In de schaduw van de grootsten krimpen anderen niet altijd. Degenen die misschien niet de enorme creativiteit hebben maar de wil om te verbeteren, samen met een leervermogen dat uiteindelijk lijkt op het geschenk als de levering maximaal is.
Zoiets moet worden overwogen bij het opvoeden Juan José Arreola met betrekking tot een tijdgenoot, landgenoot en zelfs naamgenoot zo reus als hij is Juan Rulfo. Toen het leven Arreola nog 15 jaar gaf, was hij in staat om erfgenaam te worden van de erfenis en volgeling van het werk, met die verandering van focus van het genie dat niet langer is aan wie hij van nature verschijnt als een bijzondere voorganger.
Misschien is het een kwestie van de gedeelde taal, maar in zijn talloze verhalen en volumes zal een Spaanssprekende zeker meer verslaafd zijn aan fantasieën, soms dromerige, en rijke proefschriften die de realiteit transformeren of direct surrealistisch in zijn eigen vrije pen, dan wat zou kunnen zijn een benadering van het veel geprezen Kafka met zijn fabels van koudere en existentialistische tinten.
Top 3 aanbevolen romans van Juan José Arreola
Confabulario
Arreola's repertoire van verzinsels vertegenwoordigt precies dat: een reeks grensoverschrijdende verzinsels. Fabulaties in samenspraak met de narratieve misdaad om ons genadeloos vanuit het fantastische aan te vallen. Zodat we onszelf in het nieuwe licht van zijn gril weerspiegelen voor de spiegels die ons zowel misvormd als nauwkeurig laten zien, zien we de meest relevante details die ons van binnenuit kleden.
In Arreola's imaginaire, magische en fantasmagorische elementen komen een verontrustende erotiek en een verontrustende verkenning van onze diepste angsten samen, maar samen met deze registers komen ook de meest meedogenloze satire van de hedendaagse wereld en de excessen van de consumptiemaatschappij naar voren, en een nauwgezette en gewiekste kijk op menselijk gedrag: begeerte, jaloezie, machts- en verleidingsspelletjes, kleinzieligheid...
En dit alles, hoewel het misschien versnipperd of tegenstrijdig lijkt, vormt een werk van bewonderenswaardige stevigheid, een van de meest persoonlijke en oogverblindende stemmen in de XNUMXe-eeuwse Latijns-Amerikaanse literatuur, die schittert in deze verhalen die altijd worden gekenmerkt door beknoptheid, precisie en perfectie. .
middeleeuws dierenboek
Met als uitgangspunt de middeleeuwse bestiaria waarin met een wetenschappelijke geest de bestaande fauna (en de legendarische) werden gecatalogiseerd en beschreven, onthult Arreola ons in Bestiary zijn bijzondere verzameling dieren die hij, door zijn poëtische en ironische visie, uiteindelijk onderzoekt aan de mens.
Voor de conceptie van dit boek, opgevat als een conceptueel geheel, combineerde Arreola zijn reeds gepubliceerde teksten en verdeelde ze in vier delen ("Bestiary", "Cantos de mal dolor", "Prosody" en "Approximations"), zodat die voor het eerst verscheen met deze distributie in 1972.
Bestiary is een sieraad van een schrijver die vanwege zijn originaliteit en diversiteit onmogelijk te classificeren is, waarbij de beknoptheid van de teksten de verrassing van de lezer alleen maar vergroot bij het ontdekken van een vruchtbaar universum van ideeën, beelden en thema's, uitgedrukt door een ogenschijnlijk eenvoudig taal, maar rijk aan syntactische en sonische nuances.
Er zijn maar weinig boeken in de Mexicaanse literatuur met de scherpte en welsprekendheid van Bestiary. In elk van zijn vignetten met een lapidair effect, in de lijnen van zijn stijl, in de vluchten van zijn vindingrijkheid en in de tijdige scherpte van zijn eruditie, verschijnt de onberispelijke verteller die Juan José Arreola was.
De pagina's combineren zijn passie voor het korte essay en het prozagedicht. Zijn beelden zijn niet minder opgeroepen dan die van het beroemde Fantastic Zoology Manual van Jorge Luis Borges, en ook niet minder naturalistisch dan de fabelachtige inventarissen die zijn gemaakt rond het dierenrijk.
“Zijn werkterrein is de mens, aangezien zijn benadering van de dierenwereld schuilgaat in Jonathan Swift en de beesten het gedrag van mensen suggereren; de beschrijvingen zijn echter onheilspellend en bevatten niet alleen natuurlijke symbolen, maar ook poëtische visie en intuïtieve kennis "
Volledig verhaal
Normaal houd ik niet van compendiumboeken. Degenen die uiteindelijk alles wat door de huidige schrijver is verteld, samenvoegen om te herdenken maar uiteindelijk ook te verminderen. Behalve in specifieke gevallen zoals die van Arreola, uit wie deze literatuur zonder grenzen al snel naar voren komt. Een literatuur die juist in de synthese van het enkele deel een prachtig contrast wordt dat het idee van het boek herwaardeert als een container van de wijsheid en magie die een grote schrijver zijn hele leven heeft kunnen koesteren.
Een jaar nadat Juan Rulfo El llano en llamas publiceerde, bracht Juan José Arreola Confabulario in omloop. Dan zouden onder andere Bestiary, Cantos del mal dolor, Prosodia, Palíndroma, La Feria komen, die nu in dit boek zijn verzameld.
Juan José Arreola, een autodidactische schrijver die van horen zeggen leerde lezen, die de lagere school nooit afmaakte, was een langdurige auteur, hoewel zijn verhaal afgemeten en laconiek is. Een fundamenteel werk dat, samen met dat van Rulfo, de loop van onze teksten veranderde.
Bedankt, jouw mening zal mij helpen een of meerdere boeken van Arreola te kopen, ik heb hem op televisie gezien en ik vond het leuk wat hij deed en zei.