Engels David Lodge Hij is een van die grote schrijvers met meer dan een halve eeuw carrière achter zich, hoewel begraven door de maalstroom van de commercial. Want het is duidelijk dat, afgezien van het feit dat wat belangrijk is de gewoonte van lezen is, om de hersenen altijd te laten oefenen als die meest transcendentale 'spier', het succes van genrebestsellers de komst van die andere literatuur van grotere omvang blokkeert. reikwijdte in inhoud en vorm.
Niets op aan te merken, het is echter een kwestie van leeskeuze. Ik ben zelf een van degenen die zich in het nieuwe storten Joel Dicker als bladeren. Het is gewoon een kwestie van erkennen dat Auteurs als Lodge brengen een meerwaarde in de literatuur alleen erkend bij gelegenheden, op verkoopniveau, in de loop van de tijd, wanneer de werken van de meest verheven schrijvers lange verkopers zijn en ze misschien stokrozen grootbrengen.
Van de kant van Lodge brengt hij (zelfs met frisheid en voldoende reis) nieuwe delen uit met de onvoorspelbare cadans van goed gerijpte romans of essays die dat idee van de behoefte aan rustig lezen overbrengen, bevredigend wanneer er de grootste aandacht aan wordt besteed als een verdachte minnaar
Ooit toegewijd aan het ontcijferen van Lodge om van zijn verhalen te genieten, wordt zelfs een ijzige humor ontdekt die voortkomt uit helderziendheid over het leven, altijd met het idee van een kritiek die alles beoordeelt, van religie of ideologieën tot mode. . Zo worden we met Lodge gewekt door dat oude gevoel dat literatuur meer kan zijn dan vertellen, naar de enige curiositeit van de uitkomst, wanneer alles wat verteld wordt een eindpunt heeft.
David Lodge's top 3 aanbevolen romans
gedempt leven
Doofheid is altijd nieuwsgierig. Ik zeg dit omdat wanneer we een blinde vinden, we klaar staan ​​om te helpen met al onze aandacht. En toch, als we een dove persoon ontmoeten, verheffen we onze stem op een meer wanhopige en ongemakkelijke toon, bijna altijd met een onhoorbare slogan die klaagt over een dergelijke situatie.
Misschien heeft Lodge daarom doofheid gekozen als de handicap die boven haar verhaal zweeft en die uiteindelijk een groter communicatief obstakel vormt voor degenen die horen dan voor degenen die alles zouden willen kunnen horen. Toen de universiteit de afdeling taalkunde samenvoegde met de afdeling Engels, ging professor Desmond Bates met vervroegd pensioen, maar hij geniet er niet van; hij verlangt naar de routine van het academiejaar.
Het late professionele succes van zijn vrouw, Winifred, komt in een stroomversnelling en reduceert de echtgenoot tot de rol van metgezel en "huisvrouw", terwijl het verjongde uiterlijk van de vrouw het besef van hun leeftijd ongemakkelijker maakt. Maar deze ontevredenheid is niets vergeleken met het verdriet van gehoorverlies, dat een constante bron van huiselijke wrijving en sociale problemen is. Door zijn doofheid raakt Desmond verstrikt in het web van een jonge vrouw wiens grillige gedrag zijn pensioenleven dreigt te destabiliseren.
zielen en lichamen
Misschien niet zozeer nu, althans niet in onze westerse samenlevingen, maar een paar decennia geleden leek seksueel ontwaken een kwestie waarin religie ook een educatieve rol speelde. Bij deze gelegenheid benaderen we het altijd moralistische Engeland in de meest selecte kringen (en bij uitbreiding in al die omgevingen die graag met een bepaald prestige willen pronken), en in de paradoxale houding van een Engelse jeugd die iedereen kent wanneer ze de bekrompenheid wegnemen van hun rollen.
We rijden allemaal op onze tegenstellingen. Maar het ergste zijn degenen die ontwaken tussen lichaam en ziel, tussen de extase van het vleselijke in volle jeugd en de oproep tot inperking van de katholieke traditie midden in de sociale uitbarsting van de jaren zestig...
Polly, Dennis, Angela en Adrian, een groep jonge Engelse katholieken, worden, net als iedereen, gedwongen hun 'spirituele onschuld' en deugdzaamheid te behouden tijdens hun studententijd in Londen. Maar de jaren zestig zijn niet bepaald een gemakkelijke tijd om vast te houden aan 'goede manieren'. Aan de ene kant is er seks en de pil; aan de andere kant houdt de kerk niet op de meest roekelozen te bedreigen met de pijn van de hel.
De jaren gaan voorbij en de groep gaat van militante maagdelijkheid naar een min of meer overeengekomen huwelijk, en vervolgens naar overspel en het meest absolute ongeloof. Hoe ver kun je gaan als God je constant in de gaten houdt? Woedend autobiografisch, "Souls and bodies" is een scherp portret van Engeland dat gaat van geloof tot het totale verlies van onschuld. Scherp en controversieel keert de beste David Lodge terug met een zwarte komedie over seks, katholicisme en jeugd. Een onvergetelijke, cynische en hilarische campusroman.
Terapia
Lodge's vleugje humor komt altijd voort uit een zacht patina van satire. Genoeg om de eerste lagen van de ijzeren verdediging van moraliteit of gewoonte af te breken. Omdat het niet nodig is om verder te graven, is de goede lezer, zodra het klatergoud is afgepeld, verantwoordelijk voor het in twijfel trekken van al het andere. In die zin biedt Lodge een elegante, inleidende humor die kritiek oproept en ons uitnodigt om ons af te vragen wat er echt is aan elk personage of hun eenvoudige façade.
Lawrence Passmore, Tubby voor vrienden, zou tevreden moeten zijn met het leven. Hij heeft de middelbare leeftijd bereikt, gelukkig getrouwd met een mooie en intelligente vrouw van wie hij houdt. Hij is de schrijver van een tv-sitcom die jarenlang op het scherm is gebleven en hem redelijk rijk en beroemd heeft gemaakt. Hij woont in een idyllisch stadje in de buurt van Londen, ver weg van de drukte, en onderhoudt een klein appartement in de stad waar hij aangename intermezzo's doorbrengt met een platonische minnaar, om de drukte niet helemaal te vergeten.
