GK Chesterton was zonder twijfel een spirituele schrijver in de breedste zin van het woord en met zeer rijke nuances. Vanaf zijn literaire oorsprong als redacteur van artikelen die esoterische thema's behandelden tot aan zijn uiteindelijke bekering tot het katholicisme, doorlopen we een Chesterton van verschillende fasen in dat spirituele plot.
En weet je wat? Dat lijkt me perfect. Men is niet wat men voor altijd is. De magie van het leven zit veel in het veranderen, dus als je Chesterton Hij kreeg uiteindelijk de bijnaam de prins van de paradoxen vanwege zijn eigen spirituele variatie die zelfs diende als een hulpmiddel om literaire paradoxen te presenteren waaruit altijd wat lering kon worden gehaald ..., nou ik rook naar hem.
Het punt is dat literatuur als vakgebied bijna te klein voor hem was. Het schrijven van ongeveer 70 romans is geen triviale zaak, niet in het minst buiten genres die meer vatbaar zijn voor meer lineaire vertelling, zoals romantisch.
Het durven bepalen van de drie beste boeken van Chesterton getuigt dus van een zekere pretentie en durf. Maar aangezien iemand de eigenaar en heer van deze blog is, ga ik ermee aan de slag, ondanks dat ik niet het genoegen heb gehad alles te lezen wat Chesterton schreef, aangezien er veel poëziebundels zijn, trials van alle soorten, reisboeken, biografieën van persoonlijkheden en romans overwegen het ...
3 beste Chesterton-romans
De man die donderdag was
Achter deze unieke titel vinden we een detectiveroman die, met die gave voor de paradox van de ambivalente schrijver, ook een verklaring blijkt te zijn van zijn denken dat sterk beïnvloed was door het anglo-katholicisme ten tijde van publicatie in 1908.
De vraag is hoe hij aan deze dubbelroman is gekomen, tussen amusement en repetitie. De verdienste van Chesterton ligt bij vele gelegenheden in dat vermogen om zichzelf uit te rusten met een solide politieargument met zijn spanning en onvoorspelbare wendingen, terwijl hij zich tegelijkertijd verdiept in de kritiek op gedachten waarop hij meende dat er een last van fatalisme was waarmee voor niets gecommuniceerd.
Een roman met meerdere lezingen dus die altijd voor een raadsel stond, maar door critici en lezers zeer gewaardeerd werd en nog steeds wordt.
De openhartigheid van pater Brown
Father Brown als misdaadonderzoeker die verder gaat dan alle typische karakteriseringen. Wat probeerde Chesterton te doen door van een priester een van zijn iconische detectiveverhalen te maken?
Toen hij dit boek met korte verhalen publiceerde, was Chesterton nog geen katholiek, maar begon hij al contact te krijgen met katholieken. Invloeden van zijn vorige religie en van degene die hem met verlangen wachtte, moeten hebben geleid tot deze nieuwe opvatting van een held waarmee hij allerlei criminele wandaden ongedaan kon maken.
Het boek bevat meestal, volgens edities: De onzichtbare man, de geheime tuin, de hamer van God, het oog van Apollo, het blauwe kruis, de dubbelzinnige vorm, de eerlijkheid van Israel Grow, het teken van het gebroken zwaard, de dwalende sterren, de mysterieuze voetstappen, de zonden van de prins Saradine en de drie instrumenten van de dood.
De terugkeer van Don Quichot
Chesterton had ook een paar woorden voor ons meest illustere nationale karakter. En het waren zeker mooie woorden en een schitterend eerbetoon. We weten in deze laatste roman van de auteur zijn karakter Michael Herne, een excentrieke bibliothecaris, zeer gecultiveerd en ontgoocheld over de gebeurtenissen in de samenleving van zijn tijd.
Op een keer speelt hij de rol van Rey in een toneelstuk. En dan ziet hij het licht, met zijn gloednieuwe koningspak besluit hij de straat op te gaan om het rijk van gezond verstand te herwinnen in het aangezicht van de bevoorrechten die heersen naar de gril van hun grillen.
Er is toen een nieuwe Quichot ontstaan, getransmuteerd in een nieuwe Richard Leeuwenhart die ontdekt hoeveel hij moet doen om aristocraten, bureaucraten en uiteindelijk al diegenen wiens achtervoegsel -crat is, te ontdoen van dwaasheid.
