De 3 beste boeken van Juan Tallón

Als een goede Galicische schrijver, Juan Tallon het stokje oppakken Manuel Rivas meer geworteld in een Galicisch verhaal dat even mistig is in zijn scenografie als in zijn meer existentiële achtergrond.

Uit die melancholie die door de Galiciërs en zelfs door de Portugezen als patrimonial werd gepatrimeerd, vloeien artistieke manifestaties altijd voort, geladen met de lyrische schoonheid die de verloren of nooit bereikte paradijzen oproept. En daar zijn er veel van in onze naaste wereld.

De vraag is ook om die eigenaardigheid van een auteur die verliefd is op zijn moedertaal (die Galicische van enorme kracht en tellurische claim) aan te passen aan een avant-garde verhaal dat de notie tussen predestinatie en dakloosheid van de felle verstrijken van de tijd, met een suggestieve actie gemaakt mozaïek door degenen die traditionele structuren niet begrijpen.

Het resultaat is een werk met een onmiskenbare stempel. De fictiewerken van Juan Tallón hebben die iconische noséqué die ze nu anders en interessant maakt en misschien morgen klassiekers.

Top 3 aanbevolen romans van Juan Tallón

Rewind

Senioriteit is altijd een graad. In de literatuur gaat het vooral om handel, stijlbeheersing, beheersing van gereedschappen. Voor een schrijver als Juan Tallón, "onverschrokken" in zijn zoektocht naar literaire horizonten, is dit een weg naar uitmuntende originaliteit.

De kwestie wijst soms op een sciencefictionbenadering, terwijl het eigenlijk niets meer is dan een existentialistische projectie van de toekomst van zijn personages vanaf het kritieke punt van de explosie die alles lijkt te verstoren of misschien orde geeft aan wat nooit logisch was in hun leeft.

Op een vrijdag in mei, met tekenen van een perfecte dag, vindt er een vreemde explosie plaats in een gebouw in Lyon. In een van de verdiepingen van het tot puin herleide gebouw woont een groep studenten uit verschillende landen die die avond een feest vierden.

Paul, een student Schone Kunsten; Emma, ​​geplaagd door de kronkelige geschiedenis van haar Spaanse familie; Luca, zowel gefascineerd door wiskunde als door wielrenner Marco Pantani; en Ilka, een studente die Berlijn verliet met alleen haar gitaar op haar rug, zijn de huurders van een huis dat wordt bezocht door universiteitsstudenten in de stad.

In het naburige huis, ook getroffen door de explosie, woont een discreet Marokkaans gezin, blijkbaar goed geïntegreerd in het Franse leven. De roman onderzoekt wat er is gebeurd vanuit verschillende gezichtspunten. Via vijf vertellers, slachtoffers en getuigen leren we wat er die vrijdagavond is gebeurd, en wat de gevolgen zijn in de komende drie jaar, totdat elke dode hoek van de explosie werd bedekt met hun verhalen.

Rewind onderzoekt de mogelijkheid of onmogelijkheid van terugspoelen, persoonlijke spoken, willekeurige hits, de persoon die we uiteindelijk niet zijn, de geheimen die wel of niet verteld moeten worden en het vermogen van mensen om zichzelf opnieuw te maken wanneer ze breken.

De roman is een manoeuvre van spionage van de mechanismen van het leven zelf, die zonder waarschuwing verandert, draait, door de lucht springt en je vernietigt zonder dat je voorbereid bent: en even onbegrijpelijk of meer, als dat je niet doodt, staat het je toe dat je weer opbouwen en verder gaan.

Wilde Westen

Een interessante parallel met die goudzoekers, naar wetteloze gebieden. Dat zelf wordt uiteindelijk het ongebreidelde kapitalisme dat we leven. En de laatste wil is niets anders dan een ader te vinden om hem uit te putten en een nieuwe aan te vallen.

Een roman over ambitie, de ergste zonde en niet altijd als zodanig beschouwd.Als een onuitputtelijke plaag kent elk historisch moment zijn nieuwe goudzoekers. Behalve dat het niet langer gaat om opwindende reizen van kust tot kust naar nieuwe werelden ...

Politici. Zakenlieden. Journalisten. Bankiers. Kan. Bedrijf. Genoegen. Corruptie. Wilde Westen het is een fictief werk. Zijn personages lijken niet op een echte persoon, levend of dood, maar zijn verhaal is het portret van een heel tijdperk, gekenmerkt door de totale controle die door zijn elites wordt uitgeoefend. 

Wilde Westen is een roman over de losbandigheid, pracht en decadentie van een generatie politici en zakenlieden die een land overnamen, en hoe de pers reageerde op de inzet van die macht. 

Juan Tallón heeft een roman geschreven die uiteindelijk een landschap wordt, op een manier verwoestend, maar ook noodzakelijk, van macht in al zijn vormen, met een onmiskenbaar literair talent dat schittert in elk van zijn pagina's en in elk van zijn personages.

Meesterwerk

De dingen van de kunst als speculatie maakten kunst. Want voor de creatieven, de witteboordenmannen en de bedriegers van de dienstdoende politici, die in staat zijn rook te verkopen als kunst en vergankelijke kunst als het meest consistente ter wereld...

