Literatuur druipt uit de poriën van een Louise erdrich schrijver en boekhandelaar. Maar naast literatuur als een absolute vitale waarde, toont Erdrich een bijzondere rassenvermenging in de richting van die culturele zegen die de mengeling is. Zeker als het een hybride is die net zo exotisch is als de Germaanse met de Noord-Amerikaanse inheemse. Het resultaat van culturele bagage, dubbele etnische inspiratie en hard werken resulteert in een opmerkelijke bibliografie in de hedendaagse Amerikaanse literatuur.
De waarheid is dat wat overblijft van het Chippewa-volk, slechts een paar bolwerken tussen de Verenigde Staten en Canada, nieuwe kracht krijgt dankzij een auteur als Erdrich, die de leiding heeft over het levend maken van hun mythen en het transformeren van dat denkbeeldige van haar volk om ondanks alles te overleven. Omdat we op dezelfde plek zijn waar sommigen de zwarte legende wegnemen, (Spanje, nadat hij Zuid-Amerika had veroverd waar de autochtonen duurden - Elvira Rock weet hier veel van-), en anderen zijn belast met de meest ondergrondse uitroeiing (de Verenigde Staten met zijn inheemse volkeren zonder verder te gaan).
Maar historische en politieke verhandelingen naast Louise Erdrich, het is duidelijk dat deze auteur erin slaagt de nagedachtenis van haar volk te eren en het nodige besef te herwinnen dat er geen Amerika zou zijn zonder hen. Alleen dat de zaak inhoud heeft en veel van zichzelf geeft in het verhaal. Want integratie is niet eenvoudig wanneer de visie van dit soort mensen meer een belemmering lijkt voor allerlei belangen. Toch blijft de essentie zwart op wit en stuurt ons die tellurische kracht van degenen die nog steeds in harmonie met de natuur leven, de ware wijzen van onze dagen ...
Top 3 aanbevolen romans van Louise Erdrich
de nachtwaker
Wie wil er nu niet een spannend verhaal te vertellen hebben? Maar het punt is dat we het er misschien altijd al hadden en het niet op prijs stelden. Voor degenen die graag luisteren, hebben hun ouders en grootouders misschien echte schatten te vertellen. Zeker als het een van de laatste Chippewa is die grote geheimen aan een kleindochter wil prijsgeven...
1953, Noord-Dakota. Thomas Wazhashk is de nachtwaker van de eerste fabriek die werd geopend in de buurt van het Turtle Mountain Indian Reservation. Hij is ook een prominent lid van de Chippewa Council, verbijsterd door een nieuw wetsvoorstel dat binnenkort voor het Congres zal worden ingediend. De regering van de Verenigde Staten noemt de maatregel 'een emancipatie', maar lijkt de vrijheid en rechten van indianen over hun land op grond van hun identiteit verder te beperken. Thomas, verontwaardigd over dit nieuwe verraad van zijn volk en zelfs als hij heel Washington DC het hoofd moet bieden, zal hij er alles aan doen om het te bestrijden.
Aan de andere kant, en in tegenstelling tot de meeste meisjes in de gemeenschap, is Pixie Paranteau niet van plan om op welke manier dan ook een man en veel kinderen te krijgen. Hij heeft al genoeg met zijn fabrieksbaan, verdient net genoeg om zijn moeder en broer te onderhouden, om nog maar te zwijgen van zijn vader, die alleen komt opdagen als hij geld nodig heeft om te blijven drinken. Bovendien moet Pixie elke cent sparen om naar Minnesota te gaan en Vera, haar lang verloren gewaande zus, te vinden.
Gebaseerd op het buitengewone leven van haar grootvader, geeft Louise Erdrich ons in The Night Watchman een van haar beste romans, een verhaal van vroegere en toekomstige generaties, van behoud en vooruitgang, waarin de slechtste en beste impulsen van de menselijke natuur botsen, aldus verhelderend de levens en dromen van al zijn personages.
Het ronde huis
Het ergste racisme is er een dat geweld uit minachting, angst en onwetendheid haalt. In het geval van dit verhaal komt het idee van de meest liggende domheid naar voren, van de minachting voor het leven en de overgave aan een bestialiteit van geest die meer grenst aan de perversie van demonische haat. En ja, soms moeten de meest onvermoede helden zichzelf met moed bewapenen om de samenleving te verdrijven van angsten en twijfels die tot alles in staat zijn.
Op een zondag in het voorjaar van 1988 wordt een Indiase vrouw uit Ojibwe aangevallen in het reservaat waar ze woont in North Dakota. De details van de brute verkrachting zijn langzaam bekend, aangezien Geraldine Coutts getraumatiseerd is en weigert te herbeleven of te vertellen wat er is gebeurd, zowel met de politie als met Bazil, haar man, en Joe, haar dertienjarige zoon.
In slechts één dag neemt het leven van de jongen een onomkeerbare wending. Hij zal proberen zijn moeder te helpen, maar ze barricadeert zichzelf in bed totdat ze geleidelijk schipbreuk lijdt in een afgrond van eenzaamheid. Joe wordt steeds eenzamer en wordt voortijdig in de volwassen wereld gegooid waar hij nog niet klaar voor is.
Terwijl de vader van zijn stamrechter gerechtigheid probeert te krijgen, raakt Joe gefrustreerd door het officiële onderzoek en gaat hij met de hulp van zijn trouwe vrienden Angus, Cappy en Zack op eigen houtje op zoek naar antwoorden. Je zoektocht leidt je eerst naar het ronde huis, een heilige en cultusruimte voor de inboorlingen van het reservaat. En dit zal nog maar het begin zijn.
De zoon van allemaal
Niets had anders kunnen zijn. Wat er gebeurde, werd ergens opgeschreven met het meest onvoorspelbare doel tot de uiteindelijke uitkomst van het lot. Het toevallige is altijd causaal in een script dat we meestal negeren. En in de meest immense tragedie, hoe klein ook, moet je alleen nog een soort compensatie verwachten die even onverwacht is als de oorzaak van alles ...
North Dakota, zomer 1999. Landreaux Iron schiet een hert aan de rand van zijn eigendom, maar als hij dichterbij komt, ontdekt hij dat hij de zoon van zijn buren heeft neergeschoten: Dusty Ravich, vijf jaar oud en de beste vriend van zijn eigen zoon. , LaRose . De twee families zijn altijd heel hecht geweest en de kinderen zijn praktisch samen opgegroeid. Landreaux, geschokt door wat er is gebeurd, zoekt advies in de visioenen en riten van zijn Indiase voorouders, die een manier zullen ontdekken om het veroorzaakte kwaad gedeeltelijk te herstellen.
De volgende dag zullen ze samen met zijn vrouw Emmaline het jongetje afleveren bij Dusty's diepbedroefde ouders: "Nu wordt onze zoon jouw zoon." LaRose wordt zo de hoeksteen die beide families overeind houdt, waardoor hun pijn langzaam begint af te nemen. Maar de plotselinge tussenkomst van een vreemde brengt het bereikte fragiele evenwicht in gevaar...
Met hartverscheurend proza onderzoekt deze roman van Louise Erdrich met ijzige schoonheid de ondoorgrondelijke gevolgen van een dagelijkse tragedie. Via een intens verhaal van rouw en verlossing stelt de auteur een persoonlijke benadering voor van universele thema's zoals de helende kracht van liefde of de onverzadigbare behoefte aan troost die alle mensen nodig hebben.
