Men is oud genoeg om zich te herinneren dat Tsjecho-Slowakije op aardrijkskundige kaarten van scholen is getekend. Een land met wisselende grenzen tussen de zogenaamde grote oorlog en wat in werkelijkheid nog groter was. Te midden van dit alles een vervreemd gebied, alsof het losstaat van oude rijken in een onmogelijke puzzel.
Dat was de geboorteplaats van fascinerende verhalenvertellers zoals Milan Kundera of Bohumil Hrabal. En zeker uit hun jeugd, gelegen tussen spanningen aan de ene en de andere kant, tussen nationalisme dat altijd op gespannen voet staat, alles gevuld met zijn locatie als een brug tussen Europa en Rusland, de indrukken die zijn doorgegeven aan de vertelling van beide, geven zeer sappige visies op het existentiële in te midden van een constante dreiging van onheil.
De Tsjechische stad Brno zag de geboorte van twee enorme Tsjechische schrijvers uit de 20e eeuw. Omdat mijn voorliefde voor het tweede groter is, moet worden erkend dat dit ook het geval is Hrabal gaf een goed beeld van zijn tijd door middel van zijn verhalende voorstel. Een idee van schrijven op zoek naar creatieve veerkracht tegen de toewijding aan zelfvernietiging van een Europa dat overloopt van oorlogsconflicten. Hete of koude oorlogen, rustend in de decennia die volgden tot de val van de muur.
In zijn werken worden die tegenstellingen gewekt van degenen die humor proberen op te wekken, maar uiteindelijk ook in de wonden graven. Soms door zijn melancholische persoonlijkheden en dan weer door vervreemde scenario's te stellen, in overeenstemming met die vreemde evolutie van zoveel donkere dagen van de XNUMXe eeuw.
Geladen met verbeeldingskracht als het belangrijkste creatieve hulpmiddel, lopen al zijn plots over van ritme en allegorische middelen, metaforen die in al zijn romans voortduren, alternatieve werelden die uiteindelijk niet altijd kunnen ontstaan.
Top 3 aanbevolen romans van Bohumil Hrabal
Strak bewaakte treinen
Het punt van de tragikomedie over de Tweede Wereldoorlog zal altijd in de algemene verbeelding gegrift blijven met de film "Life is Beautiful" van Benigni.
Deze veel eerdere roman stroomde al over van de verbeeldingskracht om uit te leggen dat het leven zich altijd een weg baant door het meest perverse kwaad. In een dorp aan de grens met Duitsland wordt het treinstation het decor voor de eigen medewerkers om een verzetsgroep te worden. Milos, een jonge man met meer hormonale problemen, profiteert van de focus van het verhaal en raakt volledig betrokken bij het hoofddoel van de groep: hij gaat aan boord van een wapenkonvooi om het onbruikbaar te maken.
Een plan vol risico's waarin de jonge Milos de held kan worden waarmee hij zijn specifieke Dulcinea, de telegraaf van het station, kan veroveren.
Het kleine stadje waar de tijd heeft stilgestaan
Een verhaal met dat paradoxale gevoel van melancholie als het geluk van verdriet. Het leven van de verteller beweegt zich in de traagheid van een onopvallende stad waar de een en de ander, nazi's en Sovjets, doorheen trekken.
Terwijl de eersten er zijn, is de brouwerij waar iedere man die zijn handen kan gebruiken werkt er nog steeds en beweegt mee. Onder de arbeiders bevinden zich de vader van de hoofdpersoon van de verteller en zijn oom Pepín, die de bijzondere held van de verteller wordt. Omdat zijn neef in Pepín de meest relevante held ziet, degene die weet hoe hij bij kortzichtigheid dag in dag uit moet overleven, desnoods drinkt en geniet van het vleselijke tot het moment kan komen waarop de een of de ander andere indringers beslissen over het leven van Pepín, of zijn vader of de hoofdpersoon zelf, met de improvisatie van de moeilijke tijden die zich voordoen.
Een eenzaamheid te lawaaierig
Hanta is hoop in het licht van de barbarij. In tegenstelling tot wat je zou denken over zijn baan als recycler van papier uit onhandige boeken, verzamelt hij alle informatie die daarbij kan worden vernietigd. Je hoeft hem alleen maar te vergezellen op een wandeling door Praag om in zijn overpeinzingen te ontdekken hoe alles vernietigd is, al dat papier bestemd voor huis, zwart op wit, de juiste ideeën (of wie weet of het zelfs dienst doet als boekrollen voor huishoudelijk gebruik), nooit verdwijnt uit het geheel dankzij Hanta.
In de voortdurende overdrijving rond de ideeën van autoritarisme tegen cultuur, wordt een emotionele kant in ons gewekt rond de hele schepping die verloren is gegaan door het opleggen van welke tijden en volgens welke regimes. De stemmen van de grote denkers die het zwijgen proberen op te leggen, overleven in Hanta. Tot het punt dat Hanta naar Kant of Hegel lijkt te luisteren, en zelfs de superman van lijkt te willen worden Nietzsche, bereid om de meest bittere helderheid en wijsheid te leveren aan de goede ode Hanta.
Andere aanbevolen boeken van Bohumil Hrabal
Ik diende de koning van Engeland
In de jaren dertig krijgt Jan, een jonge kelnersleerling, in Praag zijn eerste baan en wil hij hoteleigenaar worden en lid worden van de selecte miljonairsclub. Slim en ambitieus, alles zal onderhevig zijn aan succes en sociale erkenning. Maar Jans standpunt is vaak verkeerd: hij trouwt met een Duitse vrouw die Hitler aanbidt net als nazi-troepen Praag binnentrekken, en wordt miljonair net als het communisme wortel schiet in zijn land.
Met een briljant gevoel voor humor en hilarische scènes vertelt Hrabal over de schelmenavonturen van de jonge ober die, net als de goede soldaat Svejk, de absurditeit van het dagelijks leven en de personages die hij ontmoet blootlegt. Net als Svejk verbergt Jans schijnbare idiotie een scherpe intelligentie die hem in staat stelt de meest dramatische historische gebeurtenissen van de XNUMXe eeuw te overleven: de nazi-invasie van zijn land, de Tweede Wereldoorlog en de komst van het communisme.
