst door het virtuele, de pakketbedrijven en de programma's van het hart. Een wereld geregeerd door uitbuiting, politierepressie en angst voor ziekte en dood, waarin thanatopractors lijken behoeden voor rotting. De soundtrack van deze stad-land-wereld is die van de metalen luiken die plotseling naar beneden gaan, een van de leidmotieven die zich geleidelijk om zich heen verzamelen, lussen en golven vormen in deze dystopische komische opera. Maar dystopisch zoals de hoopvolle dystopieën à la Vonnegut: met hun vogeltjes die waarschuwen voor lekkend mijngas...

Vol knipogen en verwijzingen (van high culture tot televisieroddels, inclusief allerlei popparafernalia), is de roman een futuristisch pamflet, een cyborgsymfonie, een protestkreet, een choreografie van verlatenheid, een modernere vanitas dan postmodernisme, en , bovenal een neoromantische roman over drones die verliefd zijn op vrouwen voor wie ze zorgen en die ze bespioneren, omgekeerde coppelia's, sentimentele vampiers, minachting voor de god van het algoritme, dromen, spiegels, betoveringen en revoluties: de lente kan uit de duisternis gesteund door de meest onvoorspelbare wezens.

Metalen luiken gaan naar beneden

Sleutelbeen

Als we literatuur begrijpen als een wijze oefening om zwart op wit te zetten wie we zijn, slaagt deze autobiografische 'roman' erin de meest oprechte sensatie van onze psyche over te brengen die naar buiten gluurt naar de gebeurtenissen die haar teisteren.

De ultieme reden om te leven is om te sterven. En onder deze essentiële tegenstrijdigheid verwerft het feit dat je een hypochonder bent het gevoel van constante helderheid, van weten waar dit allemaal over gaat.Dan is er de taal, de vorm. Dergelijke voorgaande argumenten wijzen op diepgaande metafysica. En toch is taal het perfecte instrument om alles te naturaliseren na de nodige herstructurering.

De korte maar explosieve zinnen, de geaccepteerde axioma's die smelten als zeeschuim, de symbolen, de dagelijkse haiku's, alles wijst op een vervreemding die de realiteit ontdoet om in zijn rauwheid te zien, zonder vermommingen. En alles gebeurt op een eenvoudige manier. , van de perceptie van de auteur zelf, onderworpen aan de gebruikelijke derde graad die ieder mens zichzelf oplegt, zichzelf blootstellend aan zijn angsten en twijfels op het meest onverwachte moment.

Sleutelbeen, door Marta Sanz

Zwart, zwart, zwart

In misdaadromans zijn er meestal altijd twee takken, die van de zaak zelf en die van de onderzoeker. Omdat geen enkele misdaad genoeg haak lijkt te hebben als het niet in strijd is met de hel van de dienstdoende onderzoeker.

En Marta Sanz zag de kans en dacht de zaak te decompenseren. Omdat Zarco, zijn rechercheur, de leiding heeft over de moord op Cristina Esquivel, toch..., maar het belangrijkste is zijn persoonlijke relatie met zijn ex-vrouw, Paula, want wat Paula en Zarco hebben meegemaakt, voordat hij zich openlijk als homoseksueel manifesteerde, kon hij aanleiding geven tot duizend hangende kwesties in die grote leugen dat zijn huwelijk moet zijn geweest.

Ze zouden ongetwijfeld ergens voor trouwen. En uit hun constante telefoontjes en rijke gesprekken, begrijpen we dat ze twee zielsverwanten zijn aan hun respectieve tegenovergestelde polen, vreemd genoeg, hoewel we de hele zaak van de vermoorde jonge vrouw zeker nooit verlaten. Want nadat hij contact heeft opgenomen met Olmo, een jonge man met wie Zarco meer zou hebben dan alleen een gesprek, wordt het dagboek van zijn moeder, Luz, ontdekt, ogenschijnlijk even onschuldig als verrassend machiavellistisch om haar buurt zo goed mogelijk op orde te brengen .

Zwart, zwart, zwart

Andere aanbevolen boeken van Marta Sanz

Opschepper

Waar het leven een orkaan is die alles kan wegvagen. Waar alles wat er gebeurt het einde en de trigger is van een nieuwe storm. Alle rust is een orkaanoog in een wereld die wordt geregeerd door onmogelijke hoop, ego's, verlangens en ten volle leven.

De actrice Valeria Falcón is een vriendin van Ana Urrutia, een oude glorie die nergens dood kan vallen. Zijn verval overlapt met de opkomst van Natalia de Miguel, een jonge aspirant die verliefd wordt op de cynische Lorenzo Lucas. Daniel Valls confronteert zijn succes, zijn geld en zijn glamour met de mogelijkheid van zijn politiek engagement. Charlotte Saint-Clair, zijn vrouw, zorgt voor hem als een geisha en heeft een hekel aan Valeria, Daniels grote vriend.

Een beroerte, de theatrale montage van Eva in het naakt en de ondertekening van een manifest zullen de lezer ontdekken: Een verhaal over de angst om je plaats te verliezen. Over de weerstand tegen metamorfose en het gemak ervan - of niet. Over wat het betekent om vandaag reactionair te zijn. Over taalveranderingen die veranderingen in de wereld weerspiegelen. Over het verlies van prestige van cultuur en de mogelijkheid om in te grijpen in de realiteit. Over de devaluatie van het imago van de kunstenaar. En zijn onzekerheid. Over het publiek.

Over generatiewisseling en veroudering. Over de rijke acteurs die manifesten ondertekenen en de arme acteurs die niets ondertekenen omdat niemand er rekening mee houdt. Over de paradox dat pas als iemand anoniem is, hij iets in zijn gemeenschap gaat dienen. Over liefdadigheid als kwaad en liefdadigheidsgala's als een reproductieve lus van onrecht. Of het systeem vanuit het systeem kan worden bestreden. Een scherpe, grappige, droevige, puntige, dringende tekst. Het is showbusiness.

Opschepper
5 / 5 - (11 stemmen)

3 reacties op "De 3 beste boeken van Marta Sanz"

  1. Vandaag heb ik Marta Sanz persoonlijk ontmoet, we hadden een ontmoeting bij EMMA, een plek (bevend vanwege het gevaar van verdwijnen door het beleid van de CM) waar vooral vrouwen uit een gecompliceerde buurt als El Pozo del Tío Raimundo, we kunnen ontmoeten, helpen, trainen, ondersteunen...
    Het was een interessant, spannend, leuk gesprek. We hebben samen nagedacht, meningen uitgewisseld.
    Genieten van een vriendelijk gesprek, zo noodzakelijk (vriendelijkheid in deze turbulente tijden)
    Ik raad je aan het te lezen en er kennis mee te maken. Een genoegen. Bedankt.

    antwoord

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.