Het verhaal dat deze roman vertelt is volkomen onwaarschijnlijk... en toch gebeurde het. Het is ongelooflijk, maar het is waar: een internationaal topmuseum – het Reina Sofía – heeft voor de inauguratie in 1986 opdracht gegeven voor een werk van een ster van de beeldhouwkunst, de Noord-Amerikaan Richard Serra. De beeldhouwer levert een stuk af dat ad hoc is gemaakt voor de ruimte waarin het tentoongesteld zou worden. Het bewuste beeld -Equal-Parallel/Guernica-Bengasi- bestaat uit vier grote, onafhankelijke stalen blokken. Het stuk wordt meteen verheven tot een meesterwerk van minimalisme. Toen de tentoonstelling klaar was, besloot het museum deze te behouden en in 1990 werd ze wegens ruimtegebrek toevertrouwd aan een kunstopslagbedrijf, dat de tentoonstelling naar het magazijn in Arganda del Rey verplaatste. Als de Reina Sofía het vijftien jaar later wil recupereren, blijkt het beeld – met een gewicht van achtendertig ton! Niemand weet hoe het verdween, op welk tijdstip of door wiens handen. Tegen die tijd bestaat het bedrijf dat het bewaakte niet eens meer. Geen aanwijzingen over zijn verblijfplaats.

Ook de mysterieuze verdwijning wordt verheven tot de categorie meesterwerk. Nu het schandaal wereldwijde weerklank krijgt, stemt Serra ermee in het stuk te repliceren en het de status van origineel te geven, en de Reina Sofía het toe te voegen aan de permanente tentoonstelling. Tussen de non-fictieroman en de gefictionaliseerde kroniek, tussen onzin en het hallucinogene reconstrueert Masterpiece in het tempo van een snelle thriller een zaak die ons ertoe brengt enkele verontrustende vragen te stellen: hoe is het mogelijk dat zoiets is gebeurd? Hoe wordt een kopie een origineel? Wat is kunst in de hedendaagse kunst? Wat was het ware lot van het beroemde, enorme en zware stalen beeldhouwwerk dat in de lucht veranderde? Is het mogelijk dat het op een dag zal verschijnen?

Om deze en andere vragen te beantwoorden, herbergen de pagina's van de roman een opeenvolging van zeer uiteenlopende stemmen: die van de oprichter van Reina Sofía, enkele van haar directeuren, de politieagenten van de Erfgoedbrigade die onderzoek deden naar de verdwijning, de rechter die opdracht gaf aan de zaak, museumpersoneel, ministers, de zakenman die het werk bewaakte, Amerikaanse galeriehouders, Richard Serra zelf, zijn vriend – en voormalig assistent – ​​Philip Glass, kunsthandelaren, critici, kunstenaars, raadsleden, verzamelaars, een choreograaf die rond het beeld danste , ingenieurs, journalisten, historici, bewakers, politici, een terrorist, een gepensioneerde, een vrachtwagenchauffeur, een schroothandelaar, een taxichauffeur, een Interpol-agent, de auteur van het boek zelf, in onderhandelingen met een uitgever om het te schrijven , of César Aira, die een even gekke als verrukkelijke theorie over het ware lot van de beeldhouwkunst naar voren brengt.

Andere aanbevolen boeken van Juan Tallón

Onetti's toilet

Si Onetti zijn hoofd ophief, kon hij deze titel allesbehalve een belediging vinden. Zeker na het lezen van een werk waarin de hoofdpersoon misschien een halve projectie is van Onetti zelf die gedwongen wordt een roman te schrijven zoals verwacht door anderen en een Juan Tallón die hem er uiteindelijk van overtuigt dat nee, dat het zijn ding is om alle romanistische canons over te slaan om de verhalende ervaring, analyse van het eigen werk van schrijven en uiteindelijk het leven te maken.

Hoewel het aan overdrijving grenst, wordt Onetti's Toilet bevestigd als een literaire fictie van het hoogste niveau, waarin een onberispelijk evenwicht wordt bereikt tussen wat wordt gezegd en hoe.

Zo duikt de roman in de gevolgen van een verhuizing naar Madrid, slecht en gelukkig tegelijk, en de invloed van een slechte buur, in plaats daarvan getrouwd met een geweldige vrouw, in het leven van een schrijver die eindelijk de perfecte omstandigheden vindt om schrijft en nog steeds niet schrijft, maar die toch betrokken is bij een overval die emotie aan zijn leven geeft.

En tussendoor Juan Carlos Onetti, de gin-tonic, Javier Marías, een minister, de bars van Madrid, voetbal, César Aira of Vila-Matas, zelfs een altaarstuk componeren over de schoonheid en waardigheid van bepaalde mislukkingen.

Geschreven in de eerste persoon, met een duidelijk samenspel tussen realiteit en fictie, is Onetti's toilet de eerste roman in het Spaans van een auteur, Juan Tallón, die schrijft met zijn eigen stijl, even eenvoudig als verheven; tegelijkertijd vol humor en literaire kwaliteit.